7 Έλληνες εξομολογούνται τις ελπίδες και τους φόβους τους για το μέλλον

Έχει περάσει σχεδόν μια εβδομάδα από το εθνικό δημοψήφισμα σχετικά με την ευρωπαϊκή πρόταση διάσωσης, το οποίο χώρισε τους Έλληνες σε δύο παθιασμένα στρατόπεδα -ένα του «ΝΑΙ» και ένα του «ΟΧΙ», με την ψηφοφορία να καταλήγει πανηγυρικά στο «όχι». Έκτοτε η κυβέρνηση στην Αθήνα προσπαθεί να υποβάλει μια νέα πρόταση διάσωσης για να αποφευχθεί το ενδεχόμενο της χρεοκοπίας και η έξοδος από την Ευρωζώνη.

Ενόσω οι πολιτικοί συζητούν την τελευταία πρόταση στις Βρυξέλλες, οι Έλληνες πίσω στην πατρίδα έχουν έρθει αντιμέτωποι με ένα αβέβαιο μέλλον. Οι τράπεζες είναι κλειστές εδώ και περισσότερο από μια εβδομάδα και οι αναλήψεις από τα ΑΤΜ έχουν περιοριστεί σε 60 ευρώ την ημέρα. Οι επιχειρήσεις έχουν επηρεαστεί άμεσα. Αρκετοί από τους ηλικιωμένους έχουν σταθεί στις ουρές για ώρες ώστε να λάβουν ένα μέρος των συντάξεών τους.

Επτά Έλληνες από διαφορετικές γειτονιές και με διαφορετικά κοινωνικά υπόβαθρα αναλογίζονται τι επιφυλάσσει το μέλλον για τη χώρα τους.

Αντώνης Κωνσταντόπουλος
60, συνταξιούχος τραπεζικός
Όλες οι φωτογραφίες είναι από την Danae Leivada.

Πιστεύω ακράδαντα πως το μέλλον της Ελλάδας είναι μέσα στην Ευρώπη και στο εσωτερικό της Ευρωζώνης. Μια συμφωνία, ακόμα κι αν είναι επώδυνη, θα πρέπει να υπογραφεί για να διασφαλίσει πως η Ελλάδα θα αποφύγει έναν επικείμενο κίνδυνο -δηλαδή, να βγει από την Ευρωζώνη, να υιοθετήσει ένα διαφορετικό νόμισμα και να υποστεί όλες τις ολέθριες συνέπειες που συνεπάγονται αυτές οι εξελίξεις. Πιστεύω πως στο μέλλον, και αφού υπογραφεί αυτή η σκληρή διαπραγμάτευση, θα πρέπει να προσπαθήσουμε να βελτιώσουμε τις δομές του κράτους, να τις εκσυγχρονίσουμε και να συλλέγουμε τους φόρους με περισσότερη ισότητα, έχοντας κυρίως την κοινωνική δικαιοσύνη κατά νου. Ωστόσο πιστεύω πως τα επόμενα 2-3 χρόνια τα πράγματα θα είναι εξαιρετικά δύσκολα για όλες τις κοινωνικές τάξεις, τους συνταξιούχους, τους εργαζόμενους, την «πραγματική οικονομία» και τις επιχειρήσεις. Ελπίζω, όμως, πως αν τελικά καταφέρουμε να στήσουμε ένα οργανωμένο κράτος που θα λειτουργεί με ένα δίκαιο και ισορροπημένο φορολογικό σύστημα, αν μπορέσουμε να προχωρήσουμε σε μεταρρυθμίσεις και εκσυγχρονισμό του κράτους, θα είμαστε σε θέση να επανέλθουμε αρκετά γρήγορα, να επιστρέψουμε σε μια ομαλή κατάσταση και στην οικονομική ανάπτυξη.

Μελίνα Αδάμ
48, Ιδιοκτήτρια καταστήματος ρούχων

Πιστεύω ότι το μέλλον θα είναι όσο πιο σκληρό μπορούμε να φανταστούμε. Όλοι θα πρέπει να αγωνιστούμε πολύ. Άνθρωποι όλων των ηλικιών θα αγωνίζονται και θα πρέπει όλες οι ηλικίες να ενωθούν για να προσπαθήσουν συλλογικά. Θέλω να μείνουμε στην Ευρώπη και πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί έγινε όλη αυτή η φασαρία σχετικά με την παραμονή ή την έξοδό μας από αυτή. Η συμφωνία που πρόκειται να διαπραγματευτούμε τώρα είναι η συμφωνία διάσωσης που μας είχαν προτείνει αρχικά οι Ευρωπαίοι, με μικρές διαφορές. Τους προσφέρουμε αυτό που προηγουμένως είχαμε απορρίψει! Οπότε, όχι, είναι όλα τα ίδια, δεν καταλαβαίνω πώς είχαμε τόση ποικιλία διαφορετικών επιλογών πριν. Πρέπει απλά να πολεμήσουμε. Όποιους δουλεύει σκληρά, ιδανικά θα τα καταφέρει, πρόκειται όμως να περάσουμε πολύ δύσκολες στιγμές.

Βάσω Παπαναγιώτου
34, Δασκάλα

Πιστεύω πως θα μείνουμε στην Ευρώπη και θα είμαστε κομμάτι της στο μέλλον, δεν νομίζω όμως πως θα αλλάξουν πολλά πράγματα σε σχέση με τώρα. Προσωπικά, δεν εμπιστεύομαι του πολιτικούς. Πιστεύω πως αυτοί φταίνε για όσα έγιναν και απλά δεν νομίζω πως αυτοί οι πολιτικοί νοιάζονται για τον ελληνικό λαό. Προβλέπω πως το ρήγμα στην ελληνική κοινωνία ανάμεσα σε μια μικρή τάξη πλούσιων προνομιούχων και όλους εμάς τους υπόλοιπους, θα γίνει βαθύτερο. Είμαι λίγο απαισιόδοξη. Είμαστε μια χαμένη γενιά που δεν μπορεί να πιστέψει πραγματικά σε κάτι χειροπιαστό. Η μόνη πραγματική ελπίδα που πολλοί από εμάς έχουμε, είναι να φύγουμε, να πάμε κάπου καλύτερα.

Απόστολος Τζάρος
58, Εργαζόμενος σε συνεργείο αυτοκινήτων

Τι επιφυλάσσει το μέλλον; Νομίζω πως υπάρχει μια λέξη που τα συνοψίζει όλα: καταστροφή. Δεν βλέπω διαφορά ανάμεσα στο ενδεχόμενο συμφωνίας και μη-συμφωνίας με τους Ευρωπαίους, ανάμεσα στο να μείνουμε και να βγούμε από την Ευρωζώνη. Πιστεύω πως και τα δύο σημαίνουν πως η πραγματικότητα σε αυτή τη χώρα θα συνεχίσει να είναι πολύ σκληρή, ειδικά για τους φτωχούς. Μέχρι σήμερα, οι απελπισμένοι Έλληνες πηδούσαν από τα μπαλκόνια. Τώρα ίσως επιλέξουν τον πνιγμό. Δεν μπορώ να φανταστώ ένα καλύτερο μέλλον για τις επιχειρήσεις μας, τις οικογένειάς μας, τη ζωή μας. Δυστυχώς, δεν βλέπω φως στην άκρη του τούνελ.

Δημήτρης Καράμπελας
27, Άνεργος

Το μέλλον δεν μοιάζει και τόσο φωτεινό. Παρόλα αυτά, θα πρέπει να περιμένουμε για να δούμε. Με ευρώ ή με δραχμή, τα πράγματα δεν είναι καλά. Πιστεύω ειλικρινά πως η γενιά μου έχει καταστραφεί και δεν υπάρχουν πολλά που μπορούμε να κάνουμε για να τη φτιάξουμε στο άμεσο μέλλον. Ως μια «χαμένη» γενιά, αναμένεται από εμάς να αντέξουμε υπό αυτές τις συνθήκες. Θα πρέπει να αγωνιστούμε για να έχουμε τα βασικά -αυτό είναι σαφές. Εγώ αυτό το λέω επιβίωση, όχι ζωή. Ειδικά βάσει του τρόπου με τον οποίο λειτουργεί αυτή τη στιγμή η Ευρώπη, με αυτές τις πολιτικές που εφαρμόζονται, οι νέοι άνθρωποι που γεννήθηκαν τη δεκαετία του '80 και του '90 δεν έχουν πολλά να ονειρεύονται. Το μέλλον μας είναι λιτότητα και άγχος. Όσο για τον ΣΥΡΙΖΑ, προσπαθώ να είμαι λίγο πιο αισιόδοξος σχετικά με την εξουσία που τους δόθηκε. Ελπίζω πως, τουλάχιστον, θα προσπαθήσουν μα αποτρέψουν την ολοκληρωτική σύνθλιψη του λαού, πως θα προσπαθήσουν σοβαρά να διασφαλίσουν ότι οι πιο αδύναμοι δεν θα πέσουν πρώτοι μέσα στις ρωγμές που θα δημιουργηθούν.

Λεωνίδας Κουρτής
69, συνταξιούχος

Δεν είμαι αισιόδοξος για το μέλλον. Πώς θα μπορούσα άλλωστε; Φοβάμαι, κυρίως για τους νέους ανθρώπους μιας και δεν είμαι εγώ το θέμα σε αυτή την περίπτωση -ίσως και να μη ζήσω τόσο πολύ ακόμα. Αμφιβάλλω ακόμα και για το ότι θα λαμβάνω τη σύνταξή μου και, αν τη λαμβάνω, θα είναι θα είναι τόσο μικρή που ήδη έχω σταματήσει να ανησυχώ και να ασχολούμαι με αυτό. Για να είμαι ειλικρινής, μετά από όλη αυτή την περιπέτεια με τις διαπραγματεύσεις, σκέφτομαι πως ίσως θα ήταν καλύτερα αν είχαμε το δικό μας νόμισμα. Τώρα θα είμαστε αιώνια υπόχρεοι -αυτό σημαίνει, μεταξύ άλλων, η νέα συμφωνία. Είναι ένα αδιέξοδο. Υποθέτω πως θα είχαμε μια ελπίδα μόνο αν ανακαλύπταμε κατά τύχη πετρέλαιο ή κάτι τέτοιο! Ίσως αυτό να μας έσωζε. Μέχρι τώρα ήμασταν αρκετά αγχωμένοι αλλά από δω και πέρα το χρέος και η απελπισία θα φτάσουν μέχρι το λαιμό μας. Ανάπτυξη; Μεταρρυθμίσεις; Όχι, πιστεύω πως όλα αυτά είναι μια παρωδία! Ποιος θα ήθελε να επενδύσει στην Ελλάδα με αυτούς τους φόρους; Και ποιος μπορεί να βγάλει κάτι από τη δουλειά του, με αυτούς τους μισθούς; Είμαι σχεδόν σίγουρος πως αυτή η νέα συμφωνία θα φέρει μόνο περισσότερη δυστυχία.

Σοφία Αποστολάκη
22, Φοιτήτρια Πολιτικών Επιστημών

Πιστεύω πως η γενιά μας είναι, ή τουλάχιστον φαίνεται πως είναι καταδικασμένη. Ελάχιστοι νέοι άνθρωποι μπορούν να βρουν δουλειά και η κατάσταση σίγουρα δεν θα καλυτερεύσει με πακέτα διάσωσης. Δεν γίνεται να μην παρατηρώ πόσοι άνθρωποι ανησυχούν για το μέλλον τους, επειδή δεν βλέπουν κανένα ίχνος βελτίωσης στο άμεσο μέλλον. Δεν θα έλεγα πως όλα είναι μάταια. Ίσως, μακροπρόθεσμα, τα πράγματα να καλυτερεύσουν. Ένα καλό που βγήκε από την αναρρίχηση του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, ήταν πως έφερε τους ανθρώπους της γενιάς μου, απολιτικούς ως επί το πλείστον, πιο κοντά στην πολιτική. Για την ακρίβεια, αυτό είχε αρχίσει να συμβαίνει πριν ακόμα γίνει κυβέρνηση. Μερικοί φίλοι μου δεν παρακολουθούσαν τόσο στενά τα πολιτικά δρώμενα πριν, με τον ΣΥΡΙΖΑ όμως να αναλαμβάνει κεντρικό ρόλο στην πολιτική σκηνή αυτό σίγουρα άλλαξε. Έχουν επιρροή στην νεολαία. Οπότε υποθέτω πως αυτό είναι ελπιδοφόρο -το γεγονός πως οι νέοι άνθρωποι ασχολούνται περισσότερο με τα σημαντικά ζητήματα που αφορούν τη ζωή τους.

-- This feed and its contents are the property of The Huffington Post, and use is subject to our terms. It may be used for personal consumption, but may not be distributed on a website.