ΔΥΣτοπία 2015

Δεν ξέρω αν είμαι μόνο εγώ και έχω άπλά τρελλαθεί ή αν και άλλοι συμμερίζονται την αίσθηση αυτή, αλλά είναι στιγμές που νιώθω σαν να βρίσκομαι αίφνης καταμεσής ενός εφιαλτικού σεναρίου ή σαν να κυκλοφορω στις σελίδες κάποιου βιβλίου από εκείνα που περιγράφουν κάποιες όχι και πολύ μελλοντικές δυστοπικές κοινωνίες, τρομαχτικές με διάφορους τρόπους, άλλοτε κραυγαλέα κι άλλοτε – ακόμα πιο φοβιστικά – καλυμένα αριστοτεχνικά κάτω από μια κατ’ επίφασιν «φυσιολογικότητα».