Είναι η Χάγη μονόδρομος;

Κατά δήλωση του Προέδρου της Τουρκίας  (άσκηση efes, June 2022), η χώρα του στρέφει προς την Ευρασία, μένοντας στο ΝΑΤΟ και στις συναλλαγές με τη Δύση, όσο εξυπηρετείται και μέχρι να φύγει οριστικά στα επόμενα χρόνια και όταν αυτή επιλέξει κατά το συμφέρον της.

Αν όντως αυτά τα εννοεί και είναι η αποφασισμένη πολιτική στροφή της χώρας, τότε πιθανολογώ πως δεν θα έρθει στη Χάγη, ούτε θα τηρήσει την όποια απόφαση της Χάγης, με ενδεχόμενο να βρεθούμε σε χειρότερο σημείο απ ότι τώρα, αφού η Τουρκία θα επανέλθει

Και το χειρότερο; ίσως οι κοινοί μας σύμμαχοι, μας ”θυσιάσουν” για να μείνει η Τουρκία σύμμαχος, προκειμένου να μην στρέψει αλλού.  

Στην Ελλάδα όμως, τι κλίμα καλλιεργείται; Λίγο πριν τη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους και με κορύφωση αυτές τις μέρες, εξαιρετικοί σε ακαδημαϊκούς τίτλους και θέσεις αναλυτές, ένας έκαστος και από κοινού , τοποθετούνται υπέρ της εδώ και τώρα επίλυσης  διαφορών με τη Γείτονα, καθότι τάχα η Τουρκία κάνει αυτοκριτική και μεταστροφή σε ήπια πολιτική συνεννόησης, παρότι το  πολιτικό προσωπικό της παρέμεινε το ίδιο, με αυτό που έκανε (κατ′ εμέ κάνει ακόμα) αναθεωρητική πολιτική, με ενεργό casus belli. 

Καλόπιστα (θέλω να πιστεύω) οι ανωτέρω,  θεωρούν πως ήρθε η ώρα της λύσης, για να μην κληροδοτηθούν στα παιδιά μας άλυτα προβλήματα • και αυτή η λύση είναι η συνεννόηση για κοινή προσφυγή στη Χάγη. 

Παράλληλα επιχειρηματολογούν πως είναι μεν εύλογες οι επιφυλάξεις άλλων αναλυτών / σχολιαστών, πλην όμως δεν έχουν ”δια ταύτα” και δεν προσφέρουν λύση. 

Τα παραπάνω, είναι μια άποψη. Όχι όμως η μόνη σωστή άποψη, διότι της διαφεύγει ένα θεμελιώδες βασικό στοιχείο. 

Η Τουρκία ιστορικά, κοινωνικά, πολιτικά, πολιτιστικά ΔΕΝ είναι Ευρώπη. Αυτό δεν σημαίνει απολίτιστη ή ”μπουνταλάδες”. Τουναντίον, είναι ικανότατη και με αξιακό κώδικα αυτοκρατορίας, όπως ήταν μέχρι το 1923. Όμως έχει 180° μοίρες διαφορετικό αξιακό κώδικα. 

Παρότι συνομιλούμε και πρέπει να συνομιλούμε,  μιλάμε σε παράλληλους μονολόγους. Άλλα λέμε, άλλα καταλαβαίνουμε και άλλα εννοούμε, αμφότεροι .

Είμαστε στον αντίποδα ο ένας του άλλου.

Όλοι οι υπέρμαχοι της Χάγης, που αξιολογείτε θετικά  τη νόθα μεταστροφή της Τουρκίας, πριν 2 μήνες  λέγατε πως ο Ερντογάν θα χάσει στις εκλογές και διαψευστήκατε (πλην ημών, των ελαχίστων ρεαλιστών που γνωρίζουμε). Έτσι θα διαψευστεί και η νυν καλοπιστία σας, πως τάχα είναι καλό το momentum επίλυσης της διαφοράς στη Χάγη. 

Καλό είναι μόνο για την Τουρκία, που μας ”υπνωτίζει” αποχαυνώνει και θεωρεί την καλοπιστία ως αδυναμία για να πάρει ό,τι θέλει αναίμακτα, έχοντας σύμμαχο τον χρόνο, την υπομονή, τη διπλωματία, την επιτηδειότητα, την επιχειρηματικότητα, τις αγορές ακινήτων κ.ά , καθώς και τις υπεργολαβίες Δημοσίων έργων στην Ελλάδα. 

Αυτό που ξέρουμε με αποδείξεις ιστορικές και στατιστικά 100% επαληθευόμενα, είναι πως η Τουρκία, ροκανίζοντας χρόνο, μας βάζει αφενός σε διχόνοια, αφετέρου να συνομολογούμε πως έχει κι αυτή κάποια δίκια, ως η αδικημένη της Λωζάνης και του δικαίου της θάλασσας. 

Εν κατακλείδι, η λύση της διαφοράς με την Τουρκία, καλώς ή κακώς έχει να κάνει με την ίδια, δηλαδή πρέπει να γίνει σύγχρονη δυτική χώρα χωρίς casus belli κατά Ελλάδος- Κύπρου. Όσο δεν τα κάνει, επίλυση δεν θα υπάρξει, ούτε θέλει η Τουρκία γνήσια επίλυση.