O Ζέεχοφερ θα επιμείνει για μεγαλύτερη συμμετοχή των χωρών της ΕΕ στη θαλάσσια διάσωση προσφύγων

Ο ομοσπονδιακός υπουργός Εσωτερικών Χορστ Ζέεχοφερ θέλει να δώσει νέα ώθηση στο θέμα της θαλάσσιας διάσωσης προσφύγων κατά τη διάρκεια της γερμανικής Προεδρίας της ΕΕ, σύμφωνα με έγγραφο του υπουργείου του, το οποίο περιήλθε σε γνώση του γερμανικού πρακτορείου Ειδήσεων (dpa).

Η διάσωση στη θάλασσα είναι συνώνυμη εδώ και πολύ καιρό με τις αλλεπάλληλες αναβολές, ενώ εξαιτίας αυτής της κατάστασης οι πρόσφυγες-μετανάστες περιμένουν επί εβδομάδες πάνω στα πλοία μέχρι να τους επιτραπεί η έξοδος από αυτά.

«Εν όψει της

αναμενόμενης αύξησης των αφίξεων κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού χρειαζόμαστε τις επόμενες εβδομάδες μια μεγαλύτερη συμμετοχή των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης», τονίζει εσωτερικό έγγραφο του υπουργείου του, το οποίο ο Ζέεχοφερ θα φέρει προς συζήτηση στην τηλεδιάσκεψη με τους ομολόγους του της Ε.Ε, την ερχόμενη Τρίτη.

Mε το έγγραφο αυτό καλούνται τα κράτη μέλη της Ε.Ε «να υποστηρίξουν τις μεσογειακές χώρες στο να αντιμετωπίσουν τις αποβιβάσεις μεταναστών-προσφύγων με αποστολές προς αναζήτηση και διάσωσή τους στη θάλασσα». Ταυτόχρονα ο Ζέεχοφερ εκφράζει την επιθυμία «να αποφευχθούν κίνητρα τα οποία τους προσελκύουν να κατευθυνθούν προς την Ευρώπη.

«Η κατάσταση στη Μεσόγειο, ιδίως ο κίνδυνος για τη ζωή τους, στον οποίο υποβάλλονται εκείνοι οι οποίοι προσπαθούν να εισέλθουν παράνομα στην Ευρώπη δια θαλάσσης, μας γεμίζει με μεγάλη ανησυχία», αναφέρει το έγγραφο το οποίο στάλθηκε στις άλλες χώρες της ΕΕ στα τέλη Ιουνίου. «Οι διακινητές εξακολουθούν να προσπαθούν να εκμεταλλευθούν τους κανόνες διάσωσης στη θάλασσα με το “αδίστακτο επιχειρηματικό μοντέλο” τους»,τονίζει ο Χριστιανοκοινωνιστής (CSU) πολιτικός.

Στο εν λόγω έγγραφο, το ομοσπονδιακό υπουργείο Εσωτερικών τονίζεται επίσης ότι «είναι ευρωπαϊκή υπόθεση να προληφθούν οι περαιτέρω θάνατοι στη Μεσόγειο και να τερματισθεί η απάνθρωπη επιχείρηση των διακινητών», ενώ αναφέρονται και πολλά μέτρα τα οποία θα αποτελέσουν αντικίνητρα για τους μετανάστες-πρόσφυγες να ξεκινούν. Σύμφωνα με αυτά, θα πρέπει να υπάρξει στενότερη συνεργασία με την Αστυνομία των χωρών από τις οποίες προέρχονται καθώς επίσης και των χωρών διέλευσης των προσφύγων /μεταναστών. Επιπλέον, η Ευρώπη θα πρέπει να κάνει περισσότερα για να ενισχύσει την παραθαλάσσια προστασία των εξωτερικών της συνόρων, ιδίως με το να καταστήσουν πιο ικανές τις Ακτοφυλακές των χωρών της Βόρειας Αφρικής της Μεσογείου, έτσι ώστε αυτές να μπορούν να ανταποκριθούν με επαγγελματικό τρόπο στο στο καθήκον τους συμμορφούμενες όμως παράλληλα με τους κανόνες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».

Στο τέλος του εγγράφου, ο Ζέεχοφερ θέτει στους συναδέλφους του δύο ερωτήματα: πρώτον, θέλει να μάθει τι είδους υποστήριξη φαντάζονται ότι μπορούν να παράσχουν στην καταπολέμηση των διακινητών ή για την προστασία των εξωτερικών συνόρων της Ε.Ε. και δεύτερον υπό ποίες προϋποθέσεις θα ήταν διατεθειμένοι να υποστηρίξουν τον μηχανισμό της Μάλτας – δηλαδή την υποδοχή των διασωθέντων στη θάλασσα.