Η Βιβιάννα Γιαννάκη στο InStyle.gr: «Ο δρόμος της καρδιάς είναι πολύ ξεκάθαρος, δεν έχει εμπόδια»

Η Βιβιάννα Γιαννάκη έχει αυτό που διαθέτουν οι ξεχωριστοί άνθρωποι και κυρίως οι καλλιτέχνες. Πάθος. Το καταλαβαίνεις από την πρώτη στιγμή που τη συναντάς και μιλάς μαζί της. Η μουσική κυλάει στις φλέβες της, ενώ κάθε λέξη της αντανακλά την καλλιτεχνική προσωπικότητά της. Δυναμική, γήινη, προσγειωμένη και ταυτόχρονα αέρινη, αυθεντική και υπέργεια.

Η συζήτηση μαζί της, μου θύμισε πόσο μου είχαν λείψει οι συνεντεύξεις, και πόσο αγαπώ να μιλώ με ανθρώπους που ανασαίνουν και ζουν για τη μουσική. Αλλά όχι, δεν ήταν συνέντευξη, ήταν μία συνάντηση με παλιά φίλη που είχαμε

καιρό να βρεθούμε και να τα πούμε, γιατί η Βιβιάννα έχει κάτι πολύ οικείο και γνώριμο για όποιον την πρωτοσυναντήσει.

Στις 18 Ιουνίου, παρουσιάζει στο αθηναϊκό κοινό τη μουσική της παράσταση «Maria Callas – Tango y Pasión Pura», μια συναυλία με μουσική αργεντίνικου τάνγκο, αφιερωμένη στη σπουδαία Μαρία Κάλλας, και αυτή ήταν η αφορμή της συνάντησής μας, κατά την οποία μιλήσαμε τόσο για την κορυφαία Ελληνίδα υψίφωνο όσο και για τη δική της καλλιτεχνική πορεία, τα σχέδια, τη ζωή.

Το ξεκίνημα

Η Βιβιάννα Γιαννάκη μιλά για το μουσικό της ξεκίνημα τονίζοντας πως η ίδια ήξερε από τότε που θυμάται τον εαυτό της ότι θα ασχοληθεί με τη μουσική παρά την αντίσταση που συνάντησε.

Vivianna Giannaki / Photos: Βαγγέλης Κύρης

«Ξεκίνησα από πολύ μικρή να θέλω να μάθω μουσική. Από 3 χρονών. Ήμουν πολύ ξεκάθαρη μέσα μου από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Αλλά τριών χρονών ζήτησα να μάθω μουσική, να πάω στο ωδείο. Συνάντησα πολύ μεγάλη αντίσταση από τον πατέρα μου» αποκαλύπτει.

Και προσθέτει: «Ευτυχώς, πήγαινα σχολείο: δημοτικό, γυμνάσιο, λύκειο, δημόσια εκπαίδευση, στην Κύπρο, όπου έμαθα μουσική στο δημοτικό. Κάναμε μουσική από την Α’ Δημοτικού. Στο σχολείο έμαθα να διαβάζω νότες, να παίζω μαντολίνο και κιθάρα. Τραγουδούσα στη χορωδία του δημοτικού. Κι επειδή υπήρχε αίθουσα εκδηλώσεων, εκεί υπήρχε ένα πιάνο με ουρά. Όταν σχολούσα πήγαινα στο πιάνο με την ουρά και έπαιζα, χωρίς να ξέρω. Από 5,5 χρονών που πήγα στην Α’ Δημοτικού. Οπότε κατά έναν τρόπο βρήκα διέξοδο εκεί… Κατάφερα να μπω στο ωδείο, αφού μου αγόρασαν πιάνο η γιαγιά και η μαμά μου. Ένα τέταρτο χέρι. Έμαθα πιάνο μόνη μου, έπαιζα από μόνη μου. Πήγαμε κρυφά στο ωδείο, όπου με δέχτηκαν αλλά ήμουν πια 9 χρόνων. Είχα μεγαλώσει. Με δέχτηκαν. Μίλησε μια οικογενειακή φίλη που ήταν δασκάλα μπαλέτου στο ωδείο, στον πατέρα μου».

«Ο μπαμπάς αντιστεκόταν με έναν δικό του τρόπο. Επειδή είχαμε συζητήσει ανοικτά από την αρχή και ήμουν ξεκάθαρη… Εγώ ήξερα από τότε που γεννήθηκα. Δεν είχα καμία αμφιβολία ποτέ. Του μίλησα ξεκάθαρα. Εγώ θα το κάνω ακόμη κι αν χρειαστεί να φύγω από το σπίτι… Στην ουσία δεν μου αντιστάθηκε ποτέ, γιατί υποστήριξε τις σπουδές μου. Μου είπε ξεκάθαρα ότι είχε εμπιστοσύνη στην επιλογή μου ακόμη κι αν δεν την ενέκρινε. Ωστόσο, ποτέ δεν συζητήθηκε το θέμα της έγκρισης, γιατί εγώ ήμουν τόσο σίγουρη, που δεν χρειαζόμουν την έγκριση».

Και συγκινεί σημειώνοντας: «Όσον αφορά στις αντιστάσεις… Στην ουσία δεν έπαιξαν ρόλο… Αυτό το μάθημα ήταν πολύ σημαντικό στη ζωή μου. Κατάλαβα πολύ νωρίς ότι δεν υπάρχουν αντιστάσεις αν κάτι είναι ο δρόμος σου, δεν μετράει τίποτα. Ο δρόμος της καρδιάς είναι πολύ ξεκάθαρος. Δεν έχει εμπόδια».

Από το λυρικό τραγούδι στη μουσική του κόσμου

Η Βιβιάννα Γιαννάκη πέρασε από το λυρικό τραγούδι στη μουσική του κόσμου, ουσιαστικά περνώντας από το θέατρο που είναι η όπερα, στην ποίηση που είναι η μουσική του κόσμου.

Όπως σημειώνει: «Η εκπαίδευση, η προπόνηση στον αθλητή, στον μουσικό, στον τραγουδιστή, σε οποιαδήποτε τέχνη, η εκγύμναση είναι κάτι το οποίο δεν μπορεί να παραλειφθεί. Πρώτα πρώτα μαθαίνεις το σώμα σου, ποιοι μύες λειτουργούν, πώς λειτουργεί το σύστημα. Αυτό πρέπει να το μάθεις γιατί στην πορεία υπάρχουν μέρες που είναι εύκολες και άλλες πιο δύσκολες. Επειδή είσαι κουρασμένος… Πρέπει να ξέρεις τι να κάνεις, Ο καλλιτέχνης, ο ηθοποιός, ο καλλιτέχνης σκηνής, ο ακροβάτης πρέπει να ξέρει τι θα κάνει όταν δεν είναι η ιδανική ημέρα. Μαθαίνεις μια τεχνική, πώς να λειτουργεί το σύστημα χωρίς να κουράζεσαι και ανεξαιρέτως συνθηκών… Αυτό που μαθαίνουμε είναι κάτι το οποίο είναι μία εσωτερική μέθοδος… Στην πορεία μου είχα 32 δασκάλους και κατάλαβα ότι πρέπει κάτι να βρω να κάνω εγώ, κάτι δικό μου, έναν συνδυασμό όλων αυτών των πραγμάτων. Η εκγύμναση, την οποία ακολούθησα στο λυρικό τραγούδι με έχει βοηθήσει για να έχει το σώμα μου και να ξέρω τι χρειάζομαι. Αλλά η φωνητική τεχνική της όπερας δεν με εξυπηρετεί στο τραγούδι της μουσικής του κόσμου – της εποχής των τροβαδούρων, γιατί το ένα είναι ποίηση και το άλλο θέατρο. Κι έπρεπε να επανεκαιδευτώ για να βρω τον τρόπο μου να τραγουδάω ποίηση.

Από το 2014 άρχισα να τραγουδάω τάνγκο αλλά άρχισα να το μελετάω αποκλειστικά, μέσα μου, από το 2017 που άρχισα να τραγουδάω με κιθάρα. Ούτε με πιάνο, ούτε με ορχήστρα. Η κιθάρα είναι ένα όργανο που παράγει ήχο ευαίσθητο, πιο μικρής έντασης, οπότε είναι πιο προσωπικό, πιο ιδιωτικό. Μου πήρε αρκετό καρό να βρω έναν τρόπο χωρίς να προδώσω τον εαυτό μου, αλλά και χωρίς να να υπερβαίνει σε ένταση τον ήχο της κιθάρας Να γίνεται ενιαία μίξη να παράγεται ενιαίος ήχος. Το καλό με την όπερα είναι ότι μαθαίνεις πώς να γίνεσαι ο ηχολήπτης του εαυτού σου. Δεν υπάρχει μικρόφωνο ούτε τίποτα. Εσύ ρυθμίζεις από την επιστροφή του ήχου».

Αυτό που έκανε την ψυχή μου να τραγουδάει ήταν η μουσική του κόσμου

Με υποτροφία από το Ίδρυμα Ωνάση συνέχισε τις σπουδές της στη Ρωσική Ακαδημία στο Παρίσι, όπου, επίσης, έκανε μουσική εκγύμναση με την προπονήτρια φωνής της Κάλλας, Ζανίν Ράις, αλλά και σπουδαίους ανθρώπους του χώρου. Επέστρεψε στην Ελλάδα, ενώ στη διάρκεια των ταξιδιών της είχε συνεργασία με τους Ολλανδούς Mecano.

Vivianna Giannaki / Photos: Βαγγέλης Κύρης

«Τα τρία τελευταία χρόνια που ήμουν στο Παρίσι, όπου έμεινα συνολικά εννέα χρόνια, με αφορμή τη νοσταλγία που ένιωθα για τη γλώσσα κι επίσης λόγω του γεγονότος ότι δεν είχα λάπτοπ ή κομπιούτερ στο σπίτι, παρά μόνο βιβλία και μουσική -έζησα ένα είδος μοναχισμού σε πόλη. Έτσι είχα την ευκαιρία να αφοσιωθώ στη μουσική μου, στην τέχνη μου. Περπάταγα στον δρόμο και τραγουδούσα μόνη μου, σμυρναίικα και κυπριακά. Εκεί συνέθεσα αυτόν τον αριθμό των κομματιών, το ρεπερτόριο που είχε να κάνει με τις ρίζες μου. Η προγιαγιά μου είχε έρθει από τη Σμύρνη. Ο πατέρας μου Κύπριος, εγώ Κύπρια. Δημιούργησα αυτό το ρεπερτόριο μόνη μου, τραγουδούσα μέσα στο δωμάτιο μόνη μου. Και στον δρόμο καμιά φορά. Έτσι, κατάλαβα ότι αυτό που έκανε την ψυχή μου να τραγουδάει ήταν η μουσική του κόσμου, της ρίζας μου».

Το ταξίδι που της άλλαξε τη ζωή

Αεικίνητη και πολυπράγμων, μετά την επιστροφή της στην Ελλάδα ασχολήθηκε με το AIKIDO αλλά κατά τη διάρκεια μίας προπόνησης όταν δέχθηκε κλωτσιά στο κεφάλι και ζαλιζόταν, έπρεπε για ένα διάστημα να ασχοληθεί με κάτι διαφορετικό και έτσι στράφηκε στο τάνγκο.

«Είχα έναν μαθητή, έναν Αργεντίνο δάσκαλο που κάθε κομμάτι μου έφερνε, πάνω στο τάνγκο, το μάθαινα. Μου πρότεινε να κάνω συναυλία τάνγκο. Δεν ήξερα ισπανικά, αλλά μιλούσα άλλες λατινογενείς γλώσσες. Στην όπερα αυτό κάνουμε, τραγουδάμε σε άλλες γλώσσες. Έτσι έδωσα το πρώτο μου ρεσιτάλ τάνγκο. Έκανα μαθήματα ισπανικών, καμιά δεκαριά, να μάθω αργεντίνικα. Συνεργαζόμουν με Αργεντίνους, αλλά ισπανικά έμαθα διαισθητικά. Πήγα στο Μπουένος Άιρες το 2017, να παρουσιάσω το Pasiones Cruzadas, σε διοργάνωση της πρεσβείας της Ελλλάδας στο Μπουένος Άιρες στο Μέγαρο Μουσικής, το σημερινό Παλάσιο Λιμπερτάδ, το μεγαλύτερο στη Λατινική Αμερική. Ήταν μια τομή στη ζωή μου το ταξίδι στην Αργεντινή και λόγω του μεγαλείου της τέχνης που αντίκρισα εκεί, αλλά και για το μεγαλείο της καρδιάς των ανθρώπων, το πώς αντιδρούν και πώς φέρονται. Αυτή η στιγμή ήταν τομή στη ζωή μου, ήταν η αλλαγή στη ζωή μου. Πολλά πράγματα πριν από αυτήν τη στιγμή τα έχω ξεχάσει».

Εκεί ήρθε σε επαφή πρώτη φορά με τον Mariano Gil. Οργάνωσαν μαζί μία συναυλία στην Κύπρο και ακολούθως εκείνος μετακόμισε στην Ευρώπη κι έτσι κινήθηκε το πρότζεκτ τους και δημιουργήθηκαν ευκαιρίες για να το παρουσιάσουν.

Η επίδραση της Μαρίας Κάλλας στη μουσική της πορεία

Στη συζήτησή μας δεν ήταν δυνατό να μην συμπεριλάβουμε και το όνομα της κορυφαίας Ελληνίδας υψιφώνου αφού η σχέση της Βιβιάννας με τη Μαρία Κάλλας ξεκίνησε όταν ήταν 15 χρόνων, όπως η ίδια λέει. Άλλωστε η επίδρασή της τη βοήθησε να περάσει από το λυρικό κομμάτι στη μουσική του κόσμου.

«Κάναμε βόλτα με τη γιαγιά μου. Τα καλοκαίρια ερχόμουν στην Αθήνα. Η γιαγιά μου μού αγόρασε το βίβλίο της Αριάνας Στασινοπούλου, “Μαρία Κάλλας: Η γυναίκα πίσω από τον μύθο” και άρχισα να διαβάζω. Εκείνο το καλοκαίρι αγόρασα τον δίσκο της ηχογράφησης της Τόσκα, του 1965. Άρχισα να διαβάζω για τη ζωή της από το βιβλίο και τον δίσκο τον άκουσα όταν γύρισα στην Κύπρο, στο πικ απ. Δεν είχα ακούσει τη φωνή επισταμένως και όταν την άκουσα, έπαθα σοκ, ήταν διπλό σοκ. Από τη μία ήταν η μορφή της και από την άλλη ο ήχος της φωνής της. Με μάγεψε. Δεν ήξερα αν μου αρέσει ή όχι, αλλά με απορρόφησε. Εστίασα στη Μαρία» ομολόγησε και πρόσθεσε:

«Τη φωνή μου την είχα ανακαλύψει περίπου στα 11 σε μια συναυλία των καθηγητών του ωδείου, όπου τραγουδούσαν αποσπάσματα από όπερες. Είχα πάει σε μια συναυλία, τραγούδησαν ένα απόσπασμα από την Τραβιάτα και μετά αγόρασα τον δίσκο της Τραβιάτα. Και τραγουδούσα μαζί με τη σοπράνο, από μόνη μου, σαν να υπήρχε η πληροφορία από προηγούμενη ζωή, από την πηγή. Υπήρχαν οι πληροφορίες μέσα στο σώμα μου και μέσα στο σύστημά μου. Κια όον αφορά το πιάνο αλλά και τη φωνή, άρχισα να παίζω και να τραγουδώ πριν πάω να μάθω επίσημα, οπότε πιστεύω πως αυτές οι πληροφορίες υπήρχαν μέσα μου».

Παράλληλα, εξήγησε ότι επέλεξε να επιστρέψει στην ποίηση αφήνοντας πίσω της την όπερα, καθώς το είδος σταμάτησε να έχει ενδιαφέρον για εκείνη. Σημείωσε: «Η Κάλλας με μάγευε. Πίστευα ότι ο κόσμος της όπερας είναι αυτός που παρουσίαζε η Κάλλας, αλλά αυτό δεν ήταν έτσι. Η όπερα με είχε τραβήξει,, ένιωσα έλξη. Αυτό με μάγευε γιατί είναι κάτι πολυδιάστατο και συνδυάζει όλες τις τέχνες και το τραγούδι το οπερατικό είναι υπερβατικό των ανθρωπίνων δυνατοτήτων. Περνάει στον ακροβατισμό και το υπερβατικό, δεν είναι φυσικό τραγούδι, είναι πέρα από το φυσικό… Βέβαια, επέστρεψα στον εαυτό μου μετά υπηρετώντας την ποίηση, γιατί η όπερα είναι θέατρο. Αυτό σταμάτησε να έχει ενδιαφέρον για εμένα. Σε μια παράσταση της Μποέμ στη Λυρική που έκανα, ένιωσα την ψυχή μου ότι ήταν άδεια και κατάλαβα ότι κάτι είχε τελειώσει και είχε κλείσει ένας κύκλος. Αλλά οπερατικά κομμάτια έχω τραγουδήσει… Αλλά δεν είναι ο κύριος δρόμος μου, ο επαγγελματικός αυτήν τη στιγμή. Επανεφηύρα τον εαυτό μου. Έκανα επανεκπαίδευση. Το 2017 μηδένισα το σύστημα».

«Η Μαρία Κάλλας με ενέπνευσε – Θέλω να της αφιερώνω το έργο μου»

Μιλώντας για την ξεχωριστή συναυλία στις 18 Ιουνίου «Maria Callas-Tango y Pasión Pura», ένα από τα τρία πρότζεκτ με τα οποία ασχολείται, επεσήμανε: «Από την εποχή που αγόρασα το βιβλίο της Στασινοπούλου και άκουσα τον δίσκο, η Μαρία, εκτός του ότι με έχει βοηθήσει σε πολύ δύσκολες στιγμές στη ζωή μου, μόνο που πέρασε από αυτήν τη γη, και άφησε την τέχνη της και τη μουσική της αν και εγώ πιστεύω ότι είναι παρούσα, με ενέπνευσε… Ήθελα από τότε να της αφιερώνω το έργο μου, ήθελα να της προσφέρω» είπε επιπρόσθετα αναφερόμενη στη σχέση της με την Κάλλας.

Vivianna Giannaki & Mariano Gil

«Οπότε, αυτή η συναυλία στις 18 Ιουνίου, το πρότζεκτ όπως θα παρουσιαστεί στην Αθήνα είναι η πρώτη φορά. Αλλά ξεκίνησε η πρώτη παρουσίαση στην παλιά Λυρική Σκηνή, εν μέσω της έκθεσης των ενδυμάτων και των φωτογραφιών της, A Tango for Maria, ένα μικρό ρεσιτάλ τάνγκο με μιλόνγκα μετά. Μετά παρουσιάσαμε με τον Mariano στη Γερμανία, στο Έσσεν, για τα 100 χρόνια από τη γέννησή της, ένα ρεσιτάλ τάνγκο μέσα στη μιλόνγκα. Και τώρα είναι η τρίτη φορά που γίνεται κάτι σε σχέση με το τάνγκο και τη Μαρία.»

Η κοινή παραγγελιά τάνγκο της Κάλλας και του Ωνάση

Όσον αφορά στη σχέση της Μαρίας Κάλλας με το τάνγκο, σχολίασε: «Με αφορμή το πρώτο μικρό ρεσιτάλ, ο εκδότης του περιοδικού Maria Callas International Club Magazine, Karl van Zoggel, έψαξε στον ιστότοπό μου και βρήκε ότι είχα κάνει αυτό το πρώτο, μικρό ρεσιτάλ, και μου ζήτησε να γράψω ένα άρθρο για τη σχέση της με το τάνγκο. Μου πήρε έναν χρόνο να καταλήξω στο κείμενο που θα έγραφα και ανακάλυψα ότι μετά τη Μήδεια στο Κόβεντ Γκάρντεν, στις 17 Ιουνίου το 1959 -να σημειώσω πως και το ρεσιτάλ στο Έσσεν ήταν στις 17 Ιουνίου όπως και η παράσταση της Νόρμα στο Μπουένος Άιρες, ήταν επίσης 17 Ιουνίου. Μετά, λοιπόν, τη Μήδεια το 1959 στο Κόβεντ Γκάρντεν, ο Ωνάσης διοργάνωσε δύο δεξιώσεις, μία στην όπερα και δεύτερη στο Ντόρτσεστερ, στο ξενοδοχείο. Και όταν ήρθε η Μαρία και της ζήτησε να χορέψουν, εκείνη του ζήτησε η ορχήστρα να παίξει τάνγκο. Όταν έπαιξε η ορχήστρα αργεντίνικο τάνγκο, του ζήτησε να συνεχίσει να παίζει η ορχήστρα. Ήταν η κοινή τους παραγγελιά. Για εμένα αυτό σημαίνει πολλά. Υπάρχουν πολλές φωτογραφίες που τους δείχνουν να χορεύουν.

Es la segunda ocasión que veo la película "María", sublime la interpretación de Angelina. Triste y solitaria la vida de la Callas.

Y espero que Aristóteles Onassis se encuentre en el infierno. pic.twitter.com/jkwnMN487R

— Ere (@e_e_1_7) May 18, 2025

Ο κόσμος του τάνγκο ξέρει τι σημαίνει να χορεύεις με τον αγαπημένο σου αυτήν τη μουσική και πιστεύω ότι η Μαρία το έφερε στον χαρακτήρα της. Όπως και ο Ωνάσης ήξερε πολύ καλά τι είναι αυτό, επειδή είχε βιώσει το Μπουένος Άιρες… Αυτοί οι δύο πιστεύω -και αυτό είναι προσωπική αίσθηση- ότι είχαν το βάθος των αισθημάτων, δεν φοβόνταν τη συναισθηματική ένταση, κύριο χαρακτηριστικό του τάνγκο, αλλά και των σμυρναίικων τραγουδιών, -ήταν και Σμυρνιός- της εποχής εκείνης του μεσαίωνα, του έρωτα του απόλυτου, του εστιασμένου, του ολοκληρωτικού και του τάνγκο. -Αυτή είναι η σύνδεση στο ρεπερτόριο που παρουσιάζω με τον Mariano-. Αυτοί οι δύο άνθρωποι έτσι όπως αγκαλιάζονταν -και η Μαρία έλεγε ότι ήταν δίδυμες φλόγες… Της αφιερώνω αυτό το πρότζεκτ όπου κι αν παρουσιαστεί σαν να είναι στο κοινό και να παίζουμε για εκείνη. Αυτή είναι η ιδέα. Παίζουμε για τη Μαρία».

H εκδήλωση διοργανώνεται την Τετάρτη 18 Ιουνίου, στον Φιλολογικό Σύλλογο Παρνασσός, Πλατεία Αγ. Γεωργίου Καρύτση 8, Αθήνα, και τελεί υπό την αιγίδα της Πρεσβείας της Αργεντινής στην Ελληνική Δημοκρατία και τη συνεργασία: Σπίτι της Κύπρου – Κέντρο Πολιτισμού.

Το Duo: Vivianna Giannaki & Mariano Gil, ενώνει τις δυνάμεις του με τον Leonardo Daniel Marconi, προσδοκώντας να παρασύρουν μαζί το κοινό σε ένα εκστατικό μουσικό ταξίδι, στο οποίο οι ίδιοι έχουν ήδη αφομοιωθεί.

Προπώληση εισιτηρίων: TICKETSERVICES https://www.ticketservices.gr/event/maria-callas-tango-y-pasion-pura/