Μοσκοβισί: Τελειώστε με τη λιτότητα στην Ελλάδα!

«Να τελειώνουμε με την λιτότητα στην Ελλάδα!«, είναι ο τίτλος του άρθρου που ανέβασε στο blog του ο Γάλλος επίτροπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Πιερ Μοσκοβισί μετά τη χθεσινή συμφωνία στο Eurogroup.

Όπως αναφέρει ο Μοσκοβισί, η συμφωνία που επιτεύχθηκε στο Eurogroup αποτελεί μια καλή είδηση τόσο για την Ελλάδα όσο και την Ευρωζώνη. Ο Μοσκοβισί κάνει λόγο για μια συμφωνία η οποία φέρει μαζί της μια σημαντική

αλλαγή. Για πρώτη φορά, έχουμε εξισορρόπηση του προϋπολογισμού με μέτρα ανάπτυξης και κοινωνικής υποστήριξης. Για πρώτη φορά είναι σαφές, όπως αναφέρει, όπως ήθελε και είχε ανακοινωθεί στην Αθήνα την Τετάρτη, ένα φως στην άκρη του τούνελ της λιτότητας για τον ελληνικό λαό.

Αναλυτικά το άρθρο του Γάλλου επιτρόπου:

«Χθες η Ελλάδα – που δανείστηκε πάνω από 250 δισεκατομμύρια από το 2010 – και τα άλλα 18 κράτη-μέλη της ζώνης του ευρώ – βρήκε έναν πολιτικό συμβιβασμό που επιτρέπει στα αρμόδια κοινοτικά όργανα για τη διαπραγμάτευση και την εφαρμογή του προγράμματος οικονομικής βοήθειας, να επιστρέψουν στην Αθήνα σύντομα. Ο απώτερος στόχος είναι απλός: να μειώσει το χρέος στην Ελλάδα και να της επιτρέψει να χρηματοδοτηθεί άμεσα από τις αγορές σε αποδεκτές τιμές.

Ας είμαστε σαφείς: χωρίς αυτό το ευρωπαϊκό πρόγραμμα, η αλληλεγγύη της ευρωζώνης και – σε μικρότερο βαθμό – η συνδρομή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), η Ελλάδα θα είχε πτωχεύσει, θα είχε εγκαταλείψει την ευρωζώνη και θα είχε βυθιστεί σε ύφεση πολύ πιο δραματική.

Πίσω από αυτό το μηχανισμό και τη συμφωνία που επιτεύχθηκε χθες, υπάρχουν σίγουρα οικονομικά στοιχεία. Υπάρχουν επίσης πολλά πολιτικά παιχνίδια που θέλω να εξηγήσω εδώ. Πολλοί που κλίνουν προς τα αριστερά του πολιτικού φάσματος, κυρίως από τον ευρωπαϊκό νότο, μου έχουν πει ότι είναι εξωφρενικό να «στραγγαλίζονται» οι Έλληνες. Μετά από επτά χρόνια λιτότητας, απώλεια του εθνικού πλούτου κατά 27%, με πάνω από 300.000 ανθρώπους να έχουν εγκαταλείψει τη χώρα και την ανεργία να εξακολουθεί να είναι κοντά στο 25%, καταλαβαίνω αυτή την ευαισθησία. Για να είμαι ειλικρινής, το συμμερίζομαι στην καρδιά μου, ακόμα και όταν πάω να δω Έλληνες φίλους μου στην Αθήνα.

Για σχεδόν πέντε χρόνια συμμετέχω σε αυτή την επώδυνη διαπραγμάτευση, ως ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών και στη συνέχεια ως Ευρωπαίος Επίτροπος. Για πέντε χρόνια, αντιμάχομαι τη λογική που θα οδηγούσε σε διαρκές Grexit ή στην επιβολή μέτρων λιτότητας στην Ελλάδα. Και εγώ μερικές φορές αισθάνομαι ότι ζητάμε όλο και περισσότερα από τους Έλληνες, για οικονομικούς λόγους, που αποκρύπτουν μόλις και μετά βίας τα ιδεολογικά και πολιτικά ζητήματα.

Άλλοι, πιο δεξιά πολιτικά και γεωγραφικά προς τα βόρεια, μας κατηγορούν ότι είμαστε πολύ χαλαροί απέναντι στην Ελλάδα και δεν έχουμε εξασφαλίσει την εφαρμογή των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που η Ελλάδα έχει από καιρό υποσχεθεί. Πιστεύουν ότι το συνταξιοδοτικό σύστημα στην Ελλάδα είναι ακόμα πολύ ελλιπές, ότι η φορολόγηση είναι πολύ άδικη και όχι αρκετά δυναμική για να εξασφαλίσει την αυτονομία του ελληνικού κράτους. Είναι εξίσου αλήθεια, αν και θα πρέπει να εξετάσει κανείς την πρόοδο που έχει σημειωθεί τα τελευταία χρόνια. Η ελληνική οικονομία, αν θέλει να κινηθεί προς τα εμπρός, πρέπει να μεταρρυθμιστεί σε βάθος, να γίνει πιο παραγωγική και ελκυστική.

Τέλος, λέγεται συχνά – και δικαίως – ότι όλα αυτά είναι άχρηστα, αν δεν μειωθεί το ελληνικό χρέος που βρίσκεται τώρα στο 170% του ΑΕΠ. Η πολιτική συμφωνία τη Δευτέρα διατήρησε τη βασική πολιτική ισορροπία για να βοηθήσει οικονομικά την Ελλάδα το αντάλλαγμα για τις απαραίτητες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και τη σταθερή δημοσιονομική προσπάθεια την πάροδο του χρόνου.

Βασικά, υπάρχουν τρεις τρόποι για τη μείωση του ελληνικού χρέους, που υποστηρίζονται από τρεις διαφορετικούς παίκτες σε αυτή τη διαπραγμάτευση. Μπορεί να δημιουργηθεί πλούτος μειώνοντας έτσι την αναλογία του χρέους, με την υποστήριξη της ανάπτυξης και βαθιές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Πολλά έχουν γίνει από τους Έλληνες και τελικά έχουν καταφέρει θετικό ρυθμό ανάπτυξης (2,7% το τρέχον έτος) μετά από χρόνια σοβαρή ύφεση. Αυτό είναι χρήσιμο για την ανταγωνιστικότητα, αλλά αυτή είναι πολύ αργή για να έχουν ένα γρήγορο αντίκτυπο στο χρέος. Μπορεί να συνεχιστεί η περικοπή των κρατικών δαπανών και τα πλεονάσματα του προϋπολογισμού. Αυτό είναι ό,τι ζητείται επί επτά χρόνια μέσω σοβαρή λιτότητας, η οποία οδήγησε την Ελλάδα σήμερα με έλλειμμα μόνο 1,1% και ακόμη και να υπερβεί τους στόχους της. Αλλά και πάλι, αυτό έχει κρατήσει πολύ καιρό, είναι οδυνηρό και επιζήμιο.
Τέλος, μπορούν να αλλάξουν οι παράμετροι του χρέους. Χωρίς διαγραφή του, όπως διατυπώνεται πολύ αφελώς αγνοώντας την ύπαρξη και τα συμφέροντα των πιστωτών (ότι θα ήταν τόσο απλό …), αλλά, όπως τα κράτη έχουν αποδεχθεί τον Ιανουάριο, μειώνοντας το ποσοστό του δανεισμού και ρυθμίζοντας τις προθεσμίες για να γίνει το χρέος λιγότερο βαρύ βραχυπρόθεσμα. Και το Μάιο 2016, η Ευρωομάδα δεσμεύθηκε επίσης να ορίσει μεσοπρόθεσμα μέτρα για ένα μεταγενέστερο στάδιο του προγράμματος, εάν η πρόοδος συνεχιστεί. Η προοπτική είναι εκεί.

Επαναλαμβάνω εδώ: η πολιτική συμφωνία τη Δευτέρα είναι μια καλή συμφωνία για την Ελλάδα και τη ζώνη του ευρώ. Διατηρεί τη θεμελιώδη πολιτική ισορροπία για να βοηθήσει οικονομικά την Ελλάδα με αντάλλαγμα για τις απαραίτητες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και τη σταθερή δημοσιονομική προσπάθεια στην πάροδο του χρόνου. Αυτό είναι το τίμημα για το οποίο οι πιστωτές θα συμφωνήσουν σε νέες προσπάθειες για μια διαρκή μείωση του ελληνικού χρέους, ο απώτερος στόχος του προγράμματος αυτού.
Η συμφωνία της Δευτέρας φέρει μαζί της μια σημαντική αλλαγή. Για πρώτη φορά, έχουμε εξισορρόπηση του προϋπολογισμού με μέτρα ανάπτυξης και κοινωνικής υποστήριξης. Για πρώτη φορά είναι σαφές, όπως ήθελα και είχε ανακοινωθεί στην Αθήνα την Τετάρτη, ένα φως στην άκρη του τούνελ της λιτότητας για τον ελληνικό λαό.
Πολλά απομένουν να γίνουν για να βοηθήσουμε τους Έλληνες φίλους μας. Η Ευρώπη πρέπει να κρατήσει τις ελπίδες τους μετά από αυτό το τούνελ λιτότητας. Αυτή είναι η προτεραιότητα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και η δική μου.«