Τα εκλογικά παιχνίδια του Ερντογάν: H επικίνδυνη στρατηγική για να κερδίσει τους μουσουλμάνους στα Βαλκάνια

Οι προεδρικές εκλογές του Ιουνίου δεν θα είναι περίπατος για τον Ρετζέπ Ταγίπ ΕρντογάνΚάθε ψήφος μετράει, ιδιαίτερα εκείνη των Τούρκων που διαμένουν στο εξωτερικό.Ο εθνικιστικός λόγος και οι προδότες ΕυρωπαίοιΤο φανατικό κοινό στη Γερμανία

Δύναμη στον αγώνα του για το αυτοκρατορικό μεγαλείο, θεωρεί ο τούρκος Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν τους μουσουλμάνους των Βαλκανίων, όπως μεταδίδει η γερμανική εφημερίδα Die Welt,

που εκτιμά πάντως ότι «φτάνει τα όριά του στην περιοχή».

Αναλυτικότερα, ο τούρκος πρόεδρος, μιλώντας σε 15.000 οπαδούς του στο Σεράγεβο, υποστήριξε «ότι υπήρχε ένα σχέδιο δολοφονίας εναντίον μου», αλλά η επίθεση ματαιώθηκε. Υπό το φως του αποτυχημένου πραξικοπήματος εναντίον του Ερντογάν το καλοκαίρι του 2016, είναι αρκετά σαφές ότι υπάρχουν πράγματι δυνάμεις που μπορεί να αναζητούν τη ζωή του. Αλλά η χρονική στιγμή των λόγων του, λίγο πριν από τις προεδρικές εκλογές της 24ης Ιουνίου, ταιριάζει τουλάχιστον τόσο στην προεκλογική εκστρατεία, όσο και στη λογική ότι έχει εχθρούς, σημειώνει χαρακτηριστικά η εφημερίδα.

Ο αντιπρόεδρος της Τουρκίας Μπεκίρ Μποζντάγκ δήλωσε, στις 19 Μαΐου, ότι υπήρχαν «κύκλοι» που δεν θα μπορούσαν να αντέξουν «έναν τόσο μεγάλο ηγέτη, έναν άνθρωπο με όραμα», όπως ο Ερντογάν. Η εκτίμηση αυτή είχε ως στόχο τις δυτικές δυνάμεις, καθώς, ακόμη και μετά το απόπειρα πραξικοπήματος, ο Ερντογάν κατηγόρησε έμμεσα τις ΗΠΑ και τους Ευρωπαίους ότι ήταν πίσω από την απόπειρα πραξικοπήματος ή τουλάχιστον προσέβλεπαν σε αυτό. Όλα τα κράτη της ΕΕ απαγόρευσαν στον Ερντογάν να κάνει την προεκλογική του εκστρατεία στις αντίστοιχες χώρες.

Ο εθνικιστικός λόγος και οι προδότες Ευρωπαίοι

Στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, όμως, δεν είχε πρόβλημα. Από εδώ, κάλεσε τους Τούρκους στην Ευρώπη με ένα δηλητηριώδες σύνθημα: τους προέτρεψε να «δραστηριοποιηθούν στα πολιτικά κόμματα των χωρών τους». Επειδή «σε αυτά τα κοινοβούλια δεν πρέπει να καθίσουν μόνο όσοι προδίδουν τη χώρα τους. Θα πρέπει επίσης να πάρετε τις θέσεις εκεί. Η τουρκική κοινότητα έχει αυτή τη δύναμη».

Ο Ερντογάν αναφερόταν σε «προδότες» σε πολιτικούς όπως ο γερμανός βουλευτής Τζεμ Έζντεμιρ (Πράσινοι). Σε απλή γερμανική γλώσσα: Όλοι οι Τούρκοι της ΕΕ, οι οποίοι έχουν την ιθαγένεια των αντίστοιχων χωρών τους και μιλούν επίσης την τοπική γλώσσα, αλλά που αισθάνονται στην καρδιά τους την Τουρκίας, πρέπει να στραφούν στην πολιτική για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα της Τουρκίας.

Με αυτό το πνεύμα, ως πολιτικά κομμάτια σκακιού, ο Ερντογάν προσπαθεί εδώ και πολλά χρόνια να κερδίζει και τους μουσουλμάνους των Βαλκανίων. Λειτουργεί ως αντίπαλος της ΕΕ στην περιοχή, η οποία θεωρείται εκεί ως σταθεροποιητική δύναμη. Σε περίπτωση που η ΕΕ θέλει να λύσει παλιές συγκρούσεις και να συμφιλιώσει παλαιούς εχθρούς, Σέρβους, Κροάτες και Βόσνιους, χριστιανούς και μουσουλμάνους, η Τουρκία υπερτονίζει τις παλιές αδικίες, θέλει να διατηρήσει τις παλιές εχθρότητες.

Η σφαγή της Σρεμπρένιτσα, στα μάτια των Μουσουλμάνων των Βαλκανίων είναι σύμβολο της σερβικής σκληρότητας στον εμφύλιο πόλεμο της δεκαετίας του ’90, στην τουρκική αφήγηση έχει γίνει ένα σύμβολο της χριστιανικής σκληρότητας. Για τους χριστιανούς «χαμογελάνε όταν τους μιλάμε», είπε κάποτε ο Ερντογάν σε μια ομιλία, «αλλά πιστέψτε με, θα είναι χαρούμενοι αν πεθάνετε».

Οι πιστοί κατά των άπιστων, σε αυτό το πλαίσιο της σκέψης, είναι ο Ερντογάν, με βάση το απόφθεγμα του: «Πρέπει να είμαστε παντού όπου ήταν κάποτε οι πρόγονοί μας». Ο ίδιος βλέπει τον εαυτό του ως πνευματικό κληρονόμο των Οθωμανών σουλτάνων και ως προστάτης των μουσουλμάνων των Βαλκανίων, επισημαίνεται στο δημοσίευμα της Die Welt.

Ψήφους εκτός συνόρων αλιεύει ο Ερντογάν

Ήρθαν με ιδιωτικά αυτοκίνητα και λεωφορεία, κάποιοι από αυτούς διήνυσαν περισσότερα από 1.000 χιλιόμετρα. Ήρθαν από τη Γερμανία, την Ολλανδία, την Αυστρία ή τη Νορβηγία για να δουν από κοντά το ίνδαλμά τους, έστω και για 40 λεπτά. Δεν κράτησε περισσότερο η ομιλία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στο Σεράγεβο το μεσημέρι της Κυριακής. Αλλά ήταν αρκετά τα 40 λεπτά για να απευθυνθεί στους οπαδούς του ο πρόεδρος της Τουρκίας και να τους ζητήσει “ρεκόρ ψήφων” στις προεδρικές εκλογές της 24ης Ιουνίου. Περισσότεροι από 10.000 Τούρκοι είχαν έρθει από την κεντρική και βόρεια Ευρώπη για να τον χειροκροτήσουν.

Οι Τούρκοι του εξωτερικού αποτελούν το 5% του εκλογικού σώματος. Σύμφωνα με τελευταία δημοσκόπηση του ινστιτούτου Sonar, το οποίο είχε προβλέψει με σχετική ακρίβεια το αποτέλεσμα των τελευταίων εκλογών το 2014, ο Ερντογάν λαμβάνει το 42% στον πρώτο γύρο. Αυτό σημαίνει ότι αν συνασπίζονταν οι πέντε υποψήφιοι της αντιπολίτευσης, δεν θα διέθετε πλειοψηφία. Ακόμη και στελέχη του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) παραδέχονται πλέον σε στενό κύκλο ότι ο Ερντογάν θα μπορούσε να χάσει την πλειοψηφία στον πρώτο γύρο, όταν μάλιστα υπάρχουν ψηφοφόροι που φοβούνται μία “ενός ανδρός αρχή” σε περίπτωση επανεκλογής του και βλέπουν τις εκλογές της 24ης Ιουνίου ως τελευταία ευκαιρία για να τον απομακρύνουν από την εξουσία.

Το φανατικό κοινό στη Γερμανία

Υπό αυτές τις συνθήκες τα τρία εκατομμύρια τούρκων ψηφοφόρων στο εξωτερικό δεν είναι αμελητέα ποσότητα. Οι μισοί από αυτούς ζουν στη Γερμανία, όπου μάλιστα ο Ερντογάν έχει πολλούς θαυμαστές. Εξυπακούεται ότι εκεί θα προτιμούσε να μιλήσει και όχι στη Βοσνία. Όμως η γερμανική κυβέρνηση δεν επιτρέπει πλέον προεκλογικές εκδηλώσεις τούρκων πολιτικών, καθώς αντίστοιχες επισκέψεις πριν το συνταγματικό δημοψήφισμα του 2017 στην Τουρκία είχαν προκαλέσει σοβαρή ένταση στις διμερείς σχέσεις. Τελικά η Γερμανία απαγόρευσε τις προεκλογικές εμφανίσεις αξιωματούχων“από χώρες εκτός ΕΕ“, μία απόφαση που διατυπώνεται μεν γενικόλογα, αλλά είναι σαφές ότι αφορά τον Ερντογάν που υπολόγιζε να μιλήσει σε οπαδούς του στο Αμβούργο, στο περιθώριο της συνόδου κορυφής του G20. Το ίδιο ισχύει πλέον στην Αυστρία και στην Ολλανδία.

Ο ίδιος ο πρόεδρος της Τουρκίας θεωρεί άδικη την απαγόρευση. Από την πλευρά της η αντιπολίτευση εστιάζει περισσότερο στους περιορισμούς του προεκλογικού αγώνα στην ίδια την Τουρκία. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία στο χρονικό διάστημα μεταξύ 17 Απριλίου και 6 Μαίου η κρατική τηλεόραση (TRT) έδειχνε τα στελέχη του AKP και τους πολιτικούς εταίρους του Ερντογάν από το ακραίο εθνικιστικό κόμμα MHP επί συνολικά 37 ώρες και 40 λεπτά, ενώ σύσσωμη η αντιπολίτευση δεν κατάφερε να εξασφαλίσει παρά μόνο 3 ώρες και 14 δευτερόλεπτα προβολής. Μάλιστα το φιλοκουρδικό κόμμα HDP και το ισλαμιστικό “Σααντέτ” δεν εμφανίστηκαν καθόλου στην κρατική τηλεόραση.

(ΑΠΕ/ΜΠΕ, DW)