Τα κίτρινα γιλέκα και το κίνημα της Άσπρης Τσέπης

Τα κίτρινα γιλέκα σηματοδοτούν μια νέα εποχή στη Γαλλία.

Όπως ο Μακρόν έφτασε στην εξουσία όχι μέσα από κόμματα, αλλά από μια νέα διαδικασία παραγωγής αρχηγών κρατών, που αυτός εγκαινίασε πρώτος στην Ευρώπη, έτσι και τα κίτρινα γιλέκα αναδείχτηκαν μέσα από τον γαλλικό λαό, που ιστορικά έχει στοιχεία επαναστατικά που ξυπνούν όταν πρέπει και είναι απολύτως αποτελεσματικά.

Ο Μακρόν

νόμισε ότι έχει την απόλυτη εξουσία να βάλει φόρους πέραν του κατατεθέντος προϋπολογισμού. Έβαλε παράλογους φόρους στα καύσιμα που επιβάρυναν ακόμα περαιτέρω τη ζωή των Γάλλων που κι αυτή έχει μπει στη δίνη της παρατεταμένης κρίσης στην Ευρώπη.

Ο καταπιεσμένος θυμός ετών λοιπόν νίκησε την ευγένεια της γραβάτας κι εκτινάχτηκε μέσα από τα κίτρινα γιλέκα.

Τα κίτρινα γιλέκα είναι η κίτρινη κάρτα που έβγαλαν οι Γάλλοι στην Ευρώπη της Γερμανίας.

Απομένει η κόκκινη.

Είναι περίεργο γιατί κανείς δεν βλέπει αυτό που έρχεται.

Κι όμως τα σημάδια είναι εμφανή και είναι ανυποχώρητα.

Πρώτη η Αγγλία έκανε το πρώτο βήμα για την αποχώρηση από την Ευρώπη. Άσχετα από τις πολιτικές παλινδρομήσεις, η τάση έχει καταγραφεί στο δημοψήφισμα.

Η Αγγλία είναι αδύνατη αυτή τη στιγμή, αλλά κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι η επιστροφή της στην Ευρώπη θα τη δυναμώσει.

Αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη παλεύει η αξιοπρέπεια με το συμφέρον, παλεύει η λογική με τη διαίσθηση.

Η Αγγλία κλαίει που φεύγει απ’ την Ευρώπη, αλλά αυτό το κλάμα μοιάζει με το κλάμα μιας γυναίκας που χάνει την πτήση, αλλά ίσως να πάρει μεγάλη χαρά όταν θα μάθει ότι το αεροπλάνο έπεσε.

Όλα τα σημάδια δείχνουν ότι η Ευρώπη καταρρέει.

Άνοδος του εθνικισμού, μίσος για τη διαρκή λιτότητα και το προσκύνημα στις αγορές, κράτη βυθισμένα στην ανυπαρξία και έρμαια των τραπεζών, των πολυεθνικών και των ανεξάρτητων οικονομικών μονάδων που συμπεριφέρονται σαν περιφερόμενα κράτη.

Ο Σόρος πχ είναι ένα ανεξάρτητο οικονομικό κράτος από μόνος του που μετακινούμενο επιβάλει όρους και μετασχηματίζει πολιτικές. Ανεξάρτητο οικονομικό κράτος είναι και η Apple και πάρα πολλές ισχυρές πολυεθνικές, που η παρουσία τους ή η απουσία τους γκρεμίζουν οικονομίες.

Σ’ αυτή την εποχή λοιπόν η Ευρώπη πιέζει αφόρητα τους λαούς της να συζήσουν κάτω από ένα νόμισμα δυνάστη όπως είναι το ευρώ, αφού είναι το μόνο νόμισμα που έχει προγραμματιστεί να μην μπορεί να «ασθενήσει».

Δεν μπορεί να υποτιμηθεί και όποια χώρα μπαίνει σε κρίση ή πρέπει να απομονωθεί απ’ τις άλλες για να μην τις μολύνει ή πρέπει να μπει στον κλίβανο όπως μπήκαμε εμείς, όπου ευρωπαϊκοί λαοί υποδούλωσαν τη χώρα μας και την εξευτέλιζαν διαρκώς.

Τι δεν έχει ειπωθεί εναντίον των Ελλήνων αυτά τα χρόνια.

Όλο αυτό το μίσος δεν θα εκφραστεί;

Όλο αυτό το μεταναστευτικό ρεύμα των νέων μας δεν θα εκφραστεί;

Τα κίτρινα γιλέκα είναι ο σπόρος του μεγάλου κινήματος που θα κατακλύσει την Ευρώπη .

Οι Άσπρες Τσέπες.

Οι άνθρωποι δεν έχουν πια χρήματα ούτε για τα βασικά, πληρώνονται ελάχιστα και μετά βίας καλύπτουν φόρους, εισφορές, παράβολα, πρόστιμα, παντός είδους λογαριασμούς.

Τα άσπρο πανί του εσωτερικού της τσέπης δημιουργεί το μεγάλο ρεύμα που σε λίγο θα ξεσπάσει στην Ευρώπη.

Η Ιταλία έχει κι αυτή μπει στις ίδιες ράγες.

Κι όσες χώρες μοιάζουν να έχουν συνέλθει, νιώθουν και τον κίνδυνο όλα να ανατραπούν εύκολα.

Βρίσκονται σ’ ένα σκάφος που παραδέρνει σε μια φουρτουνιασμένη θάλασσα.

Η Γερμανία τράβηξε στα άκρα την Ευρώπη, δημιούργησε την άνοδο του φασισμού και του μίσους, αλλά δημιούργησε κι ένα καινούργιο ρεύμα άκρως επαναστατικό που δεν μοιάζει με τίποτα προηγούμενο.

Το κίνημα της Άσπρης Τσέπης που αρνείται πλέον την περαιτέρω λιτότητα με την ευκολία της υπερφορολόγησης, αλλά και τη γερμανική ασφυκτική πολιτική των οικονομικών θαλάμων αερίων, στους οποίους βάζουν τους λαούς για «οικονομική» συμμόρφωση.

Τα κίτρινα γιλέκα σηματοδοτούν την οριστική ρήξη με την Ευρώπη της καταπίεσης.

Η Ευρώπη έφαγε κίτρινη κάρτα.

Και πάντα το κίτρινο προηγείται του κόκκινου.

Στις εξεγέρσεις.