Οι θεραπευτικές ιδιότητες των βοτάνων – Τι πρέπει να προσέχουμε κατά τη διαλογή τους

Η ελληνική ύπαιθρος είναι πλούσια σε αρωματικά και θεραπευτικά βότανα που αποτελούν «ξεχασμένο θησαυρό για την υγεία και για την οικονομία».

Όπως είπε στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο πρόεδρος του Τμήματος Επιστήμης Τροφίμων & Διατροφής του Ανθρώπου και καθηγητής Ενόργανης Χημικής Ανάλυσης Φυσικών Προϊόντων του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Πέτρος Ταραντίλης «τα ελληνικά βότανα, τις περισσότερες φορές, περιέχουν περισσότερα βιοδραστικά συστατικά και αυτό οφείλεται

Ο καθηγητής αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι «στον τομέα της μεταποίησης, τυποποίησης και συσκευασίας, σε σχέση με άλλες μεσογειακές χώρες όπως η Γαλλία, η Ισπανία και η Ιταλία είμαστε πίσω» όμως «με την είσοδο, στον κλάδο, νέων παραγωγών με επιστημονική γνώμη και κατάρτιση, η κατάσταση βελτιώνεται».

Πόσα είναι τα καταγεγραμμένα είδη της ελληνικής χλωρίδας

Μέχρι στιγμής τα καταγεγραμμένα είδη της ελληνικής χλωρίδας ανέρχονται, κατά προσέγγιση, γύρω στα 5.500 είδη, ενώ εάν προστεθούν και τα υποείδη, αγγίζουν τα 6.200. Από αυτά τα φυτά περίπου τα 950 είναι είδη ενδημικά της χώρας, αν όμως συμπεριλάβουμε και τα υποείδη φθάνουμε περίπου τα 1.150 ενδημικά.

Οι θεραπευτικές ιδιότητες των βοτάνων ανακαλύφθηκαν επί αρχαιοτάτων χρόνων, με τους Σουμέριους και τους Ασσύριους να είναι οι πρώτοι λαοί που είχαν τις πρώτες πληροφορίες σχετικά με τα φαρμακευτικά και αρωματικά βότανα.

Μάλιστα, ο «πατέρας της Ιατρικής», Ιπποκράτης ήταν σε θέση να αντιμετωπίσει διάφορες παθήσεις ασθενών με τη χρήση αυτών των βοτάνων. Γνωστοί στην Παραδοσιακή Ελληνική Ιατρική είναι και οι Βικογιατροί. Αυτοί κατοικούσαν γύρω από τη χαράδρα του Βίκου στην Ήπειρο και χρησιμοποιούσαν τα βότανα της ευρύτερης περιοχής για θεραπευτικούς σκοπούς.

Όμως, η αλματώδης ανάπτυξη που γνώρισε η αναλυτική και οργανική χημεία τον 19ο αιώνα, βοήθησε την κατανόηση και την ανάπτυξη της φαρμακευτικής δράσης, ανοίγοντας έτσι το δρόμο για την Παρασκευή και σύνθεση νέων φαρμάκων. Αξίζει να σημειωθεί ότι το 25% των φαρμάκων που κυκλοφορούν στην αγορά είναι φυτικής προέλευσης και όπως λέει ο κ. Ταραντίλης «από τα 520 νέα φάρμακα που εγκρίθηκαν παγκοσμίως στο διάστημα 1983-1994, το 40% προέρχονταν από φυσικά προϊόντα».

Τι σημαίνει αρωματικά φυτά και τι βότανα;

«Γενικά δεν υπάρχουν σαφή όρια ή κριτήρια για την ταξινόμηση στη μια κατηγορία ή την άλλη» σημειώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Ταραντίλης.

Παρόλα αυτά υπάρχουν κάποιες «χαρακτηριστικές» κατηγορίες, όπως τα φαρμακευτικά και αρωματικά φυτά, τα βότανα και τα καρυκεύματα.

Φαρμακευτικά είναι τα φυτά που περιέχουν ένα ή περισσότερα δραστικά συστατικά, τα οποία έχουν την ικανότητα να προλάβουν, να ανακουφίσουν ή να θεραπεύσουν ασθένειες.

Μια μεγάλη ομάδα ειδών του φυτικού βασιλείου είναι τα αρωματικά φυτά. Αυτά έχουν κοινό χαρακτηριστικό την περιεκτικότητα σε διάφορα μέρη τους (φύλλα, άνθη κλπ) αιθέριων ελαίων, των ουσιών δηλαδή που όταν ελευθερωθούν αφήνουν οσμή. «Πολλά από αυτά μπορεί να έχουν και φαρμακευτικές ιδιότητες» αναφέρει ο κ. Ταραντίλης.

Τα βότανα είναι ένας γενικότερος όρος και αναφέρεται σε φυτά που έχουν ευεργετική δράση στον άνθρωπο και χρησιμοποιούνται κυρίως με τη μορφή αφεψημάτων τους.

Τέλος υπάρχει και ο όρος αρτύματα ή καρυκεύματα (spices) και αναφέρεται σε αρωματικά φυτά που χρησιμοποιούνται στη μαγειρική είτε φρεσκοκομμένα, είτε ξηρά ή αλεσμένα.

Τι πρέπει να προσέχουμε όταν μαζεύουμε βότανα από το βουνό

Ιδιαίτερα προσεκτικοί πρέπει να είναι όσοι αναζητούν και συλλέγουν άγρια βότανα στα ελληνικά βουνά. Ο κ. Ταραντίλης επισημαίνει ότι εάν η διαλογή γίνει «απερίσκεπτα, μπορεί να προκαλέσει την εξαφάνισή τους. Γι αυτό δεν πρέπει να ξεριζώσουμε ποτέ μα ποτέ ένα βότανο, αλλά να το κόβουμε αρκετά ψηλότερα από τη βάση του, για να μπορέσει να “ξαναπετάξει”, γιατί σε λίγα χρόνια μπορεί, με θλίψη, να συνειδητοποιήσουμε ότι τα βουνά μας δεν έχουν πια ούτε ρίγανη, ούτε τσάι του βουνού».

Σημαντικό οικονομικό ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα φυτά όπως η ρίγανη, το θυμάρι, το δενδρολίβανο, το χαμομήλι, το φασκόμηλο, το τσάι του βουνού, η λεβάντα, το μελισσόχορτο, ο δυόσμος, η μέντα, ο γλυκάνισος, η μαντζουράνα, το θρούμπι, ο δίκταμος, ο βασιλικός και άλλα.

Όπως προσθέτει ο κ. Ταραντίλης, μερικά από τα φαρμακευτικά φυτά που «συναντάμε πιο συχνά, παλαιότερα μόνο ως αυτοφυή αλλά σήμερα και ως καλλιεργούμενα, είναι ο κρόκος (Saffron), που αποτελεί το κυριότερο εξαγώγιμο προϊόν με ποσοστό 51% επί του συνόλου της αξίας των εξαγώγιμων προϊόντων, καθώς και ο σχίνος Χίου ή μαστιχόδενδρο που δίνει τη γνωστή μαστίχα της Χίου».

Μερικά από τα ελληνικά βότανα

Μερικά από τα πιο δραστικά βότανα με θεραπευτικές ιδιότητες είναι τα εξής:

– το σπαθόχορτο, με ήπια αντικαταθλιπτική δράση και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες.

– η βαλεριάνα, που λειτουργεί ως ήπιο κατευναστικό για την αϋπνία και βοηθάει σε προβλήματα δυσκοιλιότητας, διαταραχές του ύπνου και ότι έχει γενικά καταπραϋντικές, σπασμολυτικές και ηρεμιστικές ιδιότητες.

– η αγγελική, για γαστρεντερικά ενοχλήματα (φούσκωμα) και κατά του βήχα.

– το χρυσάνθεμο, για την ημικρανία και τα εντερικά παράσιτα.

– η γλυκόριζα, της οποίας το αφέψημα έχει σπασμολυτική δράση και χρησιμοποιείται σε ενοχλήσεις στομάχου, ενώ είναι πολύ αποτελεσματικό στον ξηρό βήχα ως μαλακτικό και αποχρεμπτικό

– ο γλυκάνισος για τη βρογχική καταρροή

– το δεντρολίβανο, χρησιμοποιείται σε ερεθισμούς του δέρματος και σε εντριβές για ρευματικές παθήσεις, διότι προκαλεί τοπική υπεραιμία

– η μαντζουράνα, που είναι ευεργετική για το στομάχι, αντισπασμωδική, διουρητική

– το τίλιο, που βοηθά σε περιπτώσεις κρυολογήματος και ως εφιδρωτικό φάρμακο

– το φασκόμηλο, με αντιμικροβιακές και στυπτικές ιδιότητες

– το φλησκούνι, το ευεργετικό για το στομάχι και καταπραϋντικό κατά της βρογχίτιδας, της ημικρανίας, των ιλίγγων και της διάρροιας. Το κατάπλασμα μπαίνει σε αποστήματα και μώλωπες.

Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ, vita.gr