Μπέττυ Σκούφα στο altsantiri.gr: Χρέος των προοδευτικών δυνάμεων η συνεννόηση

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟ

Η Μπέττυ Σκούφα μπήκε με βάναυσο τρόπο στο στόχαστρο μιας μειοψηφίας ακραίων τραμπούκων, με αφορμή τη Συμφωνία των Πρεσπών. Η βουλευτής Πιερίας ωστόσο στην συνέντευξη που παραχωρεί στο altsantiri gr, τονίζει το θετικό πρόσημο που έχει για την Ελλάδα η ιστορική Συνθήκη, στέλνοντας παράλληλα δυο μηνύματα: Ότι η αναδιάταξη των πολιτικών δυνάμεων φέρνει στην επιφάνεια το χρέος των

προοδευτικών δυνάμεων να συνεννοηθούν, αλλά και ότι η μάχη με τις παθογένειες του παρελθόντος, δεν έχει τελειώσει …

Κυρία Σκούφα, η κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών βάζει τη «σφραγίδα» της όχι μόνο σε μια ιστορική στιγμή, αλλά σε μια νέα εποχή… Κι αυτό περιέχει πολιτικές αναδιατάξεις, κοινωνικό αναβρασμό και σίγουρα πολιτικό κόστος. Η άποψή σας έχει ειδικό βάρος μιας και έχετε βιώσει από πρώτο χέρι όλον αυτόν τον «καμβά». Και μάλιστα, στην πιο ακραία και καταδικαστέα εκδοχή του. Πως τοποθετείστε σε όλα αυτά;

«Θα έλεγα ότι η Συμφωνία των Πρεσπών και όχι μόνο στάθηκε η αφορμή, ο καταλύτης, για τη μερική σίγουρα αναδιάταξη των πολιτικών δυνάμεων. Βλέπουμε σταδιακά να σχηματίζονται δύο πόλοι: Ο ένας της συντήρησης κι ο άλλος της προόδου και των σταθερών και μεθοδικών βημάτων προς τα εμπρός. Το διακύβευμα που καθημερινά όλοι κι όλες αντιμετωπίζουμε, το μεγάλο αν θέλετε υπαρξιακό, κοινωνικό και πολιτικό ερώτημα, είναι αν ως χώρα θέλουμε να προχωρήσουμε σε μια κατεύθυνση προοδευτική, ευρωπαϊκή, αν θα γίνουμε επιτέλους ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος ή το αντίθετο. Αν θα καταφέρουμε να δουλέψουμε συνεργατικά και με όραμα οι δημοκρατικές δυνάμεις της χώρας με σαφή κεντροαριστερό προσανατολισμό και ιδεολογικοπολιτική συνάφεια, για ένα καλύτερο αύριο».

Όσον αφορά στο μεσοπρόθεσμο κόστος. Γνωρίζω καλά ότι κυκλοφορείτε ανάμεσα στους συντοπίτες σας και συζητάτε μαζί τους. Εισπράττετε την ατμόσφαιρα που περιγράφουν κάποιες δημοσκοπήσεις κι αν ναι υπάρχουν περιθώρια αναστροφής του κλίματος από την κυβέρνηση και με ποια «εργαλεία»;

«Κυκλοφορούν πολλές δημοσκοπήσεις με αντιφατικά ευρήματα τον τελευταίο καιρό, γι’ αυτό και δεν τις εμπιστεύομαι ιδιαίτερα. Θα επιχειρήσω όμως να απαντήσω στη συγκεκριμένη ερώτηση, κάνοντας ένα μίνι αναστοχασμό, μια επιγραμματική ανασκόπηση των όσων η ελληνική κοινωνία έζησε στο σύνολό της όλα αυτά τα χρόνια, καθώς συγκεκριμένες πολιτικές οδήγησαν την χώρα μας στη χρεοκοπία.

Ζούμε λοιπόν σε μια χώρα της οποίας ο πληθυσμός βίωσε επί 8 συναπτά έτη σκηνές φρίκης και τρόμου, σκηνές «δόγματος σοκ», για να θυμηθούμε και τη Ναόμι Κλάιν (σ.σ.: Καναδή δημοσιογράφος, συγγραφέας και ακτιβίστρια του αποκαλούμενου κινήματος εναντίον της παγκοσμιοποίησης. Είναι κυρίως γνωστή για το βιβλίο της «Το Δόγμα του Σοκ», μια κριτική ανάλυση της ιστορίας του νεοφιλελευθερισμού στην οικονομία). Τα αλλεπάλληλα μνημόνια έφεραν το μεγάλο σύνολο της κοινωνίας σε κατάσταση επιβεβλημένης νάρκωσης, σε κατάσταση επιβεβλημένου ακρωτηριασμού. Εκτός από τις τεράστιες οικονομικές επιπτώσεις και τη σε μεγάλο βαθμό καταστροφή του παραγωγικού ιστού της χώρας, αποτέλεσμα των οποίων ήταν και το σύγχρονο κύμα μετανάστευσης κυρίως νέων επιστημόνων στο εξωτερικό, τα μνημόνια επέφεραν εν γένει την πλήρη φτωχοποίηση, τον οικονομικό στραγγαλισμό ευρύτατων κοινωνικών στρωμάτων, αυτοκτονίες, υπογεννητικότητα, και φυσικά την πολιτιστική ερήμωση. Το τονίζω το τελευταίο, γιατί συνήθως το ξεχνάμε, παρόλο που αποτελεί σημαντικότατο δείκτη του βιοτικού επιπέδου του πληθυσμού σε μια χώρα.

Ζήσαμε δηλαδή επί οκτώ συναπτά έτη, και ως χώρα, συνέπειες πολέμου, ενώ δεν είχαμε πόλεμο με την καθαυτό έννοια.

Οι προσπάθειες της παρούσας κυβέρνησης βρίσκονται στον αντίποδα όλων αυτών. Από την πρώτη στιγμή δηλαδή, και κατόπιν της ισχυρής ανανέωσης της εντολής του λαού τον Σεπτέμβρη του 2015, προσπαθήσαμε να περιορίσουμε αρχικά και στη συνέχεια να αντιστρέψουμε τις συνέπειες των μνημονίων, ώστε να επανορθώσουμε τη χώρα, να ξαναφτιάξουμε αργά μεν, σταθερά και μεθοδικά δε, το κοινωνικό κράτος και να βαδίσουμε στο δρόμο της δίκαιης ανάπτυξης, της ανάπτυξης για την ευρεία κοινωνική πλειοψηφία δηλαδή, κι όχι μόνο για τη μικρή μερίδα της εγχώριας ελίτ.

Μερικά μόνο από τα έργα της κυβέρνησης αυτής που αποδεικνύουν τον σαφή κοινωνικό της χαρακτήρα είναι η ένταξη 1,5 εκατ. ανασφάλιστων συμπολιτών μας στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας, η πρόσληψη χιλιάδων γιατρών και νοσηλευτών στα δημόσια νοσοκομεία, στα Κέντρα Υγείας και στις ΤΟΜΥ, η επέκταση και ολοκλήρωση του ΚΕΑ, η μείωση της καταγεγραμμένης ανεργίας από το 28% στο 18%, η επαναπρόσληψη των απολυμένων σχολικών φυλάκων, των καθηγητών από τις καταργηθείσες ειδικότητες των ΕΠΑΛ. Φέτος μετά από 10 ολόκληρα χρόνια προχωράμε στους διορισμούς 4.500 καθηγητών σε έναν από τους πιο ευαίσθητους τομείς της παιδείας, την ειδική αγωγή. Ακόμα μέχρι το 2020 θα προχωρήσουμε σε μόνιμες προσλήψεις και των υπόλοιπων 11.500 εκπαιδευτικών.

Η παρούσα κυβέρνηση, οι βουλευτές που τη στηρίζουμε, καθώς και η ευρεία κοινωνική πλειοψηφία, διαβλέπουμε τη μεγάλη αναγκαιότητα, τώρα που η χώρα βγήκε από τα μνημόνια, να προχωρήσει εμπρός με σαφές προοδευτικό πρόσημο. Η προσπάθεια που έχει ξεκινήσει για να γιατρευτούν και να καυτηριαστούν οι παθογένειες του παρελθόντος, όπως το πελατειακό κράτος, η διαπλοκή, τα αθέμιτα μέσα πλουτισμού, ο παραλογισμός του «διαίρει και βασίλευε», ο στρουθοκαμηλισμός και η απόκρυψη της αλήθειας σε εθνικά θέματα, πρέπει να συνεχιστεί. Το μεγάλο διακύβευμα και στις τρεις εκλογικές αναμετρήσεις της φετινής χρονιάς, είναι: Δημιουργία ενός πλατιού κεντροαριστερού πόλου με σταθερά βήματα εμπρός προς τη δίκαιη ανάπτυξη, το βάθεμα κι η επέκταση της Δημοκρατίας, σε μια σταθερή ευρωπαϊκή τροχιά και με ενισχυμένο ρόλο της χώρας σε διεθνείς και παγκόσμιους συνασπισμούς κρατών ή παλινόρθωση του παρελθόντος, με αντίστοιχο «κλείσιμο του ματιού» στην εγκληματική ακροδεξιά».

Διανύουμε έτσι κι αλλιώς εκλογικό έτος. Είστε μια βουλευτίνα νέας γενιάς… Θα ήθελα λοιπόν να μου πείτε πόσο ικανοποιημένη είστε από τον δικό σας αγώνα απέναντι στα προβλήματα των συμπολιτών σας στην Πιερία και πώς αποτιμάτε τον δρόμο για μια πολιτική αλλιώς, όπως την οραματιζόμαστε εμείς οι νεότεροι, μακριά από παθογένειες και στερεότυπα του παρελθόντος;

«Ως νέα, όπως λέτε βουλευτίνα, προσπάθησα αυτά τα 4 χρόνια πέρα από τη συμμετοχή μου στις μεγάλες κεντρικές αποφάσεις αυτής της κυβέρνησης να παρέμβω θεσμικά, μαζί με τους συναδέλφους μου και σε ζητήματα που χρόνιζαν άλυτα στην Πιερία. Από την κατασκευή σχολείου, νέων αθλητικών εγκαταστάσεων, παρεμβάσεων για να βοηθηθούν αγροτικοί συνεταιρισμοί, τη βελτίωση των συνθηκών υγείας των πολιτών με την έναρξη λειτουργίας της ΜΕΘ στο ΓΝ Κατερίνης και της ΤΟΜΥ και κυρίως την καθημερινή επαφή με τους πολίτες σε μια προσπάθεια να ξεπεράσουμε χρονίζοντα γραφειοκρατικά προβλήματα. Ναι, είμαι απόλυτα ικανοποιημένη από τον αγώνα μου και δικαιωμένη από την αγάπη που μου δείχνει ο κόσμος όλο αυτόν τον καιρό. Από την άλλη όμως, όχι μόνο στην Πιερία, αλλά και γενικά στην Ελλάδα πρέπει να γίνουν πάρα πολλά ακόμη βήματα, πρέπει να ανοίξουμε τους επιταχυντές για την ακρίβεια, προκειμένου η χώρα μας να αποκτήσει οικονομικοκοινωνική στιβαρότητα και διεθνές κύρος.

Το έργο κατ επέκταση όχι μόνο το δικό μου ως βουλευτίνας, αλλά και όλων των στελεχών στοχεύει και πρέπει να στοχεύει στη βελτίωση της καθημερινότητας των πολιτών μέσω της βελτίωσης των παρεχομένων υπηρεσιών της Δημόσιας Διοίκησης. Χρειαζόμαστε όχι ένα συρρικνωμένο δημόσιο όπως ισχυρίζεται η Νέα Δημοκρατία, αλλά αποτελεσματικό και ευέλικτο, με διαφάνεια, αξιοκρατία, και μακριά από την λογική του ρουσφετιού. Γι’ αυτό τον σκοπό δουλεύουμε και πρέπει να δουλέψουμε ακόμα πιο συστηματικά όλοι μας, κάθε πολίτης αυτής της χώρας από όποιο μετερίζι. Και βέβαια αυτά επιτυγχάνονται μόνο δια μέσου της παιδείας και της εσωτερικής καλλιέργειας των πολιτών μιας κοινωνίας, μίας χώρας.

Σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος πρέπει να αποκτήσει επιτέλους το σθένος να λέει κάθε φορά χωρίς φόβο και πάθος την αλήθεια, όποια και αν είναι αυτή και προς πάσα κατεύθυνση.

Να γίνουμε εν ολίγοις μια χώρα του Διαφωτισμού.

Την τελευταία τετραετία έχουν πραγματοποιηθεί αρκετά βήματα σε αυτήν την κατεύθυνση, απομένουν όμως ακόμη να γίνουν πολλά».