Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ: Πέθανε η σπουδαία ποιήτρια

Η Λυπιού δεν κατοικείται πια. Η Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, αυτή η τόσο προσηνής και σεμνή γυναίκα που προσέφερε μια τεράστια ένεση άνθισης στα ελληνικά γράμματα, στην ποίηση και τη μετάφραση ξένων ποιητών και λογοτεχνών, δεν είναι πια ανάμεσα μας. Όπως ανακοίνωσε ο ανηψιός της στο Facebook, πέθανε σε ηλικία 81 ετών, πλήρης ημερών και εμπειριών.

Έχοντας ξεκινήσει την ποιητική και λογοτεχνική της σταδιοδρομία

σε ηλικία 17 ετών και με τον Νίκο Καζαντζάκη να της δίνει την ώθηση που χρειαζόταν, η Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ διέγραψε μια πορεία 6 δεκαετιών γεμάτη με ονειροπολήσεις και κόσμους της φαντασίας που προσέφεραν μια κατανόηση στην κυνική πραγματικότητα.

Οι σπουδές της σε Γαλλία και Ελβετία και η εκμάθηση ξένων γλωσσών της προσέφεραν τη δυνατότητα να έρθει σε μια πολύ πιο βαθιά σχέση και με την ξένη ποίηση, ώστε να μπορεί να την μεταφράζει χωρίς να χάνεται ίχνος από τα νοήματα των ποιτών. Ο Καβάφης ήταν το…εικόνισμα της, αλλά είχε μεγάλη αγάπη και για τη ρώσικη ποίηση. Έχει μεταφράσει, μεταξύ άλλων, Αλεξάντρ Σεργκέγεβιτς Πούσκιν, Βλαντιμίρ Βλαντιμίροβιτς Μαγιακόβσκι, Ουίλλιαμ Σαίξπηρ κ.ά.

Αντίο αγαπημένη μου θεία Κατερίνα. Στον ουρανό του τίποτα με τα ελάχιστα.

Geplaatst door Alexis Stamatis C op Dinsdag 21 januari 2020

Η πορεία της δε θα μπορούσε να μην συνοδευτεί από βραβεύσεις που είναι σίγουρα μικρές μπροστά στο πραγματικό μέγεθος της ψυχής και της ευγένειας που την χαρακτήρισε σε όλη της τη ζωή.

Το 1962 τιμήθηκε με το Α΄ Βραβείο Ποίησης της πόλης της Γενεύης (Prix Hensch). Το 1985 τιμήθηκε με το Β΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης. Το 2000 τιμήθηκε με το βραβείο Κώστα και Ελένης Ουράνη (Ακαδημία Αθηνών). Το 2014 βραβεύτηκε με το Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων για το σύνολο του έργου της.

Το 2011 κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Καστανιώτη τόμος με τα άπαντα της και εκεί η Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ είχε πει για τη ζωή της μέσα στην ποίηση:

«Ο τόμος με τα άπαντά μου δεν είναι, μόνο η συγκέντρωση των ποιημάτων μου αλλά κι ολόκληρης της ζωής μου, αφού δε θυμάμαι να έζησα ποτέ χωρίς ποίηση. Μικρή, μου διάβαζε ποίηση η μητέρα μου και, βέβαια, μεγάλωσα στη σκιά του νονού μου, του Νίκου Καζαντζάκη. Ήξερα πώς γράφονται τα ποιήματα, δηλαδή ότι δεν μπορείς να τα προγραμματίσεις. Εκείνα αποφασίζουν πότε θα σε κατακτήσουν. Αρκεί να ‘χεις την όσφρηση που χρειάζεται για να τα συλλάβεις. Αυτό ίσως και να σημαίνει «ταλέντο».

Βέβαια, όταν είσαι νέος, τα κύματα της ποίησης πολλαπλασιάζονται, αφού ο έρωτας κυριαρχεί. Ένα άλλο στοιχείο της ποιητικής μου ενέργειας είναι ότι πρωτοδημιούργησα στη δεκαετία του ’60, εποχή αναγέννησης της νεοελληνικής ποίησης και τέχνης γενικότερα, ή, όπως λέει ο Καβάφης, «με μουσικές εξαίσιες, με φωνές». Είδαμε την ποίηση της Ελλάδας να αποσπά τη διεθνή προσοχή, ενώ ως τότε μόνο οι αρχαίοι Έλληνες τους ενδιέφεραν. Ωραία εμπειρία ο συγκεντρωτικός τόμος».

Άλλα έργα της κόρης του Γιάννη Αγγελάκη και της Ελένης Σταμάτη είναι τα: Μαγδαληνή το Μεγάλο Θηλαστικό, Η Ανορεξία της Ύπαρξης, Ωραία Έρημος Η Σάρκα, Με Άλλο Βλέμμα, Επίλογος Αέρας, Των Αντιθέτων Διάλογοι και με τον Ανήλεο Χρόνο.