Μύτη κάτω…..

Ερωτήματα που πυροδοτούν πολλές και συνεχείς συζητήσεις , αντιπαραθέσεις, επιχειρηματολογία ένθεν κακείθεν και πάει λέγοντας, αναλόγως των γνώσεων, των εμπειριών και των θέλω πολλές φορές των ομιλητών. Όμως τι πραγματικά ισχύει ή τουλάχιστον τι πρέπει να ισχύει;

Λοιπόν για σκύλους αεροθήρες απαγορεύεται ρητώς και διά ροπάλου η ιχνηλάτηση οσμών με σκοπό την εύρεση του θηράματος, είτε κατά την έρευνα , είτε κατά την παρακολούθηση μετά τη φέρμα.

Η διαχείριση των οσμών από τον αεροθήρα σκύλο γίνεται απαραίτητα και αποκλειστικά με τη μύτη στον αέρα είτε στην έρευνα , είτε στην παρακολούθηση,

Μήπως όμως επιτρέπεται σε κάποιες περιπτώσεις ο σκύλος μας να κατεβάσει χαμηλά τη μύτη, για να είναι αποτελεσματικός? Στο βαθύ πυκνό που δεν κυκλοφορεί σχεδόν καθόλου ο αέρας, για παράδειγμα σε μια περπατημένη πονηρή μπεκάτσα μήπως ο σκύλος μας πρέπει να κατεβάσει το κεφάλι, ώστε να την εντοπίσει? Στο ντοπιάρικο ορτύκι που ποδαρώνει διαβολεμένα μέσα στο ψηλό τριφύλλι με συνθήκες άπνοιας και υγρασίας, μήπως είναι αποδεκτό να χαμηλώσει το κεφάλι ο σκύλος μας, για να μπορέσει κάποια στιγμή να το φερμάρει και να το σηκώσει? Όταν φυσάει πάρα πολύ δυνατός αέρας μήπως και εκεί πρέπει να κατεβάσει το κεφάλι ο σκύλος μας, για να είναι αποδοτικός?

Βεβαίως και μπορεί να κατεβάσει το κεφάλι σε τέτοιου είδους συνθήκες, αλλά ΟΧΙ όμως να ιχνηλατήσει με κολλημένη τη μύτη στο έδαφος σαν λαγόσκυλο. Ο έξυπνος σκύλος το κάνει αυτό για να συλλάβει την παραμικρή αναθυμίαση από το απειροελάχιστο ρεύμα αέρα που θα τον οδηγήσει στο θήραμα. Όπως θα κατεβάσει το κεφάλι για να μην περάσει πάνω από την αναθυμίαση , όταν φυσάει πάρα πολύ δυνατός αέρας. Σκεφτείτε το καπνό από τη φωτιά πως διαχέεται στον αέρα, όταν φυσάει πολύ δυνατά, σχεδόν εφάπτεται του εδάφους.

Επαναλαμβάνω άλλο ιχνηλασία, άλλο κατεβάζω χαμηλά το κεφάλι σε κάποιες ιδιαίτερες συνθήκες , για να εκμεταλλευθώ το οποιοδήποτε διαθέσιμο ρεύμα αέρα.

Εδώ να τονίσουμε ότι η ιχνηλασία συνοδεύεται σχεδόν πάντα και από κούνημα της ουράς, υποδηλώνοντας έτσι την αβεβαιότητα που νιώθει ο σκύλος ως προς τον προσδιορισμό με ακρίβεια της θέσης του θηράματος, αναζητώντας με τον τρόπο αυτό βοήθεια από τα ίχνη του.

Όμως η διαχείριση από σκύλο αεροθήρα δεν πρέπει να είναι ποτέ τέτοια. Υποδηλώνει σκύλο χαμηλής ποιοτικής αξίας ή σκύλο με αδύνατο χαρακτήρα που αντέγραψε κακές τέτοιες συμπεριφορές από μεγαλύτερους ηλικιακά σκύλους.

Σκύλος ποιοτικός με ισχυρό και κυριαρχικό χαρακτήρα, που δεν γίνεται κομπάρσος δεν κινδυνεύει να παρασυρθεί από τέτοιες «ανάρμοστες» συμπεριφορές. Μάλιστα οι αυστηροί και πρωτοπόροι των φυλών Αγγλοι, μπορούν σε κάποιες εξαιρετικές περιπτώσεις να ανεχθούν ένα ελαφρύ κούνημα της ουράς, το «μουσμούλεμα» όμως ποτέ.

Σπήλιος Καρμίρης για το iHunt.gr

Το άρθρο Μύτη κάτω….. εμφανίστηκε πρώτα στο iHunt.