Κι αρματωμένος με την πένα σου προχώρα...

(...) Εχ, Ζήση, τι μέρες κι αυτές που περάσαμε, τι χρόνια, τι αιώνες, άιντε κι αρματωμένος με την πένα σου προχώρα ως τις βαθιές ρίζες της φυλής έως του ποταμού τις ρίζες, γιατί 'ναι ακόμα τα βουνά
Keywords
Τυχαία Θέματα