Το στίγμα των πρώτων εκατό ημερών της κυβέρνησης

Το είχα γράψει και προεκλογικά ότι οι εκλογές της 25ης Ιανουαρίου δεν ήταν μια απλή εκλογική αναμέτρηση. Ήταν η σύγκρουση δυο κοσμοθεωριών και αντιλήψεων. Τότε υπό το βάρος της εκλογικής αναμέτρησης αρκετοί δεν είχαν συνειδητοποιήσει την παραπάνω σύγκρουση. Τα σύννεφα του θυμού δεν επέτρεπαν στους ψηφοφόρους να δουν τη σύγκρουση των δύο κόσμων. Σήμερα η σύγκρουση αυτή είναι ορατή.

Η πολιτική των πρώτων 100 ημερών της κυβέρνησης δίνει ένα ξεκάθαρο στίγμα. Ποιο είναι αυτό;

Εθνολαϊκισμός και σοσιαλιστικός

Ποιο θέμα να πιάσουμε; Την εκπαίδευση; Αλλαγές στα Πειραματικά και Πρότυπα δημόσια σχολεία εις βάρος των αρίστων και εξίσωσή τους με τους μέτριους. Κίνδυνος Grexit για τα ελληνικά πανεπιστήμια από τον ευρωπαϊκό χάρτη της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Κρατική παρέμβαση μέχρι και στο ποιες ημέρες θα λειτουργούν τα φροντιστήρια.

Θα μπορούσε να υποθέσει κάποιος ότι πρόκειται για απειρία, για πρόχειρους σχεδιασμούς. Όχι, μια τέτοια υπόθεση εργασίας είναι λάθος. Ας δούμε ένα παράδειγμα. Η επιχείρηση απελευθέρωσης του Σάββα Ξηρού είναι μια πράξη που πηγάζει από τη βαθιά τους πεποίθησή ότι ο τρομοκράτης δεν είναι δολοφόνος, αλλά ένοπλος αγωνιστής. Όπως επίσης είναι σαφές ότι ο αντιμνημονιακός τους λόγος δεν πήγαζε από τις δυσκολίες που περνά ο Έλληνας. Τρεις μήνες μετά οι δυσκολίες εξακολουθούν να υπάρχουν και συζητούν την συνέχισή τους. Η κοινωνική κρίση ήταν η πρόφαση για την μη υλοποίηση μεταρρυθμίσεων που θα καθιστούσαν την Ελλάδα μια ανταγωνιστική και ελεύθερη οικονομία. Γιατί ιδεολογικά επιθυμούν ακριβώς το αντίθετο: Η Ελλάδα να αποτελέσει όντως το «Κούγκι» που θα δικαιώσει, όσα δεν δικαίωσε η κομμουνιστική τυραννία στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης.

Όλα τα παραπάνω, αλλά και όσα θα δούμε τις επόμενες ημέρες προκύπτουν από μια βαθύτατη ιδεολογική προσέγγιση των κυβερνώντων. Είναι η διαφορετική Ελλάδα που ονειρεύονται. Μια Ελλάδα που δεν θα ανήκει στο δυτικό κόσμο. Τον κόσμο της ελευθερίας, της δημιουργίας, του ανταγωνισμού, της καινοτομίας, των νέων ιδεών. Βλέπετε ακόμη και στην εξωτερική πολιτική αναζητούν συμμάχους σε έναν άλλο κόσμο…Δυστυχώς από τις 25 Ιανουαρίου η Ελλάδα είναι όμηρος της πιο επικίνδυνης ιδεολογικής προσέγγισης. Ας ελπίσουμε ότι θα αντιληφθούν το αδιέξοδό τους σύντομα. Προτού περάσουν σε ακόμη πιο επικίνδυνα μονοπάτια….