Κατερίνα Λιόλιου: «Δεν καταλαβαίνω εκείνους που λένε ότι μετάνιωσαν που συμμετείχαν στο The Voice»

Η ενασχόλησή της με τη μουσική ήταν μονόδρομος για την Κατερίνα Λιόλιου. Η κλίση της ήταν έκδηλη από τα παιδικά της χρόνια, με τους γονείς της να την παροτρύνουν να ασχοληθεί ενεργά, γράφοντάς την σε ένα ωδείο. Σε ηλικία 10 ετών γεννήθηκε αυτός ο έρωτας, που έμελλε στα 19 της να την οδηγήσει στο πρώτο The Voice που παρουσιάστηκε στον ΑΝΤ1, το 2014.

«Ξεκίνησα τις σπουδές μου στην κιθάρα, στη θεωρία της μουσικής και αργότερα στο πιάνο.

Φωνητική έκανα σε μεγαλύτερη ηλικία, γιατί έπρεπε να αναπτυχθούν πλήρως οι χορδές» εξηγεί και προσθέτει: «Βλέπω πολλά παιδιά που έχουν διλήμματα και δεν έχουν κατασταλάξει στο τι θέλουν να κάνουν στη ζωή τους. Για εμένα ήταν από νωρίς πολύ ξεκάθαρο. Ακόμη και μπροστά στις δυσκολίες που αντιμετώπιζα, δεν το έβαζα κάτω. Ήμουν αποφασισμένη για τον δρόμο που ήθελα να ακολουθήσω».

Την ετοιμότητά της να αρπάξει οποιαδήποτε ευκαιρία της δοθεί την έδειξε ένα απόγευμα που χτύπησε το τηλέφωνό της: «Ένας συγγενής μου μου είπε ότι βγήκε ανακοίνωση για ένα talent show στην τηλεόραση. Πήγα με κλειστά μάτια. Τότε υπήρχε μια αφέλεια και μια παιδικότητα που με έσπρωξαν, σε συνδυασμό με το ένστικτό μου».

Κοιτώντας πίσω, έχει να θυμάται μόνο τα καλά: «Πέρασα υπέροχα στο The Voice. Δεν αναρωτήθηκα ποτέ “Γιατί πήγα;”. Δεν καταλαβαίνω γιατί κάποιοι άνθρωποι λένε ότι μετάνιωσαν που πήραν μέρος. Προσωπικά πήρα πολλή αγάπη από τον κόσμο και υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που με θυμούνται από την παρουσία μου εκεί. Αυτό το θεωρώ πολύ καλό».

Στις τέσσερις καρέκλες της κριτικής επιτροπής κάθονταν εκείνη τη χρονιά ο Αντώνης Ρέμος, η Δέσποινα Βανδή, η Μελίνα Ασλανίδου και ο Μιχάλης Κουινέλης. «Η coach μου ήταν η Δέσποινα. Είχαμε μια άψογη συνεργασία στο Voice. Στην πορεία συνεργάστηκα με τον Αντώνη Ρέμο για δύο σεζόν σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Τον Αντώνη και τη Δέσποινα τους συναντάω συχνά».

Μετά το τέλος του show που την ανέδειξε, έκανε προσπάθειες προκειμένου να βγάλει κάποια τραγούδια, ωστόσο παραδέχεται πως ο κόσμος την έμαθε από το «Μεγάλα λόγια», το οποίο κυκλοφόρησε το περασμένο φθινόπωρο από τη Minos EMI. «Ήταν μια πρόκληση για εμένα να ξεπεράσω το στάδιο της 19χρονης Κατερίνας που την έμαθε ο κόσμος μέσα από το The Voice και να μπω σε μια άλλη φάση επαγγελματικά. Συστήθηκα ουσιαστικά ξανά στο κοινό μέσα από το νέο μου τραγούδι».

Η πρώτη φορά που άκουσε το τραγούδι της στο ραδιόφωνο θα μείνει ανεξίτηλα χαραγμένη στη μνήμη της. «Ήμουν στο αυτοκίνητο στη Θεσσαλονίκη και άκουγα έναν από τους πιο γνωστούς ραδιοφωνικούς σταθμούς της πόλης. Κάποια στιγμή άκουσα το τραγούδι μου. Η χαρά μου ήταν μεγάλη. Αργότερα με πήραν τηλέφωνο ένας φίλος μου και ένας συγγενής μου και μου είπαν ότι το άκουσαν στις 2.00 το μεσημέρι, μετά στις 5.00 και ξανά στις 7.00. Συνειδητοποίησα ότι έπαιζε 5 με 6 φορές την ημέρα. Ήταν τρομερό».

Από τη συζήτησή μας αντιλαμβάνομαι ότι της είναι εξαιρετικά δύσκολο να αποχωριστεί τη Θεσσαλονίκη, ενώ όταν τη ρωτάω πώς θα αντιδρούσε σε περίπτωση που ήταν επιτακτική ανάγκη να το κάνει για επαγγελματικούς λόγους, μου απαντάει: «Ξύνεις μια μεγάλη πληγή, γιατί ουσιαστικά έχω φύγει από τα 19 μου για να πάω στην Αθήνα, αλλά είναι σαν να μην έχω φύγει ποτέ. Νοικιάζω τα τελευταία τρία χρόνια σπίτι στην Αθήνα, όμως τους μισούς μήνες τους περνάω στη Θεσσαλονίκη. Είμαι μονίμως με μια βαλίτσα στο χέρι. Δεν μπορώ και δεν θέλω να φύγω μόνιμα από την πόλη μου για κανέναν λόγο.

Μεγάλωσα στη Μαρτίου, δεν είναι όμως η περιοχή που με κρατάει. Είμαι συνδεδεμένη με την αύρα της πόλης, τη χαλαρότητα του κόσμου… Λατρεύω να πηγαίνω στο κέντρο, να χαιρετάω τους ανθρώπους και να πίνω καφέ σε τρία διαφορετικά μαγαζιά. Είναι κι αυτός ο αέρας που θα εισπνεύσω όταν περπατήσω στην Τσιμισκή. Δεν μπορώ να τα αλλάξω όλα αυτά.

Ακόμη κι όταν μένω στην Αθήνα για έναν-δύο μήνες για επαγγελματικούς λόγους, έχω στο μυαλό μου να γυρίσω στη Θεσσαλονίκη. Βλέπεις, στη Θεσσαλονίκη δεν πηγαίνω, αλλά… γυρνάω. Ακόμη, λοιπόν, κι αν χρειάζεται να πηγαίνω στην Αθήνα για δουλειές, θα γυρίζω πάντα πίσω».

Όσο εύκολα της βγαίνουν οι λέξεις όταν περιγράφει την πόλη της τόσο δυσκολεύεται όταν η συζήτηση πάει στα προσωπικά της. Τη ρωτάω αν αυτή την περίοδο είναι ερωτευμένη και έπειτα από λίγα δευτερόλεπτα σιωπής αρκείται να απαντήσει «Ναι», χωρίς να θέλει να επεκταθεί σε λεπτομέρειες.

Σε ένα γενικότερο πλαίσιο δηλώνει πως είναι άνθρωπος των μακροχρόνιων σχέσεων, ενώ εξηγεί: «Είμαι άνθρωπος της συντροφικότητας. Αυτή είναι η φιλοσοφία της ζωής μου. Πέρα από τον έρωτα, αυτό που παίζει ρόλο στη ζωή μου είναι να έχω έναν άνθρωπο να με καταλαβαίνει και να τον έχω δίπλα μου στις καθημερινές δυσκολίες και στιγμές».

Φωτογραφίες: Νίκος Μαλιάκος

Πηγή: People