Δημήτρης Σταράκης: Πόσος μήνας περισσεύει απ’ το μισθό σου;

Πώς μας ενώνει και πώς μας δονεί της Μέρκελ η επανεκλογή. Παραφράζοντας τον γνωστό στίχο του Λουκιανού Κηλαηδόνη, η Ενωμένη Ευρώπη έχει ρίξει το βλέμμα της στις γερμανικές εκλογές. Ενδιαφέρον, αγωνία, ελπίδα και αδιαφορία είναι τα συναισθήματα που κυριαρχούν στους ανθρώπους που βλέπουν τον ισχυρό της Ένωσης να ετοιμάζεται να διαιωνίσει την πολιτική του.

Οι αναλυτές μας λένε ότι η στάση του Βερολίνου δεν αναμένεται ν’ αλλάξει, όποιο και αν είναι

το αποτέλεσμα. Και εδώ που τα λέμε, χώρα που λιμνάζει στα τραπεζικά πλεονάσματα από τα ελλείμματα των άλλων χωρών θα ήταν τρελό ν’ αλλάξει πολιτική. Μπορεί οι οικονομικοί όροι να ηχούν βαρετοί, αλλά διαμορφώνουν ολόκληρες ζωές, διαγράφουν πορείες και τελικά ορίζουν σε πολλές περιπτώσεις ακόμα και αυτό το αόρατο που ονομάζουμε ανθρώπινη μοίρα.

Στην Καλλιθέα, αντίκρισα το πιο ουσιαστικό μήνυμα που αντανακλά τη φαύλη κατάσταση που έχει δημιουργήσει το σπιράλ θανάτου της επιβεβλημένης λιτότητας στο Νότο και ειδικότερα στη χώρα μας: “Πόσος μήνας περισσεύει απ’ τον μισθό σου;”.

Οι συνθήκες ζωής που διαμορφώνει η σημερινή Ενωμένη Ευρώπη δεν αντανακλώνται στις λαμπερές διαδικτυακές καμπάνιες της και στις βαρύγδουπες ημερίδες της. Στη Γερμανία, η ανεργία πέφτει σε ιστορικά χαμηλά αλλά οι δουλειές με χαμηλούς μισθούς έχουν εμφανίσει άνοδο. “Υποφέρουμε από αφραγκία, αλλά δόξα το θεό δεν είμαστε άνεργοι”, θα μπορούσαν να πουν εδώ χιλιάδες Γερμανοί, Έλληνες και άλλοι πολίτες της ΕΕ, μέσα στον κόσμο της πολυδιαφημιζόμενης “ελαστικής εργασίας”, ο οποίος τονίζει εσκεμμένα την ευελιξία για να κρύψει αποτελεσματικά την αδυναμία του εργαζόμενου να ζήσει με τις απολαβές της.

Ελάχιστες λοιπόν ελπίδες υπάρχουν στους Έλληνες για αλλαγή της οπτικής των δανειστών απέναντι στην τσακισμένη από τα μνημόνια χώρα. Η Μέρκελ, όποιος και αν είναι ο συνασπισμός που θα δημιουργήσει στη χώρα της, είτε ο Σόιμπλε βρίσκεται σε αυτόν είτε όχι, αναμένεται να αρνηθεί πεισματικά να διακινδυνεύσει μια αλλαγή στη συνταγή που μπορεί να απειλήσει την κυριαρχία του ευρωπαϊκού Βορρά. Και ο Νότος, κύριε; Θα ρωτήσει κάποιος; Ο Γέρουν Ντάισελμπλουμ δίνει ίσως την πιο χαρακτηριστική απάντηση: “Σε όλες τις περιπτώσεις έχουμε εφαρμόσει προγράμματα εποπτείας μετά την ολοκλήρωση των προγραμμάτων στήριξης όπως έγινε σε Ιρλανδία, Ισπανία, Κύπρο. Θα έχουμε πρόγραμμα εποπτείας και στην Ελλάδα, πόσω μάλλον όταν υπάρχουν δάνεια σε εκκρεμότητα τα οποία έχουν μακρά περίοδο αποπληρωμής”.

Ο Νότος παραείναι “ανώριμος” για να αφεθεί χωρίς…ανατροφή από τον… ώριμο Βορρά. Και η ζωή χωρίς επαρκή μισθό συνεχίζεται…