Μαριάννα Λούρμπα: Λευκό και μπλε ... το απόλυτο

Η Μαριάννα Λούρμπα και το έργο της, Αίολος, μικτή τεχνική σε ξύλινη κατασκευή

Η θάλασσα είναι πανταχού παρούσα («Αλμυρόν ύδωρ»), όλα συμβαίνουν δίπλα της(«Παρά θίν′ αλός»). Η Μαριάννα Λούρμπα μάλλον θα ήθελε να μας υπενθυμίσει ότι είμαστε απόλυτα εξαρτημένοι από αυτό το μπλε, από τη θάλασσα που μας περιβάλλει. Κι όχι μόνο. Στην ιδιαιτερότητα του ελληνικού τοπίου, όπως έχει εγγραφεί στις αισθήσεις και τις συνειδήσεις μας, παραπέμπει η δουλειά της μέσα από αναφορές από τον Ομηρο

έως το σήμερα. Οι τίτλοι των ζωγραφικών κατασκευών της αποκαλύπτουν τη σχέση της τέχνης της με την Ελλάδα του μύθου και της εμπειρίας. Ο θεατής συναντά μυθικά νησιά («Αία») και πλοία («Αργώ»), θεότητες-νύμφες της ελληνικής μυθολογίας («Πλειάδες», «Αλκυονίδες»), μορφές που παραπέμπουν σε φουσκωμένα πανιά και σε ασβεστωμένους θόλους κυκλαδίτικων ναών.

Πως να μην εμπνευστεί κι από τον μύθο του Αδη και της Περσεφόνης και να τιτλοφορήσει τη νέα της έκθεση που την Πέμπτη 21 Μαρτίου εγκαινιάζεται στην Roma gallery, «Εαρινή ισημερία»; «Εαρινή Ισημερία», η ώρα, δηλαδή, επιστροφής της Περσεφόνης από τον Άδη στη Γη και τη μητέρα της, τη Δήμητρα. Μαζί, ή επίσημη ώρα έναρξης της Ανοιξης δίνει στην έκθεση - που περιλαμβάνει όλα τα προαναφερθέντα έργα - την αύρα της πιο αισιόδοξης εποχής του έτους. 

Με αφορμή τη νέα της δουλειά, η καλλιτέχνης άνοιξε την καρδιά της στην HuffPost. 

«Πλειάδες», έργο της Μαριάννας Λούρμπα που παρουσιάζεται στην έκθεση «Εαρινή Ισημερία»

- Γιατί αποφασίσατε να τιτλοφορήσετε την πρώτη ατομική σας έκθεση «Εαρινή ισημερία»; 

Ο τίτλος «Εαρινή Ισημερία» προήλθε από το ομώνυμο έργο της έκθεσης και ήταν από κοινού απόφαση με τον ιστορικό τέχνης και επιμελητή της Χριστόφορο Μαρίνο. Είναι η αρχή της άνοιξης. Κατά τους αρχαίους Έλληνες, αυτή είναι η ώρα επιστροφής της Περσεφόνης από τον Άδη στη Γη και τη μητέρα της, τη Δήμητρα. H εαρινή ισημερία συμβολίζει την περίοδο της αναγέννησης, είναι η εποχή της μεταμόρφωσης, της βλάστησης και της εκδήλωσης των ανθέων και των χρωμάτων τους. Οπότε όταν προγραμματίστηκε από τη Roma gallery να είναι αυτή η ημερομηνία των εγκαινίων δεν μπορούσαμε να σκεφτούμε κάτι καλύτερο.

- Γιατί επιλέξατε την 21ης Μαρτίου, ως εναρκτήρια ημερομηνία της έκθεσης σας; Τι σημασία έχει η έναρξη της άνοιξης για εσάς και πως συνδέεται με το «έργο» σας;

Κατά τη διάρκεια που ο «κόσμος» αλλάζει και μας συμπαρασύρει μαζί του, όλοι ως περαστικοί σε αυτόν τον καλούμαστε να ζήσουμε μια μοναδική κοινή κοσμογονική «χρονική» στιγμή. Με συνεπήρε η ιδέα ότι αυτή η χρονική στιγμή θα μπορούσε να σηματοδοτήσει την αρχή μιας νέας έκθεσης, μιας έκθεσης που επιθυμώ να καταγραφεί στη μνήμη των ανθρώπων και εκτιμούν το έργο μου. Είναι αλήθεια ότι έχω εισπράξει γενναιόδωρα την εκτίμηση του κόσμου τον τελευταίο καιρό και αυτό μου δίνει δύναμη και αυτοπεποίθηση για να συνεχίσω αυτό το ταξίδι στον πολύπλοκο αλλά πανέμορφο κόσμο της τέχνης.   

- Πόσα έργα θα παρουσιάσετε, από τι υλικά είναι φιλοτεχνημένα, πως προέκυψε η συγκεκριμένη θεματική της έκθεση και πόσο χρόνο εργάζεστε πάνω σ′ αυτή; 

Θα παρουσιάσω 20 έργα. Επιτοίχια έργα μικτών τεχνικών και γλυπτά. Η επιλογή των υλικών μου είναι πάντα μια πρόκληση για μένα. Ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια πειραματίζομαι με διαφορετικά υλικά και κατασκευαστικούς τρόπους. Η τελική επιλογή γίνεται κατόπιν πολλών δοκιμών στο εργαστήριο και επιτυγχάνεται όταν το υλικό συνυπάρχει αρμονικά με το σχέδιο του εκάστοτε έργου. Πολλές φορές αυτή η διαδικασία χρειάζεται χρόνο… το δικό της χρόνο. Η θεματική της νέας μου έκθεσης είναι μια φυσική εξέλιξη της δουλειάς μου των τελευταίων 4 ετών, που με πειραματισμούς και νέες προσεγγίσεις αναζητώ νέα μονοπάτια εικαστικής έκφρασης. Τα έργα που θα παρουσιαστούν έχουν δουλευτεί αποσπασματικά τα 2 τελευταία χρόνια χωρίς κάποιο σκοπό. Θα έλεγα δουλεύτηκαν στον χρόνο που αυτά επέλεγαν κάθε φορά.

- Με πιο σκεπτικό δομείται η έκθεση αυτή στον περιβάλλοντα χώρο;

Τα έργα αναπτύσσονται στον χώρο της γκαλερί με απώτερο σκοπό να μας ταξιδέψουν σε έναν κόσμο που η γεωμετρία κυριαρχεί. Ο επισκέπτης θα έχει την ευκαιρία να ερμηνεύσει με τον δικό του μοναδικό τρόπο αυτό το αισθητικό ταξίδι. Για εμένα αυτό το ταξίδι της βιωματικής αισθητικής εμπειρίας έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη δημιουργική διαδικασία του έργου μου. 

Ακούω συχνά ότι η δουλειά μου έχει αναφορές στο έργο του Μόραλη, ωστόσο στην πραγματικότητα οι επιρροές μου προέρχονται από καλλιτέχνες αρκετά προγενέστερους του

 - Ποια είναι η σχέση της τέχνης σας με την Ελλάδα του μύθου και ποια με την Ελλάδα της εμπειρίας; Αιτιολογείστε μας μέσα από την δουλειά σας.

Η εικαστική μου έκφραση είναι απόρροια των μυθικών ιστορημάτων των αρχαίων Ελλήνων και της μοναδικότητας αυτού του τόπου. Όποιος περάσει από αυτό το τόπο μπορεί να βιώσει το αδιαχώριστο και το ενιαίο των δύο αυτών παραμέτρων και σίγουρα δεν μπορεί να μείνει ανεπηρέαστος. Οι δύο αυτές αστείρευτες συνιστώσες είναι η έμπνευσή μου η οποία κάθε φορά προκύπτει αβίαστα και πηγαία. Και πώς άλλωστε να μην συμβεί αυτό όταν οι Κυκλάδες είναι δημιούργημα του Ποσειδώνα ο οποίος πάνω στην οργή του μεταμόρφωσε σε αυτές τις μοναδικές νησίδες της γης, τις νύμφες Κυκλάδες κυκλικά του ιερού νησιού της Δήλου.

- Τι συμβολίζουν οι μορφές των έργων σας;

Το έργο μου συνδιαλέγεται με την ανθρώπινη μορφή. Χρησιμοποιώ γεωμετρικά σχήματα, γιατί έτσι αντιλαμβάνομαι τον κόσμο. Παρατηρώ τη φύση διαρκώς, καταγράφοντας γεωμετρίες που προκύπτουν κυρίως από το φως που άλλοτε συμφωνούν με την Ευκλείδεια Γεωμετρία και άλλοτε την αγνοούν. Με ενδιαφέρει η μορφή, το ανθρώπινο σώμα που γεννιέται μέσα από αυτές τις  γεωμετρίες.

- Τι θα λέγατε σε όσους θα σχολίαζαν ότι θυμίζουν γραμμές του Γιάννη Μόραλη; Πόσο έχετε επηρεαστεί από τον Ελληνα καλλιτέχνη; 

Ο Γιάννης Μόραλης αναμφισβήτητα ήταν ένας από τους σημαντικότερους έλληνες ζωγράφους της εποχής του. Ακούω συχνά ότι η δουλειά μου έχει αναφορές στο έργο του, ωστόσο στην πραγματικότητα οι επιρροές μου προέρχονται από καλλιτέχνες αρκετά προγενέστερους του, όπως οι: Auguste Herbin, Ilya Bolotowsky,Richard Paul Lohse κ.α. Σημαντικό ρόλο στο να γνωρίσω και να μελετήσω το έργο αυτών των καλλιτεχνών αλλά και των καλλιτεχνικών κινημάτων που συμμετείχαν, έπαιξε η αείμνηστη Όπυ Ζούνη, που είχα την τύχη να γνωρίσω προσωπικά για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα.  Η Όπυ Ζούνη υπήρξε μια σπουδαία ζωγράφος που υπηρέτησε την τέχνη με συνέπεια, σεβασμό κατακτώντας επάξια μια θέση στους εκπροσώπους της σύγχρονης ελληνικής τέχνης.

«Οδύσσεια», έργο της Μαριάννας Λούρμπα που παρουσιάζεται στην έκθεση «Εαρινή Ισημερία»

- Μέχρι και σήμερα έχετε συμμετάσχει σε 20 ομαδικές εκθέσεις και σε 5 ατομικές εκθέσεις παγκοσμίως. Τι σηματοδοτεί για εσάς η συγκεκριμένη χρονική στιγμή, της πρώτης ατομικής σας έκθεσης στη Roma Gallery;

Η έκθεση αυτή σηματοδοτεί τη συνεργασία μου με μια από τις σημαντικότερες γκαλερί στον ελλαδικό χώρο αυτή τη στιγμή. Δεδομένου των πολύ σημαντικών καλλιτεχνών που εκπροσωπεί αλλά και των ιστορικών εκθέσεων που έχει παρουσιάσει μέχρι στιγμής, είμαι ευγνώμων για την αναγνώριση, αποδοχή και την εμπιστοσύνη που έχω εισπράξει από την γκαλερί μου ενώ ταυτόχρονα είμαι τρομερά αισιόδοξη για το μέλλον αυτής της συνεργασίας.

- Εχετε μια αγάπη στο μπλε χρώμα; Πως θα την εξηγούσατε;

«Το να ερωτευτεί κανείς το μπλε μήπως σημαίνει λοιπόν ότι ερωτεύτηκε μια ενόχληση; Ή μήπως ενόχληση είναι ο ίδιος ο έρωτας; Και τι σόι τρέλα τέλος πάντων είναι να ερωτεύεσαι κάτι που είναι δομικά ανίκανο να σε ερωτευτεί κι αυτό;», αναφέρει η Μάγκι Νέλσον στο βιβλίο της «Σπουδή στο μπλε». Το μπλε για μένα είναι έρωτας. Να ξεκινάει μέσα στην θάλασσα .. να ζει τα καλοκαίρια. Ξεκίνησε ως ένα παιχνίδι μέσα στα κατάλευκα σοκάκια των Κυκλάδων με το ελληνικό φως να πέφτει πάνω στα κυκλαδίτικα σπίτια όπου δημιουργούνται νέα σχήματα , νέες μορφές. Λευκό και μπλε.. το απόλυτο..

- «Η νέα έκθεση της Μαριάννας Λούρμπα σηματοδοτεί μια σημαντική κατάκτηση για την ίδια, που δεν είναι άλλη από τη δημιουργία του δικού της λεξιλογίου μορφών», λέει για εσάς ο Χριστόφορος Μαρίνος. Θέλετε να μας το σχολιάσετε κι από τη δική σας σκοπιά; 

Με τον Χριστόφορο Μαρίνο έχω την χαρά να συνεργαστώ για δεύτερη φορά .
Στην Έκθεση «Στοιχεία Αυτογνωσίας» ήταν η πρώτη φορά που είδε την δουλειά μου και έγραψε για τις δικές μου όψεις, «Κυκλάδων ΄Οψεις». Στην τέχνη οι εικαστικοί έχουν ο καθένας τον προσωπικό τους κώδικα που μέσω αυτού εκφράζονται. Κάτι το χαρακτηριστικό, αυτό που λέμε την εικαστική τους γλώσσα. Ναι έχω και εγώ το δικό μου λεξιλόγιο που δια μέσω αυτού καταγράφω τα δικά μου λεγόμενα. Το λεξιλόγιο είναι κάτι που λέμε σαν το dna, είναι η βάση πάνω στην οποία οικοδομείς χωρίς περιορισμούς, χωρίς όρια αλλά ταυτόχρονα με κάτι που πάντα θα σε προσδιορίζει.

Μου εξήγησε λοιπόν ότι το έργο μου θα μπορούσε να σταθεί σε οποιοδήποτε μέρος καθώς ένας άνθρωπος με οπτική αναπηρία μπορεί με την αφή του να αντιληφθεί όλες τις γεωμετρικές φόρμες που το χαρακτηρίζουν

-  «...έρχεται η πιο πρόσφατη δημιουργία της Μαριάννας Λούρμπα, να μας τονίσει ότι το έργο τέχνης (ειδικά στην εποχή των social media) πρέπει να έχει τη δύναμη να υπάρχει ανεξάρτητα από το περιβάλλον που εκτίθεται...», γράφει με τη σειρά της η Χρυσάνθη Κουτσουράκη (Διευθύντρια του Μουσείου Κώστας Τσόκλης). Πώς «στέκεστε» απέναντι σ′ αυτή την διατύπωση; 

Κάποτε η Χρυσάνθη Κουτσουράκη ερχόμενη από το ατελιέ είδε ένα γλυπτό μου με φως, έκλεισε τα μάτια και με την αφή της το περιέγραψε. Μου εξήγησε πως πριν έρθει ήταν στο Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος σε μια ημερίδα για την παγκόσμια μέρα λευκού μπαστουνιού. Ήταν μια παρουσίαση για μια συνεργασία φορέων που προσέφερε στους επισκέπτες μια εμπειρία εξοικείωσης και ευαισθητοποίησης γύρω από τους αποκλεισμούς που βιώνουν τα άτομα με οπτική αναπηρία. Μου εξήγησε λοιπόν ότι το έργο μου θα μπορούσε να σταθεί σε οποιοδήποτε μέρος καθώς ένας άνθρωπος με οπτική αναπηρία μπορεί με την αφή του να αντιληφθεί όλες τις γεωμετρικές φόρμες που το χαρακτηρίζουν και να «δει» ακόμα και το φως που εκπέμπει νιώθοντας την θερμότητα του. Σε μια εποχή λοιπόν που όλα έχουν να κάνουν με την εικόνα, είναι όμορφο να υπάρχουν και έργα που μπορούν να τα «δουν» όλοι.

- Τι είναι τέχνη για εσάς;

Δεν μπορώ να μην συμφωνήσω με τις βασικές αρχές της αισθητικής θεωρίας του Καντ: «Ανιδιοτέλεια», «Καθολικότητα», «Σκοπιμότητα Δίχως Σκοπό» και «Υποκειμενική Αναγκαιότητα».  

- Ποιο είναι το σημαντικότερο πράγμα που διδάσκετε σε όσους παρακολουθούντο μάθημα Οπτική Επικοινωνία στο ιδιωτικό Κολλέγιο που συνεργάζεστε; 

Πιστεύω ακράδαντα ότι η ευθύνη που αναλαμβάνει κάποιος όταν πάρει την απόφαση να διδάξει είναι μεγάλης σημασίας. Εκτός από τους διδακτικούς στόχος που καλούμαι να πετύχω και την ύλη που πρέπει να καλύψω, θεωρώ ότι είναι υποχρέωσή μου να παρέχω πληροφορίες γενικής παιδείας στους σπουδαστές, σχετικές με το αντικείμενο ενασχόλησής τους. Κάτι που κάνω συχνά είναι να προγραμματίζω εικαστικές περιηγήσεις σε εκθέσεις που ξεχωρίζω και έχουν διδακτική σημασία, σε μουσεία, πινακοθήκες και γκαλερί στην πόλη μας. Είναι μία δραστηριότητα που την απολαμβάνω και εγώ και οι φοιτητές μου.

Ποια είναι η Μαριάννα Λούρμπα

Η Μαριάννα Λούρμπα γεννήθηκε το 1980 στη Αθήνα. Κατέχει Πτυχίο Art & Design του Πανεπιστημίου Middlesex  του Λονδίνου και μεταπτυχιακό στην Οπτική Επικοινωνία και το Design από το IED (Instituto Europeo di Design) του Μιλάνου. Μέχρι και σήμερα έχει συμμετάσχει σε 20 ομαδικές εκθέσεις και σε 5 ατομικές εκθέσεις παγκοσμίως. Έχει λάβει διακρίσεις και βραβεία από το Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ και άλλους διακεκριμένους πολιτιστικούς φορείς και εταιρίες. Από το 2012 συνεργάζεται με το Art Shop του Μουσείου Μπενάκη. Από το 2013 διδάσκει σε ιδιωτικό κολλέγιο της Αθήνας το μάθημα Οπτική Επικοινωνία, ταυτόχρονα είναι Creative Director του εργαστηρίου σύγχρονης τέχνης Apolyto Creative Spot. Έργα της βρίσκονται σε σημαντικές ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.

Info:

Μαριάννα Λούρμπα 

«Εαρινή Ισημερία»

21 Μαρτίου – 20 Απριλίου 2024 

Επιμέλεια: Χριστόφορος Μαρίνος

Διάρκεια: 21 Μαρτίου – 20 Απριλίου 2024

Ελεύθερη είσοδος

Ρώμα 5, 10673, Αθήνα, Ελλάδα / roma-gallery.com | [email protected]

ΠΡΙΝ ΦΥΓΕΤΕ...Γιώργος Χατζημιχάλης: Μια ζωγραφική περιπέτεια 56 χρόνων στο Μουσείο Μπενάκη«Χαιρώνεια, 2 Αυγούστου 338 π.Χ.: Μια μέρα που άλλαξε τον κόσμο»: Παράταση λόγω επιτυχίας«Rohtko» για τρεις ακόμη παραστάσεις στη Στέγη: Μια βουτιά στο άδυτο της σύγχρονης τέχνης