Το παπούτσι στην Ακρόπολη και το λογότυπο του ΝΑΤΟ στην Αττάλεια

Αριστερά από το facebook της Nathalie Hatziantoniou - διαφημιστική καμπάνια αθλητικού παπουτσιού πάνω από την Ακρόπολη -  Δεξιά ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Χακάν Φιντάν μιλάει κατά τη διάρκεια δείπνου που παρατέθηκε προς τιμήν των υπουργών Εξωτερικών που συμμετείχαν στην Άτυπη Συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ στον Αρχαιολογικό Χώρο της Σίδης στην Αττάλεια. Στους στύλους προβάλλεται το λογότυπο του ΝΑΤΟ  14 Μαΐου 2025. Photo by Murat Gok/Anadolu via Getty Images

Την ώρα που στην Αθήνα ένα τεράστιο φωτεινό παπούτσι ετοιμαζόταν να πατήσει την Ακρόπολη, στο πλαίσιο διαφημιστικής καμπάνιας, στους κίονες του ναού του Απόλλωνα στην αρχαία Σίδη, στην Αττάλεια, οι Τούρκοι πρόβαλαν περήφανα το λογότυπο του ΝΑΤΟ.

Ήταν εκεί στη λεηλατημένη ελληνική γη  όπου ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Χακάν Φιντάν έδωσε μαθήματα ιστορίας περί δύναμης στο πλαίσιο της άτυπης συνόδου του ΝΑΤΟ με τον Ολλανδό ΓΓ της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας Μαρκ Ρούτε να «λυγίζει» από το βάρος της ιστορίας των 2.500 χρόνων και να εξαίρει τον κατακτητή για το ρόλο του στην ασφάλεια του δυτικού πολιτισμού. 

Ο Φιντάν τόνισε την ιστορική σημασία της Σίδης και τη σύνδεση της αρχαίας πολιτιστικής κληρονομιάς με τις σύγχρονες αξίες της συμμαχίας, τονίζοντας παράλληλα την ανάγκη για ενότητα και αλληλεγγύη εντός του ΝΑΤΟ.

Ο Ολλανδός συμφώνησε σε όλα μαζί του και μάλωσε, εμμέσως, τους εταίρους εκείνους που βάζουν εμπόδια στην πώληση όπλων και Eurofighter στην Τουρκία.

Ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Μαρκ Ρούττε μιλάει κατά τη διάρκεια δείπνου που παρατέθηκε προς τιμήν των υπουργών Εξωτερικών στην Άτυπη Συνάντηση των Υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ στον αρχαιολογικό χώρο της Σίδης στην Αττάλεια πίσω του προβάλλεται το λογότυπο του ΝΑΤΟ 14 Μαΐου 2025. 

Και εμείς χαμογελούσαμε και κανονίζαμε την επόμενη συνάντηση για τη θετική ατζέντα με τη γείτονα παρά τις απειλές της για την Κύπρο, που βρίσκεται απέναντι, όπως και η Ρόδος, το Καστελόριζο, η Στρογγυλή, η Ρω…

Κανείς δεν νοιάστηκε για το ότι η σύμμαχος δεν έχει σταματήσει να θεωρεί το νοτιοανατολικό Αιγαίο πεδίο αντιπαράθεσης και παράνομων διεκδικήσεων.

Δώστε όπλα στην Τουρκία, την αναντικατάστατη σύμμαχο, λέει ο Ρούτε και συμφωνούν οι εταίροι μας, αδιαφορώντας εάν η Άγκυρα λατρεύει να γιορτάζει τη σφαγή των Ελλήνων της Σμύρνης, που απέχει κάτι περισσότερο από 300 χιλιόμετρα από την Αττάλεια. 

Το νεοοθωμανικό όνειρο ενός «Τουρκοαιγαίου» μιας «γαλάζιας πατρίδας» στα νερά της οποίας έπνιξαν και εάν χρειαστεί θα το ξανακάνουν τους εχθρούς γίνεται πραγματικότητα. Αποστρατιωτικοποιήστε τα νησιά του Αιγαίου διατάζουν και απειλούν με casus Beli για οποιαδήποτε κίνηση επέκτασης των χωρικών μας υδάτων.

«Δώστε όπλα στην Τουρκία», η «γαλάζια πατρίδα» δεν μπορεί να περιμένει, εκεί που έπνιξαν ανθρώπους εκεί θα επιχειρήσουν να ξαναγράψουν χάρτες.

Και γιατί να μην το κάνουν; Οι Αμερικανοί θαυμάζουν την Τουρκική ηγεσία. Οι Ευρωπαίοι τη βλέπουν ως σημαντικό εταίρο, της συγχωρούν τα εγκλήματά κατά των Κούρδων, των Σύρων, των Χριστιανών, κατά του ίδιου της του λαού. Κλείνουν τα μάτια στη συνεργασία της με τους τζιχαντιστές και τις επεμβάσεις της σε άλλες χώρες. Της επιφυλάσσουν ρόλο.

Και εμείς;

Επίσημα χείλη πρόσφατα έλεγαν, δεν έχει περάσει χρόνος, ότι «εμείς δεν γίνεται να είμαστε πάντα εκείνοι που παραπονιούνται για την Τουρκία. Δίνουμε άσχημη εικόνα, ας εκτεθεί μόνη της».

Εμείς τα καλά παιδιά της ΕΕ και του ΝΑΤΟ που δεν τολμούμε να προχωρήσουμε με την ηλεκτρική διασύνδεση με την Κύπρο προκαλώντας τις ειρωνείες των ευρωπαίων εταίρων μας πίσω από τις κλειστές πόρτες. Εμείς που τρέχουμε, έπειτα από κάθε διμερή συμφωνία με την Τουρκία, να πούμε στους Γερμανούς, στους Ιταλούς, στους Ισπανούς, ότι οι αμυντικές συμφωνίες πρέπει να γίνονται με συμμάχους που έχουν τα ίδια ιδανικά και αξίες με αυτές της Ενωσης.

Μας καταλαβαίνουν και ακολουθούν χαμόγελα, συμπάθεια και επαίνοι για την οικονομική μας πορεία και ανάκαμψη.

Εμείς τα καλά παιδιά, ο φάρος της διεθνούς νομιμότητας και σταθερότητας, που στα εσωτερικά μας τσακωνόμαστε για τα βασικά, που δεν καταφέραμε να φτιάξουμε όλα αυτά τα χρόνια μια σοβαρή αμυντική βιομηχανία. 

Το Αιγαίο δεν μπορεί να είναι μια ελληνική λίμνη λένε οι Τούρκοι και υποστηρίζουν το ίδιο «σοβαρές» δεξαμενές σκέψεις στην Ελλάδα. «Θέλει γενναιότητα και να μην φοβάσαι το πολιτικό κόστος» υποστηρίζουν, δημόσια. Σιγοντάρουν και αρκετοί δημοσιογράφοι που θέλουν να είναι μέσα στα πράγματα ή είναι μέσα στα πράγματα.

Ο πατριωτισμός έχει αρνητική χροιά και η ελίτ της χώρας δεν ενδιαφέρεται τόσο για τα σύνορα όσο να κάνει μπίζνες χωρίς σύνορα.

Αλλά είναι και ο λαός που δεν μπορεί να καταλάβει τι σημαίνει φινλανδοποίηση, που έχει αφεθεί στη μοίρα του, που φθίνει πνευματικά και βιολογικά.

Η Ελλάδα χρειάζεται όραμα, εθνική στρατηγική, συνέπεια στην εξωτερική πολιτική και να διεκδικήσει τον αυτοσεβασμό της σε όσους τη θεωρούν δεδομένη. 

Όχι αύριο. Όχι στην επόμενη κρίση. Όχι όταν θα είναι πια αργά. Γιατί το παπούτσι πάνω από την Ακρόπολη μπορεί να ήταν διαφήμιση αλλά το πάτημα έρχεται στην πραγματική ζωή.