Το παρασκήνιο... ετοιμάζει οικουμενική κυβέρνηση

Του Θανάση Φουσκίδη – Εφημερίδα Παραπολιτικά

Έντονες παρασκηνιακές ζυμώσεις σε όλα τα επίπεδα δημιουργεί το ρευστό τοπίο που επικρατεί στο μέτωπο των συζητήσεων της κυβέρνησης με τους δανειστές, αλλά και στο εγχώριο πολιτικό σκηνικό. Οι φόβοι περί κυβερνητικής αποσταθεροποίησης, με φόντο τη σκληρή στάση κυρίως του Βερολίνου, αλλά και τις αποστάσεις που κρατά από τους χειρισμούς του Μαξίμου ένα διόλου ευκαταφρόνητο κομμάτι του στελεχιακού δυναμικού του ΣΥΡΙΖΑ, φέρνουν σε κατάσταση επιφυλακής το σύνολο σχεδόν του

κοινοβουλευτικού κόσμου, αλλά και την επιχειρηματική ελίτ.
Μοναδική σταθερά τη δεδομένη χρονική στιγμή, σύμφωνα με τους εν λόγω κύκλους, δεν είναι άλλη από την υψηλή δημοτικότητα του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, o οποίος με βάση τις σχετικές εκτιμήσεις είναι ο μοναδικός που διατηρεί τις ισορροπίες τόσο στις συνομιλίες με τους εταίρους όσο και στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος, όπου έχουν «αρχίσει τα όργανα» για την κυβερνητική στρατηγική.
Μετά και τις τελευταίες εξελίξεις για τη ρευστότητα της ελληνικής oικονομίας, που δρομολογήθηκαν από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ιδιαίτερα κρίσιμες θεωρούνται οι επόμενες δύο με τρεις εβδομάδες αναφορικά με την τελική μορφή και την κατεύθυνση των συζητήσεων για το άμεσο μέλλον της χώρας. Εξάλλου, κοινός τόπος στις αναλύσεις οικονομικών και πολιτικών παραγόντων εντός κι εκτός Ελλάδας είναι το ότι το επόμενο τρίμηνο θα είναι καθοριστικό για το τοπίο που θα διαμορφωθεί διεθνώς αναφορικά με το ελληνικό ζήτημα και, ως εκ τούτου, δεν πρέπει να χαθεί άλλος χρόνος. «Αυτή τη στιγμή υπάρχει δραματική καθυστέρηση όσον αφορά την υλοποίηση των δεσμεύσεων. Αυτό είναι λογικό να προκαλεί ανησυχίες και να κινητοποιεί δυνάμεις», τονίζουν πρόσωπα που γνωρίζουν από πρώτο χέρι τις πολυεπίπεδες διεργασίες των τελευταίων ημερών.

ΒΗΜΑΤΙΣΜΟΣ

Κυρίαρχο στοιχείο των συζητήσεων είναι οι πιθανότητες σχηματισμού οικουμενικής κυβέρνησης, αποτελούμενης από τις λεγόμενες «φιλομνημονιακές δυνάμεις», η οποία θα σηκώσει το βάρος των εξελίξεων στην περίπτωση που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν καταφέρει να βρει βηματισμό.

Ωστόσο, το αφήγημα δεν θα στηρίζεται στη μνημονιακή ρητορική του πρόσφατου και απώτερου παρελθόντος (ώστε το εγχείρημα να αποκτήσει εξαρχής όσο το δυνατόν περισσότερα ισχυρά ερείσματα στους κόλπους της κοινωνίας), αλλά στην ανάγκη να μπει επιτέλους η χώρα ομαλά σε αναπτυξιακή πορεία. «Δεν πρέπει να εκπέμπεται το μήνυμα της υποταγής στους δανειστές, όπως γινόταν με την κυβέρνηση Σαμαρά, αλλά ούτε και της δημιουργίας σκηνικού ρήξης. Ζητούμενο είναι η προσήλωση σε ένα μεταρρυθμιστικό πλάνο και η συμπόρευση όσων τάσσονται υπέρ της αδιαπραγμάτευτης ανάγκης παραμονής της χώρας στο ευρώ», τονίζουν πολιτικά στελέχη, που εξέφρασαν εξαρχής τέτοιου είδους προβληματισμούς.
Κεντρική στόχευση όσων προωθούν τη συγκεκριμένη λύση είναι η σύσταση μιας κυβέρνησης αντίστοιχης με αυτή του αείμνηστου Ξενοφώντα Ζολώτα μάλλον και όχι τόσο η υιοθέτηση ενός σχεδίου στο πρότυπο της περιόδου Παπαδήμου. Το σενάριο αυτό ενισχύεται και από το γεγονός ότι σε μυστικές επαφές και συνομιλίες, που ενθαρρύνονται και από κορυφαίους εκπροσώπους του επιχειρηματικού κόσμου, συμμετέχουν μέλη όχι μόνο της Ν.Δ., του ΠΑΣΟΚ και του «Ποταμιού» (που επίσης θέτει ως πρωταρχικό στόχο τη διαφύλαξη της ευρωπαϊκής προοπτικής της χώρας), αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ, που προβληματίζονται για τυχόν ρήξεις στους κόλπους του κόμματος, στη δίνη των διαφορετικών προσεγγίσεων στο κομμάτι των συζητήσεων με τους εταίρους. Στο τραπέζι έχουν πέσει και τα ονόματα που θα μπορούσαν να τεθούν επικεφαλής μιας τέτοιας κυβέρνησης. Τις περισσότερες προτιμήσεις συγκεντρώνουν μέχρι στιγμής οι Δ. Αβραμόπουλος, Γ. Στουρνάρας και Γ. Δραγασάκης.

ΤΡΟΧΟΠΕΔΗ

Στον αντίποδα, αυτή ακριβώς η πολυφωνία που ευδοκιμεί στις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και το θολό τοπίο στη Ν.Δ. συνιστούν τροχοπέδη για την προώθηση του εν λόγω σχεδίου. Ωστόσο, δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν ότι οι ραγδαίες εξελίξεις του επόμενου διαστήματος δεν πρόκειται να αφήσουν περιθώρια για δισταγμούς και πισωγυρίσματα.
Σύμφωνα μάλιστα με τους μυημένους στα «γαλάζια» μυστικά, η προοπτική σχηματισμού οικουμενικής κυβέρνησης υπό το βάρος των κρίσιμων στιγμών για τη χώρα είναι και ο βασικός άξονας των σκέψεων του Αντώνη Σαμαρά, όσον αφορά τους χειρισμούς του στο εσωτερικό της Ν.Δ. «Αυτό ακριβώς περιμένει και επιχειρεί αγωνιωδώς να τρενάρει τις εσωκομματικές εξελίξεις», σημειώνουν χαρακτηριστικά οι εν λόγω κύκλοι.
Το κακό όμως για τους σχεδιασμούς της Συγγρού είναι ότι τόσο στους κόλπους των εταίρων και των εγχώριων οικονομικών παραγόντων όσο και στο εσωκομματικό πεδίο, όπου έχει ξεκινήσει ήδη η κουβέντα περί της επόμενης μέρας, το πολιτικό κεφάλαιο του τέως πρωθυπουργού θεωρείται εξαντλημένο. «Οσο κι αν επιθυμούν να εμφανιστούν ως οι επίσημοι συνομιλητές των πιστωτών, έχασαν κάθε έρεισμα με την προεκλογική ρητορική περί εξόδου από το Μνημόνιο, αλλά και την επιλογή να βάζουν διαφόρων ειδών τρικλοποδιές στη διαδικασία για την επίτευξη συμφωνίας της κυβέρνησης μαζί τους», υπογραμμίζουν έμπειροι παράγοντες της αγοράς.