Παναγιώτης Λαφαζάνης: Ο "dealer" του Τσίπρα με τους Ρώσους

Της Ελένης Καλογεροπούλου - Εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

Μέσω Ρωσίας οι Αλέξης Τσίπρας και Παναγιώτης Λαφαζάνης ήρθαν πιο κοντά, αφού μαζί με την αναβάθμιση των ελληνορωσικών σχέσεων αναβαθμίστηκαν και οι σχέσεις του πρωθυπουργού με τον βασικό εσωκομματικό του αντίπαλο. Ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας αποδείχθηκε τελικά ο πιο χρήσιμος σύμμαχος για τον πρωθυπουργό, αφού είναι και ο μοναδικός που μέχρι σήμερα κατάφερε να κλείσει μια οικονομική συμφωνία με τη Ρωσία,

από την οποία η Ελλάδα περιμένει πολλά. Δίκαια, λοιπόν, οι σύντροφοί του τον αποκαλούν... dealer.

Μαθηματικό μυαλό, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης φρόντισε μάλιστα να ξεκαθαρίσει εξ αρχής στους Ρώσους ότι οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους. Ετσι, αμέσως μετά την υπογραφή της συμφωνίας με την Gazprom, τις επόμενες ημέρες αναμένεται να δοθεί και η προκαταβολή των 5 δισεκατομμυρίων ευρώ, τα οποία θα δώσουν μια μεγάλη ανάσα στην κυβέρνηση, τη στιγμή που εμφανίζεται σοβαρό πρόβλημα στις διαπραγματεύσεις.

ΕΣΩΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ

Το θέμα του ρωσικού αγωγού θα λέγαμε, πάντως, ότι είναι εσωκομματική υπόθεση, αφού ξεκίνησε πολύ πριν από τις εκλογές του Ιανουαρίου από τον Θανάση Πετράκο, πρώην υπεύθυνο της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ για τα θέματα της ενέργειας, ο οποίος τυγχάνει και στενός συνεργάτης του Παναγιώτη Λαφαζάνη.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η δήλωση του κ. Πετράκου ότι «η νέα κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ μετά την 25η Ιανουαρίου θα βοηθήσει στην αναβάθμιση του ενεργειακού ρόλου της Ελλάδας και είναι έτοιμη να συζητήσει τον διαχωρισμό του κόμβου μεταξύ της Τουρκίας και της Ελλάδας» έτυχε ιδιαίτερης προσοχής από τη ρωσική πρεσβεία.

Ετσι, λίγες ημέρες μετά εκπρόσωποι της ρωσικής κυβέρνησης και προσωπικά του Βλαντιμίρ Πούτιν ήρθαν στην Ελλάδα και ζήτησαν ραντεβού με τον Θανάση Πετράκο και, φυσικά, με τον Παναγιώτη Λαφαζάνη.

Σε εκείνη τη φάση κρίθηκε από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ότι το θέμα ήταν πρώιμο και, άρα, το σωστό θα ήταν να συναντηθούν μόνο με τον κ. Πετράκο. Σε άλλο χρόνο και κάτω από άλλες συνθήκες μια τέτοια συζήτηση θα γινόταν προκειμένου να φέρει και αποτελέσματα.

Και ο χρόνος αυτός, όπως φαίνεται, έφτασε. Με δεδομένες τις προθέσεις της κυβέρνησης, ο κ. Λαφαζάνης κατάφερε τελικά με εξαιρετική διπλωματία, χρησιμοποιώντας με πειστικότητα τους αριθμούς και τα στοιχεία αλλά και βάζοντας το πολιτικό πλαίσιο που είχε ως υπόβαθρο τον ρόλο της Γερμανίας στα ενεργειακά θέματα, να φέρει μια καλή συμφωνία στην Ελλάδα, κλείνοντας ένα πραγματικά καλό deal για τη χώρα.

Η ΑΝΑΛΥΣΗ

Οι πληροφορίες λένε ότι στη συνάντηση που είχε ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας με τον υπεύθυνο της Gazprom, κ. Μίλερ, ο συνομιλητής του Παναγιώτη Λαφαζάνη τού εξέφρασε την αγωνία και ταυτόχρονα τη δυσφορία του για το διαφαινόμενο μονοπώλιο της Γερμανίας και του αγωγού Nord Stream στην Ευρώπη.

Η φιλοσοφία της ανάλυσης του κ. Μίλερ ήταν ότι «η Ρωσία και ο μεγαλύτερος πελάτης της, η Γερμανία, συνδέονται με τον αγωγό Nord Stream άρρηκτα. Η Γερμανία επωφελείται από την παράκαμψη της Ουκρανίας και τις κακές σχέσεις Ρώσων και Ουκρανών. Αξιοποιώντας περίπου 30-34 δισ. κυβικά μέτρα αερίου της Ρωσίας από τον αγωγό Nord Stream, η Γερμανία εξαρτάται από τη Ρωσία, αλλά και η Ρωσία εξαρτάται από τη Γερμανία. Οχι μόνο για να πουλήσει στην ίδια, αλλά για να έχει δυνατότητα να στείλει φυσικό αέριο στην Ευρώπη, γεγονός που την καθιστά καθοριστικό παράγοντα και στα θέματα της ενέργειας στην περιοχή».

Η βάση της συζήτησης είχε μπει για τον Παναγιώτη Λαφαζάνη και, έτσι, ήταν πιο εύκολο πλέον να περιγράψει το παιχνίδι σχέσεων και εξάρτησης για την ενέργεια μεταξύ Ρωσίας-Ευρώπης και Γερμανίας. «Η Ελλάδα μπορεί να αποτελέσει έναν απρόβλεπτο παίκτη που θα μειώσει τη διαρκώς βελτιούμενη θέση των Γερμανών στην ενεργειακή και γεωπολιτική σκακιέρα, είπε ο υπουργός. Η Ελλάδα δεν είναι δεδομένη για κανέναν, ούτε αποτελεί προτεκτοράτο κανενός».

Κάνοντας, μάλιστα, ένα βήμα παραπάνω -αφού, όπως λένε οι συνεργάτες του, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης αντιλαμβάνεται πολύ καλά το παιχνίδι του πάρε-δώσε-, πρότεινε στους αξιωματούχους με

τους οποίους συναντήθηκε ρωσικές εταιρείες να πάρουν μέρος στους διαγωνισμούς για τα 20 θαλάσσια οικόπεδα στη Δυτική Ελλάδα και τη Νότιο Κρήτη.