To απόρτ ενός Nτράτχααρ!

Το απόρτ δεν είναι απλά η ολοκλήρωση μιας κυνηγετικής πράξης. Αποτελεί την απαραίτητη προϋπόθεση για να υπάρξει το ιδανικό τελικό αποτέλεσμα. Στην περίπτωση του πληγωμένου θηράματος, είναι εκ των ων ουκ άνευ... Κάθε σκύλος φέρμας θα πρέπει να κουβαλάει στα γονίδιά του όλες τις κυνηγετικές αρετές, μία εκ των οποίων είναι και το απόρτ. Αυτό όμως δεν συμβαίνει πάντα. Ετσι, κάποιοι σκύλοι φέρμας μπορεί να μην παρουσιάζουν από μικρή ηλικία την έμφυτη τάση να απορτάρουν. Γι’ αυτό ευθύνονται συνήθως οι γεννήτορες, οι πρόγονοι του κάθε κουταβιού, αλλά ίσως και οι ιδιοκτήτες του. Ευτυχώς στη θητεία μου ως «κυνηγός» και το τονίζω ως κυνηγός (και χωρίς να θέλω να οικειοποιηθώ τη δουλειά των εκτροφέων και των εκπαιδευτών σκύλων), δεν μου έτυχαν σκύλοι χωρίς να κάνουν απόρτ. Πιστεύοντας στα έμφυτα γονίδια του σκύλου και ειδικά της συγκεκριμένης φυλής, αποφάσισα να βάλω στην αυλή μου το τελευταίο μου «απόκτημα» που σας περιγράφω παρακάτω.Διαβάστε περισσότερα για To απόρτ ενός Nτράτχααρ!Εισέλθετε στο σύστημα ή εγγραφείτε για να υποβάλετε σχόλια