Δέχτηκα κριτική που γέννησα με καισαρική και δυστυχώς δεν είμαι η μόνη

«Τι φόρεμα θα φορέσεις;» με ρώτησε η φίλη μου η Ερμιόνη. «Καλέ να γεννήσω πάω, τι με νοιάζει τι θα φορέσω» της αποκρίθηκα γελώντας. Ε, και φόρεσα το πιο άνετο φόρεμά μου, έβαλα μέσα σε ένα νεσεσέρ ένα ενυδατικό lip balm (όπως μου είπε η μαία), ένα λαστιχάκι για τα μαλλιά, ένα μίνι αντισηπτικό και γάντια (ναι, φοβόμουν και φοβάμαι τρομερά τον Covid-19) και το κινητό μου και έφυγα μαζί με τον άντρα μου για το μαιευτήριο.

Δεν έσπασαν ποτέ τα νερά στο σπίτι ή στο αυτοκίνητο, δεν ένιωσα συσπάσεις, δεν αναρωτήθηκα όπως πολλές αν «φτάνει η ώρα να γεννήσω», γιατί πολύ απλά το μωρό δεν έλεγε να

κατέβει και να βγει. Πέρασα κατά πολύ την ΠΗΤ μου ή αλλιώς πιθανή ημερομηνία τοκετού και κάπου εκεί έπρεπε να αποφασίσω αν θα κλείσω το πιο περίεργο ραντεβού της ζωής μου, αυτό της γέννας. Και το έκλεισα γιατί για ιατρικούς λόγους δεν γινόταν να περιμένω άλλο και κάπως έτσι βρέθηκα στο δωμάτιο του μαιευτηρίου για πρόκληση τοκετού.