ΠΡΩ.ΠΑΙΔΕΙ.Α: Ανάγκη ύπαρξης συναίνεσης στις αλλαγές στην Παιδεία

Συμφωνία για την ανάγκη ύπαρξης συναίνεσης στις αλλαγές στην Παιδεία, ήταν ο κοινός παρονομαστής των ομιλητών της ημερίδας που οργάνωσε η Πρωτοβουλία για την Παιδεία και την Ανάπτυξη (ΠΡΩ.ΠΑΙΔΕΙ.Α) και στην οποία συμμετείχαν, μεταξύ άλλων, εκπρόσωποι των κομμάτων, αλλά και η πρώην υπουργός Παιδείας, Άννα Διαμαντοπούλου.

Αρχικά, στόχος της Πρωτοβουλίας είναι η διαμόρφωση ενός εθνικού σχεδίου για την Παιδεία και την Ανάπτυξη, με την ευρύτερη δυνατή συναίνεση, κοινωνική και πολιτική, «πέρα από κομματικές, συντεχνιακές ή ιδεοληπτικές

αγκυλώσεις», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά. Μάλιστα, όπως ανέφεραν τα μέλη της ΠΡΩ.ΠΑΙΔΕΙ.Α, που έλαβαν το λόγο, το νέο σχολείο θα πρέπει να βασίζεται στις έννοιες «αποκέντρωση», «συμμετοχή», «λογοδοσία» και «αξιολόγηση», υπηρετώντας τις αρχές της Γνώσης, της Αριστείας και της Καινοτομίας.

Την ανάγκη ρήξης με παρωχημένες πρακτικές, εξέφρασε ο πρόεδρος του ΙΕΠ, Γεράσιμος Κουζέλης, εκπροσωπώντας την ηγεσία του υπουργείου στην ημερίδα και υπεραμύνθηκε της αλλαγής που έφερε ο νόμος Μπαλτά – Κουράκη στην επιλογή στελεχών εκπαίδευσης. Ωστόσο, αναγνώρισε ότι θα έπρεπε να προβλεφθεί το σημείο, στο οποίο φαίνεται να στηρίζεται το σκεπτικό ακύρωσης του ΣτΕ, αυτό της μυστικής ψηφοφορίας.

«Είχαμε κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου, ότι ο νόμος προωθεί την αδιαφάνεια και την αναξιοκρατία και το ΣτΕ τις επιβεβαίωσε αυτές τις ανησυχίες», απάντησε από τη μεριά της η Νίκη Κεραμέως, τομεάρχης Παιδείας της ΝΔ, και χαρακτήρισε «πρόχειρη» τη νομοθέτηση της κυβέρνησης. «Βρισκόμαστε σε μια δύσκολη νομικά κατάσταση. Δεν ξέρουμε ποιες είναι οι ακριβείς επιπτώσεις της πρόχειρης αυτής νομοθέτησης», είπε αναφέροντας ότι με βάση τον νόμο, έχουν ήδη επιλεγεί στελέχη, τα οποία έχουν λάβει αποφάσεις.

Η Νίκη Κεραμέως χαιρέτησε την πρόθεση να πάρει νομοθετικές πρωτοβουλίες και πρότεινε να τεθούν συγκεκριμένα κριτήρια και προδιαγραφές για την επιλογή των στελεχών εκπαίδευσης, και η διαδικασία να βρίσκεται υπό την επίβλεψη του ΑΣΕΠ. Ακόμη, τάχθηκε υπέρ της αποκέντρωσης στη διοίκηση της Εκπαίδευσης στη χώρα.

«Πιο ευέλικτο κανονιστικό σύστημα διοίκησης»

Σε πιο έντονο τόνο, ο υπεύθυνος του τομέα Παιδείας του ΠΑΣΟΚ, Άγγελος Τόλκας, χαρακτήρισε «ανεκδιήγητο» αυτό που συνέβη με την επιλογή στελεχών εκπαίδευσης και τάχθηκε υπέρ ενός «πιο ευέλικτου κανονιστικού συστήματος διοίκησης». Επίσης, τόνισε την ανάγκη σχεδιασμού ενός νέου χάρτη εκπαίδευσης, που θα περιλαμβάνει την ψηφιακή εκπαίδευση στα σχολεία, τη διασύνδεση του λυκείου με την καινοτομία, αλλά και τη διασύνδεση της αξιολόγησης με την διαρκή επιμόρφωση των εκπαιδευτικών. «Όλα αυτά, με βασική, την επιδίωξη συνεννόησης και συναίνεσης με μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο στόχο», κατέληξε.

Υπέρ της αξιολόγησης, που θα έχει χαρακτήρα όχι τιμωρητικό, αλλά «κινητροδοτικό», τάχθηκε ο Γιώργος Μαυρωτάς, εκ μέρους του Ποταμιού. «Θα πρέπει να επιβραβεύονται οι φιλότιμοι εκπαιδευτικοί», ανέφερε και τόνισε ότι «αξιοκρατία χωρίς αξιολόγηση δεν υπάρχει». Επίσης, υπέρμαχος της συναίνεσης, δήλωσε ότι αυτή θα πρέπει να βρεθεί από τα κόμματα, «χωρίς κόμπλεξ».

Από την πλευρά της Ένωσης Κεντρώων, ο Παναγιώτης Ευαγγελίου έκανε λόγο για «διαχρονικά λάθη στην Παιδεία, που χρεώνονται όλες οι κυβερνήσεις μέχρι σήμερα» και στηλίτευσε την πρακτική να «γκρεμίζει ο ένας ό,τι έχτιζε ο άλλος».

Συνεχίζοντας τη συζήτηση περί συναίνεσης, η πρόεδρος του Δικτύου για τη μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη, Άννα Διαμαντοπούλου, αναφέρθηκε στην ψήφιση του νόμου για τα πανεπιστήμια, του λεγόμενου «νόμου Διαμαντοπούλου» από 255 βουλευτές και επεσήμανε ότι «η συναίνεση στην Βουλή ήταν μια δύσκολη διαδικασία, βαθιά πολιτική», η οποία προϋποθέτει συμβιβασμούς και συγκρούσεις, κυρίως με τον χώρο στον οποίο βρίσκεται ο καθένας.

Χαρακτήρισε «ήττα της δημοκρατίας και του πολιτικού συστήματος» το σταδιακό ξήλωμα του νόμου, καθώς, όπως είπε, όταν ψηφίστηκε ο νόμος, υπήρχε αποδοχή και από την πανεπιστημιακή και από τη φοιτητική κοινότητα.

Αναφερόμενη στα της διοίκησης, χαρακτήρισε την τωρινή συγκυρία «ευκαιρία για μια βαθιά αλλαγή», όχι μόνο στην Παιδεία, αλλά γενικά στο κράτος, με την αποκέντρωση της ελληνικής διοίκησης. Η αποκέντρωση του συστήματος, πρότεινε η κ. Διαμαντοπούλου, θα πρέπει να γίνει παράλληλα με επιπλέον μεταβιβάσεις στις περιφέρειες, ώστε κανένα σχολείο να μην είναι κάτω από τα «εθνικά στάνταρ», αλλά και με την αναδιοργάνωση του υπουργείου σε δυο βασικούς μηχανισμούς, αυτόν του επιτελικού σχεδιασμού, που θα αποτελείται από την ομάδα του εκάστοτε υπουργού και αυτόν του μηχανισμού υλοποίησης. Παράλληλα, πρότεινε την ύπαρξη ενός διοικητικού συμβουλίου σε κάθε σχολείο, αλλά και την αύξηση των ουσιαστικών αρμοδιοτήτων του διευθυντή.

Τέλος, η πρώην υπουργός τόνισε ότι τίποτα δε μπορεί να αλλάξει «αν δεν υπάρξει η ανάγκη κατανόησης συμβιβασμού και συνέχειας» και αναφέρθηκε με έντονο ύφος στην ηγεσία Μπαλτά – Κουράκη. «Πρέπει να απολογηθούν που κατήργησαν το ψηφιακό σχολείο μέσα σε μια ημέρα», είπε, καταλήγοντας ότι «εν έτει 2017 δεν υπάρχει ψηφιακό σχολείο».