"Ανούσιες Συμφωνίες"

Του Νίκου Σίμου

Η Προγραμματική Συμφωνία μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ για την οποία τόσο ζήλο είχε επιδείξει ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ και σημερινός αντιπρόεδρος της κυβέρνησης περιέχει αυτονόητες θέσεις ως προς την κοινωνική ευαισθησία, πρωτίστως, που πρέπει να επιδεικνύει η εκάστοτε εξουσία. Υπ’ αυτήν την έννοια αποτελεί εύλογο ερώτημα γιατί χρειάστηκε τόσος χρόνος για ένα κείμενο θεωρητικού περιεχομένου, το οποίο είναι βέβαιο ότι στην πράξη δεν μπορεί να δεσμεύσει τα

δύο κόμματα που το υπέγραψαν, ούτε μεταξύ τους ούτε και έναντι του λαού, τον οποίον το περιεχόμενο της Συμφωνίας επιδιώκει να τον καθησυχάσει.

Δεν μπορεί να δεσμεύσει τα δύο κόμματα μεταξύ τους διότι είτε οι πρόωρες εκλογές τις οποίες εξορκίζουν είτε η συνεργασία τους δεν εξαρτώνται μόνο από τη βούλησή τους, αλλά από τις συνθήκες που θα διαμορφώνονται. Άλλωστε «πολιτική αδεία» και κομματικού συμφέροντος προεξάρχοντος –όπως έχει αποδείξει η πολιτική ιστορία- πολύ σθεναρότερες συνεργασίες έχουν διαραγεί.

Δεν μπορεί να δεσμεύσει τα δύο κόμματα η Συμφωνία έναντι του λαού διότι, μη έχοντας ξεφύγει ακόμη με ασφάλεια η χώρα από τον κύκλο της κρίσης που έχει περιέλθει, αλλά και επειδή και οι διεθνείς συνθήκες μπορεί κάλλιστα να επηρεάσουν και τη χώρα, είναι εύκολο να προκύψει η ανάγκη και νέων δημοσιονομικών μέτρων. Άλλωστε ενώ η Συμφωνία υπόσχεται όχι άλλες περικοπές, εν τούτοις με άλλα μέτρα που ανακοινώνει ο υπουργός Οικονομίας περιορίζεται η περιουσία και το εισόδημα των πολιτών.

Η Συμφωνία απλώς κατοχυρώνει προσωρινώς το ΠΑΣΟΚ ως κυβερνητικό εταίρο που είναι και το ζητούμενο του κ. Βενιζέλου. Κατά τα άλλα οι καλές προθέσεις επιβεβαιώνονται στην πράξη και όχι σε θεωρητικά κείμενα μνημειακού χαρακτήρα για την πολιτική Ιστορία της χώρας.