Η ανατρεπτική θεωρία για το “Ψάχνοντας τον Νέμο” που προκαλεί συζητήσεις

Το Ψάχνοντας τον Νέμο διηγήθηκε μια συγκινητική ιστορία για έναν πατέρα που ψάχνει τον χαμένο του γιο. Ωστόσο, η βιολογία των ψαριών κλόουν ή ανεμονόψαρων δεν θα επέτρεπε ποτέ ένα τέτοιο σενάριο να συμβεί στην πραγματικότητα. Τα επονομαζόμενα ψάρια κλόουν έχουν ένα μοναδικό αναπαραγωγικό σύστημα, ζώντας σε ομάδες όπου υπάρχει μόνο ένα κυρίαρχο θηλυκό.

Το θηλυκό επιλέγει το πιο επιθετικό αρσενικό για ζευγάρωμα και, αν η «βασίλισσα» του κοπαδιού πεθάνει, το κυρίαρχο αρσενικό μετατρέπεται σε θηλυκό. Η κυρίαρχη θηλυκή είναι η μοναδική θηλυκή στο κοπάδι και λειτουργεί ως «βασίλισσα». Ελέγχει

Η κοινωνική ιεραρχία μεταξύ των ψαριών αυτών προκαλεί στρες στους αρσενικούς, αυξάνοντας τα επίπεδα κορτιζόλης στο σώμα τους. Μια μελέτη της Εθνικής Βιβλιοθήκης Ιατρικής των ΗΠΑ έδειξε πως, όταν πεθάνει η κυρίαρχη θηλυκή, τα επίπεδα κορτιζόλης στους αρσενικούς μειώνονται.

Όταν η κορτιζόλη πέσει, το κυρίαρχο αρσενικό μπορεί πλέον να μετατραπεί σε θηλυκό και να αναλάβει τη θέση της νέας «βασίλισσας». Ένα βίντεο που δημοσιεύτηκε στο Reddit και εξηγεί αυτή τη διαδικασία, δηλώνει πως οι θαυμαστές της ταινίας δεν θα ξαναδούν το Ψάχνοντας τον Νέμο με τον ίδιο τρόπο, αφού μάθουν πώς πραγματικά ζουν τα ψάρια κλόουν.

«Αυτή είναι η πραγματική αιτία που ο Nemo το έσκασε – το γεγονός ότι ο Marlin ήταν συνεχώς αγχωμένος στην ταινία σήμαινε ότι δεν μετατράπηκε σε “μαμά”, κι έτσι συνέχισε να τον ενοχλεί και να τον αγχώνει», αστειεύτηκε ένας χρήστης.

«Φαντάσου την ανακούφιση του να μπορείς τελικά να γίνεις η βασίλισσα που πάντα προοριζόσουν να είσαι», πρόσθεσε άλλος.

Κάποιοι σχολίασαν σαρκαστικά πως η λανθασμένη αναπαράσταση της αναπαραγωγής των ψαριών σίγουρα δεν είναι το πιο απίθανο στοιχείο της ταινίας.

«Θυμάμαι, όταν ήμουν παιδί, έβγαινα από το σινεμά με τη μαμά μου μετά το Ψάχνοντας τον Νέμο και της είπα: Ήταν τόσο μη ρεαλιστικό που έβαλαν τα ψάρια να ανοιγοκλείνουν τα μάτια” κι εκείνη μου απάντησε επίσης δεν μιλάνε. Οπότε είναι αστείο που το σχολιάζεις εδώ», έγραψε κάποιος.

«Ε, ναι… δεν μιλάνε κιόλας», συμφώνησε ένας άλλος.

Ένας φανατικός του Ψάχνοντας τον Νέμο εξέφρασε τον αποτροπιασμό του γράφοντας: «Δεν ήθελα να το ξέρω αυτό. Η παιδική μου ηλικία καταστράφηκε.»

Η διαδικασία στην οποία αναφέρεται ο χρήστης του Reddit που μοιράστηκε το βίντεο ονομάζεται διαδοχικός ερμαφροδιτισμός και συμβαίνει όταν ένας οργανισμός αλλάζει φύλο κατά τη διάρκεια της ζωής του. Τα θηλυκά ψάρια-κλόουν γεννούν χιλιάδες αυγά, τα οποία γονιμοποιούνται από το κυρίαρχο αρσενικό. Μετά την εκκόλαψη των αυγών, τα αρσενικά αναλαμβάνουν τον κύριο ρόλο της φροντίδας των μικρών.

Κάθε ομάδα ψαριών-κλόουν αποτελείται από ένα κυρίαρχο αρσενικό και ένα κυρίαρχο θηλυκό, ενώ τα υπόλοιπα είναι υποτακτικά αρσενικά. Όταν πεθάνει το θηλυκό, το κυρίαρχο αρσενικό μετατρέπεται σε θηλυκό και ο κύκλος ξεκινά ξανά. Η μετάβαση αυτή συμβαίνει όταν το αρσενικό πάρει βάρος. Δεδομένου ότι η “βασίλισσα” πέθανε, το κυρίαρχο αρσενικό έχει πλέον προτεραιότητα στο φαγητό και η μείωση της κορτιζόλης επιτρέπει τις ορμονικές αλλαγές που απαιτούνται για τη μεταμόρφωση.

Συνήθως, όταν το κυρίαρχο αρσενικό μετατρέπεται σε «βασίλισσα», επιλέγει το επόμενο αρσενικό στην ιεραρχία για να αναπαραχθούν μαζί. Ωστόσο, μερικές φορές το κυρίαρχο αρσενικό θα μετακινηθεί σε άλλη ομάδα, οπότε δεν αναπαράγεται πάντα με κάποιο ψάρι που έχει ήδη γονιμοποιήσει στο παρελθόν.

Όλα τα ψάρια-κλόουν γεννιούνται αρσενικά, αλλά δεν μετατρέπονται όλα σε θηλυκά. Μόλις ένα αρσενικό υποστεί τη μετάβαση, γίνεται μόνιμα θηλυκό. Αν η ταινία Ψάχνοντας τον Νέμο ήταν επιστημονικά ακριβής, ο Νemo ίσως να είχε αναπαραχθεί με τον ίδιο του τον πατέρα, τον Marlin μετά τον θάνατο της μητέρας του.

Είναι περίεργα πλάσματα, καθώς οι επιστήμονες δεν έχουν ακόμη καταλάβει γιατί επιβιώνουν τόσο εύκολα μέσα στις θαλάσσιες ανεμώνες. Οι ανεμώνες είναι δηλητηριώδεις, αλλά τα ψάρια-κλόουν έχουν αναπτύξει μια συμβιωτική σχέση μαζί τους. Χρησιμοποιούν τα πλοκάμια της ανεμώνης για προστασία, ενώ η ανεμώνη τρέφεται με τα υπολείμματα από το φαγητό των ψαριών. Επειδή έχουν πολλούς θηρευτές στη θάλασσα, έχουν προσαρμοστεί ώστε να μένουν κοντά στην ανεμώνη για προστασία.

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι το μοναδικό αναπαραγωγικό τους σύστημα εξελίχθηκε επειδή δεν μπορούσαν να απομακρυνθούν για να βρουν συντρόφους.

Με αυτήν την έννοια, η ταινία Ψάχνοντας τον Νέμο παρουσίασε σωστά τον κίνδυνο που αντιμετώπισε ο Μάρλιν όταν έφυγε για να βρει τον γιο του.