Νίκος Μωραΐτης: Και οι πυρκαγιές, Αλέξη;

Εκλογές το φθινόπωρο; Πού πας, Αλέξη; Θα κατακάψουν τη χώρα. Τα ΜΜΕ της διαπλοκής θα σε λένε Νέρωνα και εμείς θα είμαστε πέντε – δέκα γραφικές φωνές που θα μιλάμε για σχέδιο πολιτικής αποσταθεροποίησης, μέσα σε ένα έξαλλο μιντιακό περιβάλλον και μία ντοπαρισμένη κοινή γνώμη που θα θέλει την κεφαλή σου επί πίνακι.

του Νίκου Μωραΐτη

«Στρατηγική απόφαση» χαρακτήρισε ο πρωθυπουργός την επιλογή του να κάνει εκλογές στο τέλος της τετραετίας, μιλώντας χθες

Κι έχει δίκιο σε πολλά. Και «επιστροφή στην κανονικότητα» είναι, όπως ο ίδιος τονίζει, και οι οικονομικές παρεμβάσεις του θα έχουν φανεί στις τσέπες των πολιτών, και ένα νέο τουριστικό μπουμ θα έχει τονώσει την αισιοδοξία που όλοι χρειαζόμαστε. Κι όλα αυτά, ενώ θα έχουμε σβήσει το ένα κεράκι από το τέλος των Μνημονίων, με τον Μητσοτάκη και την πολιτική του σπείρα να κοιτούν άναυδοι τα επιτόκια δανεισμού της χώρας σε ιστορικό χαμηλό.

Προσωπικά, έχω μία ένσταση την οποία έχω εκφράσει σε προηγούμενο κείμενο: Με την τοποθέτηση των εθνικών εκλογών το φθινόπωρο, ο ψηφοφόρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει κίνητρο να πάει να ψηφίσει στις ευρωεκλογές, αφού τίποτα δε διακυβεύεται: είτε χάσει είτε κερδίσει, ο Τσίπρας θα είναι πρωθυπουργός και την επομένη των ευρωεκλογών. Έτσι, κινδυνεύουμε να δούμε μία μεγάλη διαφορά ανάμεσα στα δύο κόμματα. Και οι μεγάλες διαφορές δημιουργούν νέες πραγματικότητες που δεν ανατρέπονται εύκολα μετά.

Πέρα όμως από αυτή την προσωπική μου εκτίμηση, υπάρχει και ο αντικειμενικός παράγοντας: Τι θα κάνεις με τις πυρκαγιές, Αλέξη;

Χθες έγινε στάχτη η «καρδιά» των Γάλλων, η Παναγία των Παρισίων – το γράφω και αδυνατώ να το πιστέψω. Πέρυσι το καλοκαίρι κάηκαν εκτάσεις ίσες με ολόκληρα γεωγραφικά διαμερίσματα της Ελλάδας στην Καλοφόρνια. Δεν έχουν τεχνογνωσία οι Γάλλοι; Οι Αμερικανοί;

Η αλήθεια είναι ότι, όσο προηγμένο κράτος και αν είσαι, αν θέλουν να σε κάψουν, σε καίνε. Πόσω μάλλον αν είσαι μία χώρα που μόλις βγαίνει από καθεστώς χρεοκοπίας και που ποτέ δεν είχε αποτελεσματικό κρατικό μηχανισμό. Πίσω από το «ελληνικό κράτος», γραφειοκρατία, πολλοί «υπεύθυνοι» και υπεύθυνος κανείς, ένας κυκεώνας αρμοδιοτήτων που αλληλοεπικαλύπτονται. Ένα κράτος – μπάχαλο φτιαγμένο και λεηλατημένο από τα Πασοκονουδού, που δε διορθώνεται όχι σε τέσσερα αλλά ούτε σε δέκα χρόνια.

Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Τα πιο βαθιά και σκοτεινά συμφέροντα θέλουν την πτώση του Αλέξη Τσίπρα. Και θα κάνουν τα πάντα για να την πετύχουν. Δε μιλάω για τα «φανερά» της διαπλοκής. Μιλάω για τα «αόρατα» που έχουν ορατά και μακάβρια αποτελέσματα: Θα κατακάψουν τη χώρα, προκειμένου να χρεώσουν στον Τσίπρα την καταστροφή. Εκατοντάδες μέτωπα μαζί, οργανωμένο σχέδιο – κι αν είναι τυχεροί, θα πετύχουν και τους πολυπόθητους (σε εκείνους) νεκρούς.

Δεν είναι επιστημονική φαντασία. Έχει ξανασυμβεί. Το 2007 στην Ηλεία. Το 2008 στο κέντρο της Αθήνας. Και πέτυχε η προσπάθεια: Ένας κραταιός πρωθυπουργός μετατράπηκε σταδιακά, ως το 2009, σε… κατάλογο ταβέρνας. Γιατί να μην ξαναγίνει;

Πού πας, λοιπόν, Αλέξη; Τα ΜΜΕ της διαπλοκής θα σε λένε Νέρωνα και εμείς θα είμαστε πέντε – δέκα γραφικές φωνές που θα μιλάμε για σχέδιο πολιτικής αποσταθεροποίησης, μέσα σε ένα έξαλλο μιντιακό περιβάλλον και μία ντοπαρισμένη κοινή γνώμη που θα θέλει την κεφαλή σου επί πίνακι.