Αγρότες και αστοί, του Κώστα Ε. Μπέη

Αυτές τις μέρες, του σταθερού κατ' έτος αποκλεισμού των δρόμων με τα παραταγμένα τρακτέρ των αγροτών, η ουσία του προβλήματος ακροθιγώς διαφάνηκε στην παρατήρηση κάποιου από τους καταληψίες ότι συνεχίζει να καλλιεργεί τη γη, αποκλειστικά και μόνο για να εξασφαλίσει τις σπουδές του γιου του, με τελικό στόχο να τον βοηθήσει να ξεφύγει από τη μιζέρια του χωριού.

Σ' αυτόν τον σταθερό καημό έχουμε σχεδόν όλοι τις ρίζες μας, ως αστοί. Ετσι, πριν από ενάμιση

αιώνα, η μητέρα του παππού μου, όταν πρόωρα χήρεψε, τον σταύρωσε στο μέτωπο, του κρέμασε στο στήθος μια μικρή σακούλα, να βάζει εκεί το μεροκάματο, και τον έστειλε από το Ρολόι στη Χαλκίδα, τρεις μέρες ποδαρόδρομο, να βρει εκεί την τύχη του, εξασφαλίζοντας ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά και τα εγγόνια που απέκτησε αργότερα. Εδώ εντοπίζεται η τεράστια διαφορά του Ελληνα αγρότη από τον Γερμανό, και, πολύ περισσότερο, από τον Ολλανδό: Εκείνοι ως οργανωμένοι επιχειρηματίες κτηνοτρόφοι ή καλλιεργητές της γης χαίρονται ένα ε