Το ΔΝΤ «μύρισε νέο πτώμα»

του Νίκου Σίμου

«Καλώς τα, τα ναυτάκια τα ζουμπουρλούδικα», όπως έλεγαν και σε μιά παλιά ελληνική ταινία με τον Κωνσταντίνου. Να δούμε βεβαίως αν το πουν αυτό και στην Ουκρανία η οποία σήμερα υποδέχεται το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, για να την «διασώσει» από χρεοκοπία.

Τα λεφτά βεβαίως που ζητάει η Ουκρανία είναι ψιχουλάκια

μπροστά σε αυτά που έχουμε πάρει εμείς, με το αζημίωτο βεβαίως. Όμως στην αναβροχιά (για το ΔΝΤ) καλό και το χαλάζι. Θα δώσει 35 μυριάκια στην σπαρασσόμενη χώρα και όλο και κάποιο χαρτζιλίκι θα βγάλουν τα στελέχη του Ταμείου από τους τόκους που θα εισπράξει το ΔΝΤ.

Το τι σημαίνει αυτή η ανάμιξη του Ταμείου στην Ουκρανία μπορούμε να φανταστούμε για έναν λαό που, όπως όλοι οι λαοί της πρώην Σοβιετικής Ένωσης έχουν ζήσει έναν αιώνα τον οποίον καλύτερα θα ήταν να μη θυμούνται. Διότι μετά το κομμουνιστικό καθεστώς «έπεσαν» στο καθεστώς της φιλελευθεροποίησης και, ανέτοιμες οικονομίες αναγκάστηκαν να προσαρμούν σε έναν καπιταλισμό που τον ασκούσαν επιτήδειοι και μαφιόζοι κυρίως, πρώην μαυραγορίτες. Σε βάρος του λαουτζίκου βεβαίως. Και μη νομίσει κανείς ότι η Τιμοσένκο ήταν καλύτερη από τον χλιδάτο απατεώνα που είχε για πρόεδρο η Ουκρανία.

Έτσι τώρα, ένας λαός ούτως ή άλλως φτωχός, θα υποστεί τα δικά του Μνημόνια με νέες αναγκαστικές στερήσεις. Πολλοί θα πουν ότι ο στερημένος αντέχει περισσότερο ένα επίπεδο φτώχειας παραπάνω, από εκείνον που έχει ζήσει στην ευμάρεια. Πραγματική ή πλαστή δεν έχει σημασία. Όμως, η πρόσκληση του ΔΝΤ σε αυτή την σπαρασσόμενη χώρα, είναι φυσικό να δημιουργεί τους εξής συνειρμούς.

Πρώτον ότι το ΔΝΤ διαδραματίζει πλέον τον ρόλο των «κορακιών» εκείνων που περιμένουν στους πλειστηριασμούς να πάρουν το σπίτι του φουκαρά, το οποίο «βγαίνει στο σφυρί». Έστω και αν φοράει το προσωπείο του οικονομικού σωτήρα και έχει και την λογικοφανή επιχειρηματολογία ότι δεν είναι φιλανθρωπικό Ίδρυμα και τα λεφτά δεν τα μοιράζει τζάμπα.

Δεύτερον ότι σε μία χώρα περίπου χωρισμένη στα δύο, και με την Ρωσσία με τεράστια συμφέροντα εκεί, μπαίνει ένας αμερικανοκινούμενος φορέας που σκοπεύει μάλιστα «να διασώσει» τη χώρα από τη χρεοκοπία. Το τι σημαίνει αυτό και τι είδους συγκρούσεις μπορεί να ανακύψουν, όλοι μπορούν να το αντιληφθούν. Ήδη ο οικονομικός πόλεμος άρχισε, με επίκεντρο την Ουκρανία, καθώς η Μόσχα ανακοίνωσε πως κόβει την έκπτωση στα χρέη της Ουκρανίας για

το φυσικό αέριο, ενώ απειλείται και αύξηση της τιμής του συγκεκριμένου ενεργειακού προϊόντος.

Και σ’ όλ’ αυτά υπάρχει μία Ευρωπαϊκή Ένωση ποπδηγετούμενη από μία εμμονική και κοντόφθαλμη Γερμανία, άβουλη και με μικρές ηγεσίες, που δεν μπορούν να παίξουν κανένα εξισορροπητικό ρόλο μεταξύ των Μεγάλων