Θυμόμαστε στιγμές του αγαπημένου Σάκη Μπουλά, που έφυγε σαν σήμερα…

Ένας από τους πιο αγαπημένους έλληνες καλλιτέχνες της τελευταίας 30ετίας ήταν αδιαμφισβήτητα ο Σάκης Μπουλάς. Κάτι που φάνηκε άλλωστε όταν τον χάσαμε προ 5ετίας, με την πανελλήνια συγκίνηση που προκάλεσε η είδηση του φευγιού του…

Ο πειραιώτης Σάκης είχε πάντα μια άνεση στο λόγο, ένα φυσικό του ταλέντο που άνθισε μέσα από τις τέχνες και όχι μέσα από τη δικηγορία όπως φαντάζονταν οι δικοί του (για καλή μας τύχη).

Ορκισμένος εργένης, καλός φίλος, σπουδαίος κωμικός, στιχουργός και τραγουδιστής, ο Σάκης έγραψε μια μεγάλη πορεία και στους δύο χώρους που αγάπησε. Συμμετείχε σε πολλούς

δίσκους όπως στους «Ανεπίδοτα Γράμματα» του Μιχάλη Γρηγορίου με την Αφροδίτη Μάνου, «Καντάτα για την Μακρόνησο» του Θάνου Μικρούτσικου, «Λουκιανού διάλογοι» του Μίμη Πλέσσα, «Αχαρνής» του Διονύση Σαββόπουλου, ενώ είχε κυκλοφορήσει και προσωπικούς δίσκους όπως οι Μπουλάς-Ελλάς (1986), Ας πρόσεχες (1987), Ζαμανφού (1992) και Έκθεση ιδεών (με τον Γιάννη Ζουγανέλη, 2000).

Σημαντικότατη η παρουσία του στο πρώτο μουσικό θέατρο και συγκεκριμένα στο μουσικό καφενείο το «Σούσουρο» που έφτιαξε με τους Γιάννη Ζουγανέλη, Νικόλα Άσιμο, Θάνο Αδριανό και Περικλή Χαρβά, ενώ ποιος μπορεί να ξεχάσει το «Αχ Μαρία» με τους Βασίλη Παπακωνσταντίνου, Γιάννη Ζουγανέλη και πολλούς άλλους που άφησε ιστορία.

Η συνέχεια ήταν εξίσου πλούσια και τον απολαύσαμε σε πολλές συναυλίες και μουσικές σκηνές δίπλα σε εξίσου αγαπημένους καλλιτέχνες όπως οι Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Γιάννης Ζουγανέλης, Βλάσης Μπονάτσος, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, Δημήτρης Σταρόβας, Διονύσης Σαββόπουλος, Τάνια Τσανακλίδου και άλλους.

Ως ηθοποιός, ήδη από το 1977 εμφανίστηκε στο «Μια υπέροχη γλωσσού» στην ΕΡΤ για να ακολουθήσουν πολλά ακόμα στη δημόσια και αργότερα ακόμα περισσότερα στην ιδιωτική τηλεόραση. Ποιος δεν θυμάται τις «Σαββατογεννημένες» (2003-2004) ή το «Πενήντα Πενήντα» (2005-2011). Αλλά και στον κινηματογράφο, τον είδαμε σε 13 ταινίες όπως οι «Ο δράκουλας των Εξαρχείων» (1983), «Ας περιμένουν οι γυναίκες» (1998), «Λουκουμάδες με μέλι» (2004), «Ηθικόν ακμαιότατον» (2005), «Πεθαίνω για σένα» (2009) και πολλές άλλες.

Εμείς θυμόμαστε κάποιες από αυτές τις στιγμές ως φόρο τιμής σε έναν για πάντα αγαπημένο καλλιτέχνη.