Σε πορεία κυβερνητικής αστάθειας

Με τα μέτωπα της διαπραγμάτευσης ανοιχτά και την Ευρώπη με το ΔΝΤ να διαφωνούν σε πολλά σημεία, μετατρέποντας την όποια συμφωνία Αθήνας-Eurogroup σε ακόμη πιο δύσκολη υπόθεση, το ενδεχόμενο κυβερνητικής αστάθειας το επόμενο διάστημα αυξάνεται. Γιατί όποια και να είναι η κατάληξη , είτε φθάσουμε γρήγορα σε μια συμφωνία, είτε μετά από κάποια «διαχειρίσιμη» κρίση ή κατάσταση χρεοκοπίας, ένα είναι το βέβαιο. Ο κεντρικός κορμός της κυβέρνησης ο ΣΥΡΙΖΑ, δείχνει απολύτως διχασμένος

. Ανάμεσα στην αριστερή τάση που σε καμία περίπτωση δεν δείχνει ότι έχει τη διάθεση προσαρμογής σε μια συμφωνία κοντά στις θέσεις του Eurogroup και στην προεδρική τάση ή οποία προκρίνει τον ρεαλισμό και την αναγκαιότητα να υπάρξει συμφωνία, πριν την κατάσταση χρεοκοπίας.

Αυτό σημαίνει ότι στην ψηφοφορία στο Κοινοβούλιο , όποτε και αν συμβεί αυτό, για την νέα συμφωνία, μια ομάδα βουλευτών της συμπολίτευσης θα καταψηφίσουν. Αντιθέτως από την πλευρά της αντιπολίτευσης οι βουλευτές από το «Ποτάμι», το ΠΑΣΟΚ και μια μερίδα ή και όλη η Ν.Δ θα υπερψηφίσουν. Στο ενδεχόμενο αυτό , ενώ η «συμφωνία» θα έχει γίνει νόμος του κράτους, η διαμάχη Μνημονιακών , αντι-μνημονιακών θα έχει μεταφερθεί εντός του κυβερνητικού σχηματισμού, εντός του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ, με βουλευτές ασυμβίβαστους και «επαναστάτες» και βουλευτές «πρόθυμους» και συμβιβασμένους, που θα αλληλοκαταγγέλονται. Όπως είναι φυσικό η συνέχεια της κυβέρνησης θα είναι αδύνατη , με τη μορφή τουλάχιστον που σήμερα έχει συγκροτηθεί.

Η πραγματικότητα αυτή μπορεί να οδηγήσει σε δύο ενδεχόμενα-σενάρια.

Στο πρώτο σε νέες εκλογές . Όπου ο Αλ. Τσίπρας αξιοποιώντας το πλεονέκτημα της λίστας θα αντικαταστήσει , μέσα από τις κάλπες τους «αντάρτες» βουλευτές, ενώ οι ασυμβίβαστοι βουλευτές θα επιλέξουν το πλέον πιθανό , να συμμετάσχουν με πολιτικό σχηματισμό της «ριζοσπαστικής Αριστεράς» , διεκδικώντας ποσοστά από το εκλογικό σώμα ανάλογα με το παρελθόν του ΣΥΡΙΖΑ, της τάξης του 4-5%. Η τοποθέτηση του νέου αριστερού σχήματος , θα είναι ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ, «κλείνοντας» προς το ΚΚΕ, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιχειρήσει νέο «άνοιγμα» στο Κέντρο ενσωματώνοντας ή συμμαχώντας με τις δυνάμεις της συστημικής Κεντροαριστεράς.Το δεύτερο ενδεχόμενο είναι να υπάρξει κυβέρνηση εθνικής ενότητας με τον Αλ. Τσίπρα πρωθυπουργό ή διαφορετικά αρχηγό του μεγαλύτερου κόμματος του συνασπισμού , χωρίς να υπάρξουν εκλογές. Η θητεία αυτής της κυβέρνησης μπορεί να είναι μέχρι τον Νοέμβριο ή και μέχρι το τέλος του 2016, οπότε θα καταλήγει και το νέο πρόγραμμα , υπό μορφή Μνημονίου 3 που προωθεί το Βερολίνο και καλύπτει το «δάνειο-γέφυρα» των 30 δις ευρώ που εκτιμάται ότι είναι απαραίτητο στην Ελλάδα , μέχρι να βγει και πάλι στις αγορές , περίπου το 2017.

Και στα δυο σενάρια η προοπτική για την Ελλάδα δείχνει να αυξάνεται η πολιτική ρευστότητα, ενώ οι πιστωτικές της αντοχές εξαντλούνται με το τραπεζικό σύστημα και την εσωτερική οικονομία να οδηγούνται σε συνθήκες κατάρρευσης.