Μυρμηγκιές: Επώδυνες και αντιαισθητικές – Πώς θα απαλλαγούμε

Οι μυρμηγκιές είναι επώδυνα, καλοήθη εξογκώματα της επιδερμίδας, ιδιαίτερα μεταδοτικά, αντιαισθητικά, αλλά όχι επικίνδυνα. Οφείλονται σε προσβολή του οργανισμού από συγκεκριμένα στελέχη του ιού HPV, που είναι γνωστός και ως ιός των ανθρωπίνων θηλωμάτων, προκαλώντας τον γρήγορο πολλαπλασιασμό των κυττάρων του δέρματος.

Μεταδίδονται με την άμεση δερματική επαφή, όπως η χειραψία και το άγγιγμα υγρών επιφανειών. Μπορεί να μεταδοθεί ακόμα και εάν κάποιος με γυμνό πέλμα πατήσει πάνω σε λέπια δέρματος, που προήλθαν από κάποιον ασθενή με μυρμηγκιές στο πέλμα. Επίσης. Με αυτοενοφθαλμισμό μέσω του ξυρίσματος γενιού στους άντρες και των ποδιών στις γυναίκες. Δηλαδή αν μια μυρμηγκιά τραυματιστεί και τα νεκρωμένα κύτταρα της επιδερμίδας μπορούν να δημιουργήσουν νέες μυρμηγκιές στην πάσχουσα περιοχή.

Μετά την προσβολή από τον ιό, ο HPV μπορεί να παραμείνει σε λανθάνουσα κατάσταση και να μην προκληθούν ορατά συμπτώματα. Σε γενικές γραμμές, οι μυρμηγκιές έχουν χρόνο επώασης 2-9 μήνες.

Συνήθως οι μυρμηγκιές και ανάλογα τον τύπο του ιού, εμφανίζονται στις παλάμες, τα πέλματα και το πρόσωπο, δυνητικά, όμως, μπορούν να προσβάλουν οποιοδήποτε σημείο του δέρματος.

Κοινές μυρμηγκιές

Αναπτύσσονται συνήθως στα δάχτυλα, στο πίσω μέρος της παλάμης, στα χέρια και στα πόδια.

Μυρμηγκιές των ποδιών

Εμφανίζονται συνήθως στα πέλματα

Ομαλές μυρμηγκιές

Εμφανίζονται κυρίως στο πρόσωπο ως μικρές ανώδυνες βλατίδες και λόγω του ξυρίσματος μπορεί να μεταδοθούν πολύ γρήγορα.

Οι μυρμηγκιές ποικίλλουν σε σχήμα, υφή και χρώμα. Μπορεί να είναι στρογγυλές, επίπεδες ή εξογκωμένες, να έχουν σκληρή επιφάνεια που μοιάζει σαν το λαχανικό κουνουπίδι, να είναι καφέ, γκρίζες ή λευκές.

Οι κοινές μυρμηγκιές εμφανίζονται κυριότερα στα πέλματα, στις παλάμες, στα δάχτυλα και στο σώμα, στα γόνατα και τους αγκώνες. Υπάρχει και η κατηγορία των ομαλών μυρμηγκιών που εντοπίζονται στο πρόσωπο και στη ραχιαία επιφάνεια των άκρων χειρών. Συχνό φαινόμενο αποτελούν οι περιονύχιες βλάβες στα παιδιά προκαλώντας μακρυπρόθεσμα την καθίζηση της μήτρας του όνυχα. Πολλές φορές παρουσιάζονται υπονύχια και μπορούν να ανασηκώσουν το νύχι.

Χρήση τοπικής αλοιφής: Σε περίπτωση που οι μυρμηγκιές είναι ομαλές ενδείκνυται η χρήση ενός τοπικού παρασκευάσματος σαλικυλικού οξέος. Η θεραπεία με αυτά τα σκευάσματα μπορεί να έχει διάρκεια αρκετών μηνών.

Κρυοθεραπεία με υγρό άζωτο: Η μυρμηγκιά είναι μεταδοτική και είναι πιθανόν να εξαπλωθεί και σε άλλα σημεία του σώματος ή να μεταδοθούν σε άλλα άτομα. Γι’ αυτό το λόγο, πρέπει να αντιμετωπίζονται αμέσως με θεραπεία. Ένας τρόπος είναι η κρυοθεραπεία συνήθης ιατρική αντιμετώπιση για την αφαίρεση της μυρμηγκιάς.

Χειρουργική αφαίρεση: Η χειρουργική εκτομή μιας μυρμηγκιάς έχει υψηλό ποσοστό επιτυχίας. Η επέμβαση προκαλεί κάποιες ενοχλήσεις και η πλήρης επούλωση της περιοχής διαρκεί αρκετές εβδομάδες.

Καύση ή ηλεκτροκαυτηρίαση: Η ηλεκτροκαυτηρίαση είναι μια μέθοδος που καταστρέφει τον ιστό με χρήση ηλεκτρισμού. Για την καταστροφή του ιστού χρησιμοποιείται μια μικρή μήλη, η οποία διαπερνάται από ηλεκτρικό ρεύμα. Η καύση της μυρμηγκιάς είναι συχνά η πιο αποτελεσματική μέθοδος, αλλά αφήνει ουλές.

Λέιζερ: Η χειρουργική με λέιζερ χρησιμοποιεί μια δέσμη έντονου φωτός, η οποία καίει και καταστρέφει τον ιστό της μυρμηγκιάς.

Στις μυρμηγκιές είναι πολύ πιθανό να συμβεί αυτοϊαση, γεγονός που οφείλεται στην επίθεση που δέχεται ο ιός από το ανοσολογικό σύστημα του οργανισμού. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η μυρμηγκιά γίνεται μελανή και νεκρωτική και αποπίπτει από το δέρμα σε μερικές εβδομάδες.