Η Ελλάδα έπραξε το χρέος της, σειρά τώρα των εταίρων μας

Μεσούσης της πρωτοφανούς κρίσης, η Ελλάδα δοκιμάστηκε όσο καμία άλλη χώρα – μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης από τα δικά της λάθη, από τα κατασκευαστικά λάθη του ευρώ, αλλά και από τον λαθεμένο υπολογισμό του πολλαπλασιαστή των επιπτώσεων του πρώτου Μνημονίου.

Παρ’ όλα αυτά, η Ελλάδα έκανε το χρέος

της και τίμησε την υπογραφή της. Είναι η σειρά τώρα των εταίρων και δανειστών μας να αναγνωρίσουν εμπράκτως τα ουσιαστικά αποτελέσματα που επέφεραν οι επώδυνες θυσίες στις οποίες υποβλήθηκε ο ελληνικός λαός. Θυσίες που τον «μάτωσαν» ακόμη περισσότερο, ακριβώς εξαιτίας της αβελτηρίας της τρόικας.

Αυτό ήταν το σαφές μήνυμα που απέστειλε στους Ευρωπαίους εταίρους μας ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, απευθυνόμενος στα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στο Στρασβούργο.

Πιστή στις δεσμεύσεις της, η χώρα μας έπραξε υπέρ του δέοντος αυτό που έπρεπε να πράξει, πετυχαίνοντας τη δημιουργία ενός σημαντικού πρωτογενούς πλεονάσματος και μειώνοντας εντυπωσιακά το δημοσιονομικό της έλλειμμα.

Με αίσθημα ευθύνης, με κύριο μέλημα να μην χαθεί ό, τι με πολύ μεγάλους κόπους και με σκληρές θυσίες κτίστηκε έως τώρα, αλλά και χωρίς καμία λαϊκιστική προσέγγιση, η κυβέρνηση προσανατολίζεται να διαθέσει το πρωτογενές αυτό πλεόνασμα, πρωτίστως, σε διορθωτικές κινήσεις που αφορούν τα μισθολόγια των ένστολων και την ενίσχυση αδύνατων, κοινωνικά ευπαθών, ομάδων.

Όμως, από την άλλη πλευρά, οι εταίροι και δανειστές μας είναι εκ των πραγμάτων υποχρεωμένοι κι αυτοί να προχωρήσουν με τη σειρά τους σε μια σειρά βελτιωτικές κινήσεις προκειμένου να βοηθήσουν σ’ αυτήν την καθοριστική καμπή τη χώρα μας, η οποία υπέστη τα πάνδεινα και από δικά τους λάθη.

Στο πλαίσιο αυτό, μια γενναία αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους κρίνεται επιβεβλημένη και ιστορικά δίκαιη, ως μια ουσιαστική αναγνώριση και ανταπόδοση για τις υπέρμετρα σκληρές θυσίες στις οποίες υποβλήθηκε ο ελληνικός λαός.

Είναι προφανές ότι τα ωραία λόγια του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο ότι “η Ευρώπη οφείλει πολλά, όχι μόνο στην αρχαία κλασική Ελλάδα, αλλά και στη σύγχρονη Ελλάδα για το παράδειγμα αποφασιστικότητας, δέσμευσης και θάρρους που δίνει σε αυτή τη συγκυρία”, πλέον, δεν μας αρκούν.