Το περουκίνι

Ανεξαρτήτως σημερινού, πρωινού, εκλογικού αποτελέσματος. Ανεξαρτήτως νικητών, θριαμβευτών, ηττημένων και κομματικών μηχανισμών!

Τι είναι η Αμερική; Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής; Ο φάρος του Δυτικού πολιτισμού. Ο ακατανίκητος φρουρός του ελεύθερου κόσμου. Ο ορισμός των ατομικών δικαιωμάτων. Η υπερ-δύναμη του γήινου σύμπαντος. Και πολλά άλλα μαζί!

Κι όμως. Ο προεκλογικός αγώνας έμοιαζε με λεκτική πορνογραφία. Τα επιχειρήματα καγέληγαν στις «ανησυχίες» του αρσενικού μόριου και στις «υποδοχές» του γυναικείου οργάνου. Οι καταγγελίες αφορούσαν στις σεξιστικές επιδόσεις του εκλεκτού

των Ρεπουμπλικανών. Και στις «αμαρτίες» της εκλεκτής των «Δημοκρατικών». Και το πιο γελοίο και αποκαλυπτικό. Ολες μα όλες οι δημόσιες αντιπαραθέσεις των δύο αντιπάλων ταίριαζαν ταμάμ με τις αντίστοιχες ελληνικές των τηλεοπτικών «παραθύρων»!

Και οι αντίπαλοι; Αυτοί οι τάχα μου ηγέτες του «ελεύθερου κόσμου». Οι επίγονοι ενός Τζορτζ Ουάσινγκτον, ενός Τζον Κένεντι; Ο Ντόναλντ Τραμπ, αυτός ο ζάπλουτος φοροφυγάς, που τάχα μου νοιάζεται για τους απλούς πολίτες και που θε έπρεπε να είχε καταλήξει τρόφιμος ψυχιατρείου. Ο Τραμπ με περουκίνι σε ρόλο ανθυπο-παλιάτσου, κατώτερος ενός Ντόναλντ Ντακ!

Και η Χίλαρι που ως υπουργός εξωτερικών έπαιξε στα ζάρια την ασφάλεια του πλανήτη. Η Χίλαρι, η καρδιά του συστήματος διαφθοράς και διαπλοκής. Που αν δεν είχε παντρευτεί τον Μπιλ Κλίντον, ζήτημα είναι αν θα είχε καταρθώσει να δρασκελίσει το κατώφλι της πολιτικής σκηνής!

Θλιβερή εικόνα. Απωθητικά τα χαρακτηριστικά αμφοτέρων των αρχηγών. Και τα προμηνύματα μαύρα και εφιαλτικά. Οπως αποστεθεροποίηση. Οπως βομβαρδισμοί. Οπως γεωστρατηγικές αντιπαραθέσεις. Και όπως πολεμικές συρράξεις!

Γιατί αυτή η τόσο μεγάλη πτώση, αυτή η έκπτωση πολιτικών και πολιτικής, αυτή η νανοποίηση των μεγεθών και αυτή η τόσο χαμηλή, απελπιστικά χαμηλή ποιότητα αρχηγών;

Μα επειδή κουμάντο κάνουν τα θηριώδη χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, οι τράπεζες, οι πολυεθνικές, όλοι οι μεγάλοι παίκτες της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας. Γι αυτό μας είχε προκύψει ο Ντέιβιντ Κάμερον στην Αγγλία, ο Φρανσουλα Ολάντ στη Γαλλία και πάει λέγοντας!

Τα αναστήματα λιλιπούτεια. Οι αρχηγοί σε ρόλους δευτεραγωνιστών και ενίοτε κομπάρσων. Οι μηχανισμοί αυτοκόλλητοι με τα μεγάλα συμφέροντα. Οι διαφορές απειροελάχιστες!

Τι να κάνουν οι άνθρωποι; ΜΙκροί είναι, μικρά προβλήματα διαχειρίζονται, μικρές οι απαιτήσεις, μικρές οι προδιαγραφές, Οσο πιο κάτω τόσο το καλύτερο για τις Αγορές. Οσο πιο «νάνοι» τόσο καλύτερα διαχειρίσιμοι!

Με απλά λόγια θυρωροί. Με μια διαφορά. Οι αντίστοιχοι εν Ελλάδι είναι θυρωροί ξεχαρβαλωμένων πολυκατοικιών. Οι αρχηγοί στις ΗΠΑ είνα θυρωροί ουρανοξυστών. Του παγκόσμιου ρετιρέ. Των τυχών δισεκατομμυρίων ψυχών. Το φαντάζεστε; Ενα περουκίνι και μια στερημένη, δευτεροκλασάτη, κερατωμένη γυναικούλανα διαφεντεύουν τις ζωές του άντρα σας, των παιδιών σας και των εγγονών σας;

The Big Chill. Η μεγάλη, αληθινή ανατριχίλα. Ανεγκέφαλοι, αχόρταγοι, εξαγριωμένοι λύκοι φυλάνε τα πρόβοτα κι εκείνα τα καημένα βελάζουν μπεεεεεεεεε!