Πιο άδικα δεν γίνεται! Του Τάκη Σπηλιόπουλου

6. Μαρτίου 2010 - 17:44

«Μου είπαν προεκλογικά ότι λεφτά υπάρχουν. Που να ήξερα ο βλάκας ότι τα είχα εγώ». Με καταπληκτική ευστοχία, ο ανώνυμος αναγνώστης της ιστοσελίδας απ’ όπου αντεγράφη το σχόλιο, τα λέει όλα. Αρκούν όλες και όλες μόλις 15 λέξεις, για να περιγράψουν την αδήριτη πραγματικότητα.

Δυστυχώς σε χρονικό διάστημα μικρότερο του ενάμιση μήνα, η κυβέρνηση χρειάστηκε να προσφύγει τρεις αλλεπάλληλες φορές, σχεδόν κάθε 20 ημέρες, σε νέα

«έκτακτα» οικονομικά μέτρα. Μέτρα που κάθε φορά αφ’ ενός ήταν σκληρότερα από τα προηγούμενα, αφ’ ετέρου στόχευαν σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις τα «μικρά πορτοφόλια».

Η πρώτη δέσμη ήταν στις 15 Ιανουαρίου, όταν ανακοινώθηκε το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Μεταξύ άλλων προέβλεπε μείωση των υπερωριών, κατάργηση των φοροαπαλλαγών, κατάργηση της αυτοτελούς φορολόγησης, σημαντικές αυξήσεις σε τσιγάρα και ποτά και περικοπές των επιχορηγήσεων προς στα ασφαλιστικά ταμεία.

Λίγες μέρες μετά, πριν καν υπάρξει