Πέθανε ο ηθοποιός Σπύρος Φωκάς

Ο ηθοποιός Σπύρος Φωκάς απεβίωσε σε ηλικία 86 ετών.

Την είδηση του θανάτου του έκανε γνωστή η σύζυγος του, Λίλιαν Φωκά, με ανάρτηση στο facebook, γράφοντας «Καλή αντάμωση, Σπύρο μου». 

Λίγες ημέρες πριν, η Λίλιαν Φωκά είχε αναρτήσει φωτογραφία του ηθοποιού, ο οποίος ήταν εμφανώς καταβεβλημένος. Ο αγαπημένος ηθοποιός, που ζούσε με τη σύζυγό του στο Καλαμάκι Κορίνθου, αντιμετώπιζε τα τελευταία χρόνια προβλήματα υγείας.

Ο Σπύρος Φωκάς γεννήθηκε στην Πάτρα

στις 17 Αυγούστου 1937 και ο κινηματογραφικός φακός φώτισε για πρώτη φορά το πρόσωπό του το 1959 στην ταινία του Ανδρέα Λαμπρινού, «Ματωμένο Ηλιοβασίλεμα». Η ταινία προβλήθηκε τότε στο Φεστιβάλ των Καννών και ήταν η αφετηρία για τη διεθνή καριέρα του.

Ο νεαρός ηθοποιός, απόφοιτος της δραματικής σχολής του Κωστή Μιχαηλίδη, δεν άργησε να πάρει το ρίσκο και να πάει στην Ιταλία, στα στούντιο της Τσινετσιτά, όπου και αξιοποίησε τις οντισιόν και τις ευκαιρίες που του παρουσιάστηκαν.

Ο Σπύρος Φωκάς στην ταινία  του Φράνκο Ρόσι «Ο Θάνατος ενός Φίλου», 1959 (Photo by RDB/ullstein bild via Getty Images)

Έτσι, συμμετέχει σε διεθνείς παραγωγές, όπως στις ταινίες «Όταν θέλει η γυναίκα» του Βιντσέντε Μινέλι πλάι στην μεγάλη Λάιζα Μινέλι και «Ο Ρόκο και τα Αδέλφια του» του Λουκίνο Βισκόντι, πλάι στην αξέχαστη Κατίνα Παξινού.

Ειδικότερα με την εμφάνιση του στην ταινία του Φράνκο Ρόσι «Ο Θάνατος ενός Φίλου», απογειώνεται η κινηματογραφική του καριέρα, αφού κερδίζει βραβείο ερμηνείας στο Φεστιβάλ του Λοκάρντο.

Στη συνέχεια κάνει το μεγάλο βήμα προς το Χόλιγουντ, συμμετέχοντας πλέον σε αμιγώς αμερικάνικες παραγωγές.

Ο Σπύρος Φωκάς με την Κατίνα Παξινού στην ταινία του Λουκίνο Βισκόντι «Ο Ρόκο και τα αδέλφια του», 1960 (Photo by RDB/ullstein bild via Getty Images)Ο Σπύρος Φωκάς με την Μπελίνα Λι στην ταινία «Messalina», 1959.  (Photo by RDB/ullstein bild via Getty Images)

Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, στα μέσα της δεκαετίας του ’60 και κάτω από τις σκηνοθετικές οδηγίες του Γιάννη Δαλιανίδη, γυρίζει στην Φίνος Φίλμ δύο ταινίες πλάι στην Ζωή Λάσκαρη, τον «Εγωισμό» και τη «Στεφανία», που άφησαν εποχή.

Δεν άργησε όμως να ξαναφύγει για την Αμερική, όπου εμφανίστηκε σε ταινίες που έκαναν μεγάλη εμπορική επιτυχία, όπως το «Διαμάντι του Νείλου» με τους Μάικλ Ντάγκλας, Κάθλιν Τέρνερ, Ντάνι Ντε Βίτο και «Ράμπο 3» με τον Σιλβέστερ Σταλόνε. 

Ο Σπύρος Φωκάς με τη Ζωή Λάσκαρη στη «Στεφανία»

Είχε παίξει σε πάνω από 30 ταινίες, οι περισσότερες στην Ιταλία και στην Αμερική, ενώ αξίζει να αναφερθεί ότι έγινε ιδιαίτερα γνωστός και αγαπητός, και από τις εμφανίσεις του σε γνωστά θέατρα του εξωτερικού.

Σημαντική τέλος ήταν και η παρουσία του στην ελληνική τηλεόραση, σε πολλές κοινωνικές και δραματικές σειρές.

Μενδώνη: Κοσμοπολίτης, ευγενής, εργατικός, προσηνής και ταυτόχρονα διονυσιακός και απολλώνιος

Πληροφορούμενη τον θάνατο του Σπύρου Φωκά η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Με θλίψη αποχαιρετούμε τον ηθοποιό Σπύρο Φωκά, έναν από τους γνωστότερους και αγαπητότερους εκπροσώπους του θεάματος, με σημαντική κινηματογραφική καριέρα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Η πρώτη ταινία στην οποία συμμετείχε, το 1959, το ”Ματωμένο Ηλιοβασίλεμα”, προβλήθηκε στο Φεστιβάλ των Καννών και υπήρξε η αφετηρία της διεθνούς καριέρας του. Η πρώτη εμφάνισή του στη ξενόγλωσση ταινία “Morte di un amico”, ιταλικής παραγωγής, του άνοιξε το δρόμο για τα αμερικανικά κινηματογραφικό στούντιο.

Η επιβλητική παρουσία του και η ευρεία γκάμα του, του επέτρεψαν να ερμηνεύσει σημαντικούς ρόλους στον ελληνικού και διεθνή κινηματόγραφο, ενώ έπαιξε και σε  πολλές τηλεοπτικές σειρές.

Με την παρουσία του σηματοδότησε μερικές από τις  πιο σημαντικές καλλιτεχνικές δημιουργίες του ιταλικού κινηματογράφου (όπως «Ο Ρόκο και τ’ αδέλφια του», του Λουκίνο Βισκόντι) αλλά και μερικές από τις εμπορικότερες ταινίες του Χόλιγουντ (όπως το «Διαμάντι του Νείλου» και «Ράμπο 3»).

Σημαντική ήταν η διαδρομή του και στο θέατρο, κυρίως σε μεγάλες σκηνές του εξωτερικού. Κοσμοπολίτης, ευγενής, εργατικός, προσηνής και ταυτόχρονα διονυσιακός και απολλώνιος, ο Σπύρος Φωκάς ήταν ωραίος ως Έλληνας. Θα μας τον θυμίζει το έργο του. 

Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια του και στους πολλούς φίλους του».

ΚΚΕ: Αποχαιρετούμε τον σπουδαίο κινηματογραφικό και θεατρικό ηθοποιό Σπύρο Φωκά

«Αποχαιρετούμε τον Σπύρο Φωκά, τον σπουδαίο κινηματογραφικό και θεατρικό ηθοποιό, που διακρίθηκε με σημαντικούς ρόλους στην Ελλάδα και διεθνώς. Το ήθος, το κύρος, η σοβαρότητα και οι ”δωρικές” ερμηνείες του έδωσαν ειδικό βάρος στην καλλιτεχνική του πορεία» αναφέρει σε ανακοίνωσή του, το ΚΚΕ και προσθέτει:

«Μετά τις πρώτες του εμφανίσεις στον ελληνικό κινηματογράφο, το 1959 ακολούθησε η πορεία του στα στούντιο της Τσινετσιτά, στην Ιταλία, όπου μεταξύ άλλων συνεργάστηκε και στην εμβληματική ταινία του Λουκίνο Βισκόντι ”Ο Ρόκο και τ′ αδέλφια του”, με την Κατίνα Παξινού στον ρόλο της ”μάνας”, ενώ στη συνέχεια ακολούθησε το Χόλιγουντ. Σημαντική ήταν η παρουσία του και στην ελληνική τηλεόραση, όπου πρωταγωνίστησε σε κοινωνικές και δραματικές ταινίες και σειρές.

Το ΚΚΕ εκφράζει τα συλλυπητήρια του στην οικογένεια και τους οικείους του».

Το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου αποχαιρετά τον Σπύρο Φωκά

 Η είδηση για τον θάνατο του Σπύρου Φωκά βρίσκει την κινηματογραφική μας κοινότητα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης, την ημέρα της τιμητικής προβολής της ταινίας «Σόνια», στο πλαίσιο του αφιερώματος του Φεστιβάλ στον Τάκη Κανελλόπουλο. Στο έργο αυτό δεσπόζει η ώριμη αρρενωπότητα του Σπύρου Φωκά δίπλα στην αέρινη Αντιγόνη Δουδούμη. Όταν γυρίστηκε η «Σόνια», το 1980, ο Σπύρος Φωκάς ήταν ήδη ένας Έλληνας διεθνής σταρ του κινηματογράφου.  Η πρώτη ταινία του, το 1959, το «Ματωμένο ηλιοβασίλεμα» του Ανδρέα Λαμπρινού τον έφερε στις κοσμοπολίτικες Κάννες, την πύλη για ό,τι ακολούθησε στην Ιταλία και στο Χόλιγουντ. Έπαιξε στο εμβληματικό δράμα «Ο Ρόκο και τα αδέλφια του» του Λουκίνο Βισκόντι (μαζί με την Κατίνα Παξινού), στο «Ο θάνατος ενός φίλου» του Φράνκο Ρόσι (κερδίζοντας βραβείο ερμηνείας στο φεστιβάλ του Λοκάρνο) και σ’ άλλες ταινίες γνωστών δημιουργών. Μετά ήρθε το Χόλιγουντ, όπου το φιζίκ του ταίριαξε με το στερεότυπο της ομορφιάς που εξέπεμπαν το πρόσωπο και η φιγούρα του Ανατολίτη. Στην Ελλάδα και στον κλασικό πια κινηματογράφο της, αξέχαστη θα μείνει η παρουσία του στην ταινία «Στεφανία» του Γιάννη Δαλιανίδη, στο πλευρό της Ζωής Λάσκαρης.

Το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου εκφράζει τα βαθιά συλλυπητήριά του στους ανθρώπους που στάθηκαν δίπλα του με την αγάπη τους και την εκτίμησή τους.