«Το γέλιο είναι πολύ ισχυρό εργαλείο για να πεις αλήθειες αλλά και ψέματα» – Απολαύστε τον Αριστοτέλη Ρήγα στο altsantiri.gr

Συνέντευξη στη Ναταλία Κάππα

Είναι Σάββατο βράδυ, το κρύο τσουχτερό και μολονότι η βροχή έχει σταματήσει ώρες, η κίνηση στο δρόμο για το Σταυρό του Νότου είναι αρκετή. Εκεί πάμε να συναντήσουμε τον Αριστοτέλη Ρήγα, έναν standup comedian που με την παράστασή του «Τουρλού» γεμίζει με γέλια τον χαρακτηριστικό χώρο ενός μαγαζιού που μετράει πλέον δεκαετίες.

Ο Αριστοτέλης είναι ο φίλος που θα ήθελες να έχεις. Ένας άνθρωπος απλός, ζεστός, αυτή η συμπαθόφατσα που ξέρεις ότι θα πετάξει την ατάκα που περιμένει στη γωνία και απλά θα αρχίσεις να γελάς. Αν και δεν τον είχα

Το standup comedy για μένα αποτελεί ίσως ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα στο χώρο του θεάματος. Ανεβαίνεις στη σκηνή και προσπαθείς -βασικά αναμένεται αυστηρά από σένα- με ατάκες κατά ριπάς να κρατήσεις τον κόσμο σε μία σταθερή ευθυμία και ιδανικά κατάσταση γέλιου. Δεν έχεις ούτε σκηνικά, ούτε συναδέλφους να σώσουν την κατάσταση παρά μόνον τον εαυτό σου, σε ένα σουρεάλ μονόλογο που έμμεσα αποζητάει κάθε φορά και κάθε λεπτό την αποδοχή του κοινού.

Ο Αριστοτέλης λοιπόν ανέβηκε στη σκηνή και ήδη από το πρώτο λεπτό έδωσε το στίγμα του. Ασφαλώς και δεν πρόκειται να αναπαράγω τις ατάκες του γιατί αφενός θα χάσουν σε μία ξερή ανάγνωση και αφετέρου καλό θα ήταν να πάτε να τον δείτε. Γέλιο ευφραίνει καρδίαν άλλωστε και μια βραδιά κωμωδίας μόνο κερδισμένους μπορεί να έχει.

Όπως πιο επιτυχημένα άλλωστε έχει γράψει και ο μεγάλος Γιάννης Ρίτσος «Γέλα, καρδιά μου, γέλα. Βρες χρόνο να γελάς, αυτό είναι η μουσική της ψυχής.»

Μετά το πρώτο μέρος των λογοπαιγνίων/ ατακών/ ιστοριών, μία που ξεχώρισα ήταν αυτή με τα φαρμακεία (θα καταλάβετε όσοι τη δείτε), ακολούθησε το δεύτερο μουσικό μέρος όπου ήταν η απογείωση της παράστασης. Πρέπει να γελούσαμε όλοι ασταμάτητα στο μεγαλύτερο μέρος της και πρέπει να κύλησε δάκρυ όταν τραγούδησε Όζι Όζμπορν σε στυλ Αλίκης Βουγιουκλάκη. Κλάμα.

Οπότε τι άλλο να πούμε για αυτούς τους ανθρώπους, όπως ο Αριστοτέλης, που με όπλα τη φαντασία, την εξυπνάδα και την ψυχή τους έχουν διαλέξει να βιοποριστούν κάνοντάς μας να γελάμε. Μια win win κατάσταση δηλαδή όπου όλοι βγαίνουν κερδισμένοι.

Τελειώνοντας, την παράσταση αυτή ακολούθησε ένα μουσικό πρόγραμμα με τη houseband του Σταυρού του Νότου. Πολύ ωραίες φωνές σε επιτυχίες, ελληνικές και ξένες, που όλοι ξέρουμε και αγαπάμε.

Αλλά πέρα από την παράσταση που την προτείνω ανεπιφύλακτα ως μία ολοκληρωμένη πρόταση εξόδου για το Σάββατό σας, μιλήσαμε με τον πρωταγωνιστή της βραδιάς για αυτή την ιδιαίτερη δουλειά που ακούει στο όνομα «standup comedy».

– Είναι πιο εύκολο θεωρείς να κάνει ένας καλλιτέχνης τον κόσμο να γελάσει ή να κλάψει;
Πιο εύκολο είναι το κλάμα. Είναι η φυσική μας ροπή. Το γέλιο προκαλείται από την έκπληξη. Θα πρέπει να εκπλαγούμε, να βγούμε από τη συνηθισμένη μας κατάσταση για να γελάσουμε. Το κλάμα έρχεται πολύ πιο αβίαστα.

– Η τραγελαφική μας πολλές φορές πραγματικότητα και επικαιρότητα σου δίνει τροφή ή επιλέγεις από αλλού να εμπνευστείς;
Η πραγματικότητα είναι αναπόδραστα η πηγή όλων των ερεθισμάτων μου. Ό,τι από αυτά που παρατηρώ ή που μου γεννάται ως σκέψη και μου φαίνεται πως έχει κωμική αξία αποτελεί το υλικό της κωμωδίας μου.

– Πόσο σημαντική είναι η σάτιρα στις μέρες μας;
Ίσως θα πρέπει εδώ να ορίσουμε το τι εννοούμε «σάτιρα». Το γέλιο είναι πολύ ισχυρό εργαλείο για να πεις αλήθειες αλλά και ψέματα. Το πως το χρησιμοποιείς είναι αυτό που έχει σημασία. Αν ο στόχος της «σάτιρας» είναι δικαιολογημένος, η σάτιρα είναι εύστοχη. Αν όχι, μεταμορφώνεται σε bullying και κακοήθεια. Προσωπικά δυσκολεύομαι να κάνω πολιτικά αστεία στα κείμενά μου γιατί θεωρώ την πολιτική εντελώς μη αστείο και σοβαρό θέμα.

– Η τηλεόραση ως μέσο σε προκαλεί ή έχεις ανάγκη να βρίσκεσαι ζωντανά με το κοινό;
Η τηλεόρασή είναι κάτι που δεν με αφορά, τουλάχιστον όπως είναι τώρα. Υπάρχουν συγκοινωνούντα δοχεία ανάμεσα στους επί σκηνής κωμικούς και στους σεναριογράφους, τουλάχιστον στο εξωτερικό, αλλά αυτό ακόμα εδώ δεν συμβαίνει. Η ικανότητα συγγραφής αστείων είναι πολύ χρήσιμη ικανότητα να έχει κανείς, επί σκηνής αλλά και γενικότερα. Ίσως κάποια στιγμή το συνειδητοποιήσουν αυτό οι άνθρωποι της τηλεόρασης.

– Η τηλεοπτική σάτιρα φαίνεται να έχει εκλείψει. Τι φαντάζεσαι ότι έχει συμβεί;
Για να είμαι ειλικρινής δεν βλέπω τηλεόραση, με απωθεί. Έχω να την ανοίξω πάρα πολλά χρόνια. Δυσκολεύομαι να απαντήσω στην ερώτηση. Για το ότι δεν έχουμε σατιρικές εκπομπές ίσως να φταίει το ότι ακόμα δεν έχουμε ξεπεράσει τον εμφύλιο. ‘Η το ότι η τηλεόραση έχει στενές σχέσεις με την εξουσία. ‘Η το ότι δεν μπορούμε να κάνουμε πολιτική σάτιρα που να ξεπερνάει το «τι είπε αυτός» και «τι έκανε εκείνος». Ειλικρινά όμως, δεν έχω ιδέα.

– Υπάρχει όριο ή κάτι που δεν «αγγίζεις» στα αστεία σου;
Δεν νομίζω. Σημασία για εμένα έχει το να είναι δικαιολογημένο αυτό που θα πω, για τη δική μου οπτική και τη δική μου κοσμοθεωρία. Αυτό δεν σημαίνει ότι λέω ό,τι μου κατεβαίνει. Η δυσκολία έγκειται στο να βρεθεί το κοινό σημείο ανάμεσα σε αυτά που θέλω να πω εγώ και σε αυτά που είναι διατεθειμένος να ακούσει ο άλλος. Κατά τα άλλα, τα θέματά μου είναι αυτά που με ενδιαφέρουν ως άνθρωπο. Δεν λογοκρίνομαι συνειδητά.

– Ποιο είναι το αγαπημένο σου τραγούδι που έχεις «πειράξει»;
Για κάποιο λόγο μου κολλάει για μέρες μετά τις παραστάσεις το «Στο κελί 33» στην εκτέλεση α λα «Σπύρος Παπαδόπουλος».

– Έχεις χωρίσει το μεσημέρι ή τέλος πάντων έχεις τις (κατα)μαυρές σου και το βράδυ έχεις παράσταση. Πώς το κάνετε αυτό εσείς οι κωμικοί;;;
Όπως το κάνουν όλοι οι άνθρωποι. Όπως και να είναι, πάνε για δουλειά. Από τον γιατρό ως τον λογιστή, όταν έχεις κάτι να κάνεις, πρέπει να το κάνεις. Τη ζωή τη ζούμε στο παρόν, ούτε στο παρελθόν ούτε στο μέλλον. Την ώρα της παράστασης ζω απόλυτα στη στιγμή.

– Αγαπημένος σου stand up comedian;
Μου αρέσουν αρκετοί αλλά θα έλεγα ότι ο αγαπημένος μου είναι ο Steven Wright.

– Και τέλος, αυτόν τον καιρό που μπορεί κάποιος να σε βρει; Ποια είναι τα πλάνα σου για το νέο έτος;
Θα βρίσκομαι τα Σάββατα του Ιανουαρίου, και αν όλα πάνε καλά, και του Φεβρουαρίου, στο club του Σταυρού του Νότου, με τη νέα μου παράσταση. Με το ίδιο εισιτήριο μπορεί κανείς να παρακολουθήσει την “houseband” που με ακολουθεί. Ένα ολοκληρωμένο θέαμα με standup comedy, μουσική κωμωδία και μουσική! Πέρα από αυτό, στις 25 Ιανουαρίου θα βρίσκομαι για παραστάσεις στη Θεσσαλονίκη, την 1/2 στην Πάτρα, στις 22/2 στην Κέρκυρα, στις 8/3 στην Αλεξανδρούπολη και στο τέλος του Μάρτη θα κάνω μια ευρωπαϊκή περιοδεία που θα ανακοινωθεί σύντομα.

Info παράστασης «Τουρλού»:

Τιμή Εισόδου στο μπαρ: 8€, Σάββατα 19-26 Ιανουαρίου, ώρα έναρξης 21:30.
Σταυρός του Νότου– Φραντζή & Θαρύπου 35-37, Νέος Κόσμος
Τηλ. κρατήσεων: 2109226975, Site: www.stn.gr