ΣΕΦ: Το Εθνικό Θέατρο της Καφρίλας - Και ο μη ρόλος της Κυβέρνησης

15:29 2/6/2025 - Πηγή: Huffington Post Greece

Το βράδυ της Κυριακής, εκεί που υποτίθεται πως παίζεται μπάσκετ, είδαμε για άλλη μία φορά την ελληνική εκδοχή του «Game of Thrones» με φανέλες.

Ο τελικός στο ΣΕΦ ανάμεσα σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό θύμιζε περισσότερο «Ρωμαϊκή Αρένα» παρά αθλητική γιορτή - με φιλάθλους έτοιμους να λιντσάρουν και προέδρους έτοιμους να απαντήσουν...στο ίδιο ύφος.

Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος, που υποτίθεται ότι πήγε να δει τον αγώνα, εμφανίστηκε

στη φυσική του κατάσταση: μισός businessman, μισός instagramer με νεύρα. Αφού ακούστηκε να απαντά προσωπικά στις ύβρεις των οπαδών του Ολυμπιακού με χειρονομίες και ειρωνείες, εν τέλει αποχώρησε θεαματικά από το γήπεδο - όχι με αξιοπρέπεια, αλλά σαν ροκ σταρ που προσβλήθηκε γιατί δεν του πέταξαν το σωστό καπέλο στη σκηνή.

Γιατί προφανώς, όταν είσαι πρόεδρος μεγάλης ομάδας, αντί να δίνεις παράδειγμα ψυχραιμίας, έχεις κάθε δικαίωμα να παίξεις το ρόλο του «αγανακτισμένου φιλάθλου». Να φωνάξεις, να βρίζεις, να κάνεις το show σου. Και μετά να αποχωρείς για να σε γράψουν τα sites. Δεν είναι κι άσχημο για PR.

Το κοινό του Ολυμπιακού, από την άλλη, έδωσε άλλη μια παράσταση της γνωστής σχολής «Πώς να προσβάλλεις κάποιον με δεκάδες διαφορετικούς τρόπους ανά λεπτό». Συνθήματα χυδαία, στοχευμένα, κάτω απ’ τη μέση - λες και παίζαμε τελικούς στα χαρακώματα.

Η κυβέρνηση; Παρούσα - ως θεατής. Κάλεσε τους προέδρους σε σύσκεψη στις 4 Ιουνίου, μπας και τους δώσουν... φάκελο συμπεριφοράς. Για ακόμη μια φορά, η λύση είναι η πιο ελληνική απ’ όλες: «Πάμε να τα πούμε σαν άνθρωποι». Κανείς δεν συλλαμβάνεται. Κανείς δεν αποκλείεται. Κανείς δεν πληρώνει πραγματικά. Το γήπεδο είναι τελικά το μόνο μέρος όπου η νομοθεσία πάει για καλαμπόκια.

«Έλα μωρέ, γήπεδο είναι!»

Αν υπήρχε εθνικό σλόγκαν για την κατάρρευση της σοβαρότητας, θα ήταν αυτό.

Όταν ένας πρόεδρος ομάδας απαντά σε ύβρεις με χειρονομίες και ειρωνείες, δεν έχει «προστατέψει την ομάδα του» – έχει κάνει επίδειξη αλαζονείας.

Όταν οι φίλαθλοι πιστεύουν πως το εισιτήριο σου δίνει το δικαίωμα να γίνεσαι ζώο, δεν είναι παθιασμένοι – είναι επικίνδυνοι.

Κι όταν η κυβέρνηση βλέπει, καταγράφει, και στο τέλος αναστενάζει «τι να κάνουμε...», τότε ξέρουμε πως δεν έχουμε κράτος. Έχουμε απλά... παρατηρητήριο.

Μπάσκετ made in Greece: Με πάθος, χωρίς όρια

Πού είναι οι ποινές; Πού είναι τα λουκέτα σε κερκίδες; Πού είναι οι αποβολές από το άθλημα για 6 μήνες; Πού είναι, τελικά, το αυτονόητο: ότι η ευθύνη υπάρχει για όλους, κι όχι μόνο για τον αντίπαλο;

Γιατί όσο συνεχίζουμε να ανεχόμαστε προέδρους που φέρονται σαν φανατικοί, φιλάθλους που μιλάνε σαν υπόκοσμος, και πολιτικούς που κάνουν πως δεν βλέπουν, τότε το μπάσκετ στην Ελλάδα θα παραμένει ένα πράγμα:

Ένα άθλημα όμηρος, σε ένα γήπεδο-αρένα, με θεατές που δεν βλέπουν τον αγώνα αλλά περιμένουν την έκρηξη.

Αν θέλουμε τελικούς με παλμό και όχι παρακμή, πρέπει να αποφασίσουμε:

Θέλουμε μπάσκετ ή πογκρόμ με φανέλες;

Θέλουμε φιλάθλους ή όχλους;

Και κυρίως, θέλουμε Πολιτεία ή απλά μια παρέα παρατηρητών με κουστούμια και μικρόφωνα;

Γιατί μέχρι τώρα, το μόνο «ειρήνης και φιλίας» που είδαμε στο ΣΕΦ, ήταν η πινακίδα στην είσοδο. Και κάτι μου λέει πως και αυτή, για να επιβιώσει, θα πρέπει να μπει σε προστατευτικό κλουβί.

Related...Μπάσκετ: Αναβάλλεται ο τρίτος τελικός Παναθηναϊκός-ΟλυμπιακόςΤοξικό ντέρμπι «αιωνίων»: Επεισόδιο με Γιαννακόπουλο, μήνυση από Αγγελόπουλους - Αποβολή ΑταμάνΑπό την κόρη του Λουίς Ενρίκε στις κόρες του Γιαννακόπουλου και των Αγγελόπουλων

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο >>

Keywords