Ο Γιάννης Δραγασάκης για μεταβατικός αντι-Τσίπρας

Του Γιώργου Κατσίγιαννη - Εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

Η λογική υποχώρηση της κυβέρνησης στις αναπόφευκτες πιέσεις των δανειστών, που σε εσωτερικό επίπεδο αποτυπώθηκε στον «ανασχηματισμό» της ομάδας διαπραγμάτευσης του Μεγάρου Μαξίμου, χρεώνεται από πολιτικούς και οικονομικούς κύκλους στον κ. Γιάννη Δραγασάκη. Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης με την έως τώρα υπεύθυνη στάση του αναδεικνύεται σε σκιώδη ρυθμιστή των πολιτικών και οικονομικών εξελίξεων της χώρας και συνάμα πρωταγωνιστεί στην επαναφορά των σεναρίων που τον θέλουν να αποκτά οικουμενική αποδοχή ο ηγετικός του ρόλος του στην περίπτωση που ο πρωθυπουργός

Αλέξης Τσίπρας αναγκαστεί εκ των πραγμάτων ή επιλέξει σκοπίμως να βρεθεί προσωρινά εκτός νυμφώνος. Αφενός μεν από ένα ενδεχόμενο «εθνικό ατύχημα» στο μέτωπο της οικονομίας, που μπορεί να «εκμηδενίσει» την ηγετική παρουσία του στο πολιτικό σκηνικό της χώρας, αφετέρου δε από ένα εσωκομματικό και κοινοβουλευτικό «πραξικόπημα», που θα θέσει σε κίνδυνο τη «συνοχή» της κυβέρνησης και θα προσφέρει στη συνέχεια τη δυνατότητα στα κόμματα της αντιπολίτευσης να εισέλθουν στο γήπεδο της άμεσης ή έμμεσης συμμετοχής σε μια άλλη διακυβέρνηση, με οικουμενικά χαρακτηριστικά. Στις προαναφερθείσες περιπτώσεις, και εφόσον χρειαστεί, ως «έφεδρος πρωθυπουργός» που θα δώσει λύσεις, με την ευρύτερη αποδοχή και στήριξη, στο οικονομικό αδιέξοδο της χώρας προβάλλεται ο αντιπρόεδρος της σημερινής κυβέρνησης, Γ. Δραγασάκης. Ο οποίος μέχρι σήμερα δεν έχει επιτρέψει την ανάμιξη του ονόματός του στις κωμικές διαστάσεις της αναποτελεσματικής διαπραγμάτευσης του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης, ώστε να εισπράττει τον χλευασμό των αντίπαλων κομμάτων, την περιφρόνηση των δανειστών και την αμφισβήτηση του επιχειρηματικού κόσμου.

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ

Από την ημέρα που ο ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε την εξουσία, ο Γ. Δραγασάκης όσες φορές χρειάστηκε να παρέμβει δημοσίως ή στο παρασκήνιο το έκανε για να αποτρέψει τους χειρότερους «κινδύνους» για τη χώρα και όχι για να διορθώσει τις γκάφες παρεξηγημένων υπουργών από τα λάθη και τις παραλείψεις τους, στο πλαίσιο μιας κακώς εννοούμενης συντροφικής αλληλεγγύης. Στην περίπτωση του απρόβλεπτου Γ. Βαρουφάκη, «έδωσε τόπο στην οργή» μέχρι εκεί που τα χρονοδιαγράμματα της ευχέρειας για πολιτικούς τσαμπουκάδες με τους δανειστές έφταναν στο τέλος τους. Την κρίσιμη στιγμή και αντιλαμβανόμενος ότι η αρχική επιλογή της παρελκυστικής τακτικής του Μεγάρου Μαξίμου στη διαπραγμάτευση με τους ξένους οδηγούσε στη «χρεοκοπία» της περίφημης «θεωρίας των παιγνίων», ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης φέρεται να ανέλαβε παρασκηνιακή δράση προκειμένου ο Γ. Βαρουφάκης και η ομάδα του να απολέσουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο στις συζητήσεις με τους ξένους και να αντικατασταθούν από πρόσωπα που θα διαθέτουν την έξωθεν καλή μαρτυρία και θα έχουν την αποδοχή των εγχώριων οικονομικών παραγόντων, υψηλής και μεσαίας κατηγορίας, που όλο το προηγούμενο διάστημα βίωναν το θρίλερ μιας διαφαινόμενης ρήξης, με άσχημο τέλος για τα συμφέροντα της ελληνικής κοινωνίας.

Ο Γ. Δραγασάκης είναι το μόνο πρόσωπο στην κυβέρνηση του Αλ. Τσίπρα που βρίσκεται όλους αυτούς τους μήνες στο απυρόβλητο. Οχι μόνο χαίρει της εκτίμησης κορυφαίων στελεχών από τον χώρο της Κεντροαριστεράς, όπως του Κώστα Σημίτη, του Σταύρου Θεοδωράκη, του Αλέκου Παπαδόπουλου, του Ανδρέα Λοβέρδου, της Λούκας Κατσέλη και του Φώτη Κουβέλη, και της Κεντροδεξιάς, όπως είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Ντόρα Μπακογιάννη, αλλά είναι και πρόσωπο σεβαστό στον χώρο των παραδοσιακών «βαρόνων» του μεταπολιτευτικού έντυπου και ηλεκτρονικού Τύπου της χώρας. Για όσους έχουν μνήμη, ο Γ. Δραγασάκης από την περίοδο που ο ΣΥΡΙΖΑ βρισκόταν στα έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης είχε προϊδεάσει την κοινή γνώμη για τη ρεαλιστική στροφή του κόμματος και το ενδεχόμενο να μην τηρήσει στον απόλυτο βαθμό τις γενναιόδωρες δεσμεύσεις του Αλ. Τσίπρα. Οπως είχαν γράψει εκείνη την περίοδο τα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ», ο κ. Δραγασάκης ήταν αυτός που επέβαλε στον Αλ. Τσίπρα να πάψει να χρησιμοποιεί ως «σύνθημα» των εκλογών την ανάγκη συγκρότησης αριστερής κυβέρνησης, αλλά να αναπτύξει στο συλλογικό υποσυνείδητο της εκλογικής βάσης την προοπτική διακυβέρνησης «όλων των Ελλήνων». Επίσης, ήταν αυτός που ακύρωσε με τις παρεμβάσεις του όλες τις μαξιμαλιστικές και επιθετικές στρατηγικές που επιχείρησαν να περάσουν ως «ρεαλιστικές» τα στελέχη της «Αριστερής Πλατφόρμας».

Από την περίοδο που ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν στην αντιπολίτευση είχε υποστηρίξει τη θέση ότι το «χαράτσι» και η εισφορά αλληλεγγύης είναι υπό αίρεση και θα καταργηθούν μόνο σε κάποιες κατηγορίες, όπως αυτή των ανέργων, και είχε εξηγήσει πως για να υπάρξει αντιμετώπιση των δημοσιονομικών προβλημάτων, θα πρέπει να αναζητηθεί ένα «άλλο ισοδύναμο» μέτρο. Είχε κρατήσει σαφείς αποστάσεις από τις δεσμεύσεις για άμεση αποκατάσταση του κατώτατου μισθού, λέγοντας ότι «μπορεί και να μην μπορούμε να το κάνουμε», ενώ ήταν αντίθετος με τη λογική πως, εάν έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία της χώρας, θα επαναφέρει τους μισθούς και τις συντάξεις στα προ κρίσης επίπεδα ή θα ξαναπροσλάβει όσους υπαλλήλους χάσουν τις δουλειές τους από τη διαδικασία της κινητικότητας.

Κερδισμένος στα σημεία ο Τσακαλώτος

Δύο ημέρες πριν ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ανακοινώσει ότι ο Ευκλείδης Τσακαλώτος αναλαμβάνει συντονιστής της πολιτικής ομάδας διαπραγμάτευσης του Μεγάρου Μαξίμου, ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών είχε φροντίσει να στείλει το πρώτο σήμα «αποδοκιμασίας» για τους χειρισμούς του Γιάνη Βαρουφάκη, χαρακτηρίζοντας «λάθος» το γεγονός ότι δεν διεκδικήθηκε η εκταμίευση της τελευταίας δόσης από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος , που βρίσκεται πλησιέστερα στον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, Γ. Δραγασάκη, στην ανθρωπογεωγραφία του ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται ως επίδοξος αρχηγός της «κίνησης των 53», που στο παρελθόν είχε αμφισβητήσει καίριες επιλογές της ηγεσίας, κυρίως στο ζήτημα των συνεργασιών την περίοδο των ευρωεκλογών.

Μάλιστα, από αντιδράσεις της συγκεκριμένης ομάδας και όχι μόνο, στις τελευταίες ευρωεκλογές είχε αποκλειστεί ο Γ. Βαρουφάκης από το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ ακόμη και σήμερα πολλοί βουλευτές και μέλη της Κ.Ε. τον θεωρούν «ξένο σώμα», παρά το γεγονός ότι εξελέγη πρώτος στις εθνικές εκλογές στη Β’ Αθηνών. Ο Ευ. Τσακαλώτος, για τον οποίο όλοι ανέμεναν ότι κατά τη συγκρότηση της κυβέρνησης θα πήγαινε στο υπουργείο Οικονομικών, με την τρέχουσα «αξιοποίησή» του κέρδισε και μια μάχη στα σημεία όχι μόνο απέναντι στον Γ. Βαρουφάκη, αλλά και στον υπουργό Επικρατείας, Νίκο Παππά, με τον οποίο η σχέση του τελεί υπό δοκιμασία από την περίοδο που είχε συγκροτηθεί η «κίνηση των 53». Η αναβάθμιση του κ. Τσακαλώτου στη μάχη της διαπραγμάτευσης ήταν βεβαίως και εισήγηση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης, Γ. Δραγασάκη, ο οποίος τώρα μπαίνει δυναμικά στο παιχνίδι.

Η αγωνία του Τσίπρα μήπως γίνει... Γιώργος

Η τελευταία φορά που ο Γιάνης Βαρουφάκης ένιωσε πιο ασφαλής απέναντι σε επικίνδυνες προκλήσεις δεν ήταν όταν διαπραγματευόταν τη νέα δανειακή σύμβαση της Ελλάδας με τους ομολόγους του στις Βρυξέλλες, αλλά όταν η σύζυγός του, Δανάη Στράτου, τον υπερασπίστηκε σε εστιατόριο της περιοχής των Εξαρχείων για να μην τον «χτυπήσουν» οι εξαγριωμένοι «αναρχικοί» που εισέβαλαν στον χώρο όπου δειπνούσαν. Από την αποκάλυψη του όλου περιστατικού, όπως το «διηγήθηκε» με επίσημη ανακοίνωσή του ο «τσάρος» της ελληνικής οικονομίας, δεδομένου ότι δεν έτυχε να καταγραφεί ως σοβαρό συμβάν στο αστυνομικό δελτίο εξαιτίας της απουσίας ενστόλων από τα Εξάρχεια, ο Γιάνης Βαρουφάκης κατάφερε να βρεθεί στο προσκήνιο της επικαιρότητας την ώρα που η δημόσια εικόνα του είχε «θρυμματισθεί» από την απόφαση του Μεγάρου Μαξίμου να τον θέσει υπό επιτροπεία στην υπόθεση της πολιτικής διαπραγμάτευσης, ορίζοντας ως συντονιστή στις σχετικές διαβουλεύσεις τον αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών, Ευκλείδη Τσακαλώτο.

ΣΥΓΚΡΟΥΣΙΑΚΟΣ

Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ο πρωθυπουργός υποχρεώθηκε να «αποσύρει» από την πρώτη γραμμή των διαπραγματεύσεων τον Γιάνη Βαρουφάκη όχι μόνο επειδή υπήρχε εδώ και αρκετό καιρό σχετικό αίτημα από το Βερολίνο, αλλά και επειδή ο «τσάρος» ήταν θιασώτης της ρήξης και της μετωπικής σύγκρουσης με τους δανειστές. Η διαφωνία τους ήταν πρώτιστα πολιτική και, ως εκ τούτου, ο Αλ. Τσίπρας έπρεπε να σηματοδοτήσει τη «στροφή» στη γραμμή των λογικών υποχωρήσεων απέναντι στις απαιτήσεις των δανειστών με το να αναθέσει ρόλους στα κατάλληλα πρόσωπα. Επίσης, στο Eurogroup της 11ης Μαΐου την κυβέρνηση θα εκπροσωπήσει, εκτός απροόπτου, και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Γ. Δραγασάκης.

Στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, η γκρίνια προς το πρόσωπο του «τσάρου» της ελληνικής οικονομίας είχε ξεκινήσει νωρίτερα, τόσο για τους χειρισμούς του στον τομέα ευθύνης του, κυρίως κατά την πρώτη συμφωνία, της 20ής Φεβρουαρίου, όπου επιστράτευσε την περίφημη θεωρία της «δημιουργικής ασάφειας» για να δικαιολογήσει το περιεχόμενό της, όσο και για την υπερβολική έκθεσή του στα ΜΜΕ, κυρίως όταν ο λιτός βίος που συνιστούσε στον λαό ερχόταν σε αντίθεση με την προβολή ενός άλλου τρόπου ζωής από τον ίδιο. Καθοριστικής σημασίας ήταν η φωτογράφησή του στο περιοδικό «Paris Match».

Ακολούθησαν οι ρομαντικές βόλτες με τη σύζυγό του στη λίμνη Κόμο και οι selfie φωτογραφίες τους, ενώ εκεί που βρέθηκε εκτεθειμένος ήταν όταν πήγε να ζητήσει και τα ρέστα για την «άσεμνη χειρονομία» που είχε κάνει στο παρελθόν εναντίον της Γερμανίας, επειδή μια σατιρική εκπομπή της γερμανικής τηλεόρασης ισχυρίστηκε πως είχε κάνει μοντάζ το επίμαχο πλάνο, ενώ ήταν όντως αληθινό. Στελέχη που γνωρίζουν τον Γ. Βαρουφάκη από την περίοδο που βρισκόταν στο πλευρό του Γ. Παπανδρέου κάνουν λόγο για έναν εκρηκτικό, οξύθυμο χαρακτήρα, που δύσκολα μπορεί να «υπακούει» σε εντολές ή συστάσεις. Ο Αλ. Τσίπρας επέλεξε να τον «παροπλίσει» προσωρινά και όχι να τον θέσει εκτός κυβέρνησης επειδή δεν ήθελε να τον έχει απέναντί του, δεδομένου πως, αν έρθει σε απόλυτη ρήξη μαζί του, τότε θα έχει την τύχη του Γ. Παπανδρέου, τον οποίο ο Γ. Βαρουφάκης «αποδόμησε» πλήρως όταν αποχώρησε από κοντά του. Ενα περιστατικό που μαρτυρά ότι ο «τσάρος» της ελληνικής οικονομίας δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του και ότι όταν του θίξεις τον εγωισμό, μπορεί να ξεσπάσει, έλαβε χώρα προ καιρού στην εξοχική κατοικία των πεθερικών του, στην Αίγινα. Πληροφορίες αναφέρουν ότι ευρισκόμενος σε κατάσταση θυμού «πέταξε το τραπέζι στην πισίνα».