Ο ΣΥΡΙΖΑ καταδικάζει τον φερόμενο ξυλοδαρμό της Παυλίδου από τον Παπαγιάννη

Την καταδίκη του εκφράζει ο ΣΥΡΙΖΑ για τον φερόμενο ξυλοδαρμό της Σοφίας Παυλίδου από τον Μάνο Παπαγιάννη στο καμαρίνι της ηθοποιού.

Δείτε επίσης: Η Παυλίδου μήνυσε για ξυλοδαρμό τον Παπαγιάννη: Με έπιασε από τον λαιμό… (video)

«Η καταδίκη τέτοιων περιστατικών δεν μπορεί παρά να είναι απόλυτη, ανεπιφύλακτη και χωρίς αστερίσκους. Ο πολιτισμός μας δεν μπορεί να περιορίζεται στην τέχνη και στα έργα της, αλλά οφείλει να αποδεικνύεται

διαρκώς στην καθημερινή ζωή, στις ανθρώπινες σχέσεις, αλλά και στον τρόπο με τον οποίο κάθε φορά η τέχνη προσεγγίζει κοινωνικά ζητήματα και προάγει την ευαισθητοποίηση της κοινωνίας», τονίζει χαρακτηριστικά ο ΣΥΡΙΖΑ.

Διαβάστε αναλυτικά την ανακοίνωση:

«Τις τελευταίες δεκαετίες, τόσο στη χώρα μας όσο και στο μεγαλύτερο μέρος του πολιτισμένου κόσμου, έχει σημειωθεί σημαντική πρόοδος στα ζητήματα που αφορούν την ισότητα των δύο φύλων, τις διακρίσεις με βάση το φύλο, τη σεξουαλικότητα ή τον σεξουαλικό προσανατολισμό, καθώς και την αντιμετώπιση της έμφυλης βίας. Πρόοδος που είναι φανερή τόσο στο θεσμικό επίπεδο όσο και εντός των κοινωνιών. Ωστόσο το πρόβλημα πολύ απέχει από την οριστική λύση του. Το αποδεικνύει ο έντονος διάλογος που αναπτύσσεται τους τελευταίους μήνες διεθνώς με αφορμή καταγγελίες για σεξουαλική παρενόχληση σε χώρους όπως η βιομηχανία του θεάματος, τα media, η διαφήμιση κ.ά. Χώρους με μεγάλη κοινωνική επιφάνεια, αλλά και, θεωρητικά τουλάχιστον, προοδευτικούς, ανεκτικούς, με ιδιαίτερη ευαισθησία όσον αφορά τα ατομικά δικαιώματα.

Στα καθ’ ημάς, ένα πρόσφατο περιστατικό στο χώρο του θεάτρου, ο ξυλοδαρμός ηθοποιού από συνάδελφό της στα καμαρίνια με αποτέλεσμα η ηθοποιός να καταλήξει στο νοσοκομείο, δεν θα μπορούσε να μείνει ασχολίαστο.

Η καταδίκη τέτοιων περιστατικών δεν μπορεί παρά να είναι απόλυτη, ανεπιφύλακτη και χωρίς αστερίσκους. Ο πολιτισμός μας δεν μπορεί να περιορίζεται στην τέχνη και στα έργα της, αλλά οφείλει να αποδεικνύεται διαρκώς στην καθημερινή ζωή, στις ανθρώπινες σχέσεις, αλλά και στον τρόπο με τον οποίο κάθε φορά η τέχνη προσεγγίζει κοινωνικά ζητήματα και προάγει την ευαισθητοποίηση της κοινωνίας.

Το οικοδόμημα της πατριαρχίας αποδομείται διαρκώς σήμερα, από την επιστήμη και τη θεωρία, από τα ακτιβιστικά κινήματα, αλλά και χάρη σε σημαντικές θεσμικές αλλαγές και τομές. Οι δομές ωστόσο που διαμορφώνουν τη σκέψη και τη στάση όλων μας αργούν πολύ περισσότερο να αλλάξουν. Γι’ αυτό και δεν προκαλεί έκπληξη ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζονται τέτοια περιστατικά στη δημόσια σφαίρα, και το πόσο συχνά ακόμη και οι ίδιες οι γυναίκες δικαιολογούν την άσκηση έμφυλης βίας ή και ενοχοποιούν τα θύματά της.

Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο. Γι’ αυτό δεν αρκεί η δημόσια καταδίκη κάθε περιστατικού άσκησης έμφυλης βίας, χρειάζεται διαρκής επαγρύπνηση και δράση προκειμένου να αποδομούνται τα στερεότυπα και οι αντιλήψεις που τη δικαιολογούν και την ανέχονται».