Το χρέος, οι καταθέσεις και τα κουρέματα

Οι τελευταίες αποφάσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο μας έδωσαν αρκετά “σημάδια” ότι η Ελλάδα αντί να βγαίνει από το αδιέξοδο, εγκλωβίζεται σε αυτό όλο και περισσότερο.

Κατ΄αρχήν η συζήτηση στην Ευρώπη για τα περίφημα προγράμματα για την αντιμετώπιση της ανεργίας και τις αναπτυξιακές πολιτικές “σέρνεται” από πέρσι και στην καλύτερη περίπτωση καταλήγει σε “ασπιρίνες”. Μάταια περιμένουμε φως απο εκεί.

Έπειται, οι αποφάσεις για το “κούρεμα” ομολόγων και καταθέσεων

σε περίπτωση εξυγίανσης τραπεζών, βάζουν στο τραπέζι νέα δεδομένα για κρίσιμα ζητήματα.

Τι θα γίνει, για παράδειγμα, εάν τα νέα τεστ αντοχής των ελληνικών τραπεζών δείξουν ότι χρειάζονται νέα κεφάλαια; Οι τράπεζες, βέβαια, έχουν επαρκώς ανακεφαλαιοποιηθεί με τα 50 δισ. ευρώ, ενώ υπήρξε ενδιαφέρον από ιδιωτικά κεφάλαια που τώρα θα έχουν κάθε λόγο να “υπερασπίσουν” την επένδυσή τους. Επιπλέον, σύμφωνα με τις διαθέσιμες πληροφορίες (δεν έχουν γίνει επίσημες ανακοινώσεις) απομένουν και από 7 έως 13 δισ. ευρώ διαθέσιμα από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Το θέμα, όμως, υπάρχει.

Αυτό μας βάζει στο επόμενο θέμα:

Η κυβέρνηση ελπίζει στην απευθείας ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Διάσωσης (ESM) ώστε να περάσουν σε αυτό τα 50 δισ. ευρώ και να ελαφρυνθεί ισόποσα το δημόσιο χρέος.

Θα γίνει αυτό και με ποιους όρους;

Μέχρι τώρα η ελπίδα αρκετών ήταν ότι μετά τις γερμανικές εκλογές, τα πράγματα θα χαλαρώσουν και θα επιτραπεί αφενός η μεταφορά των 50 δισ. ευρώ που απορρόφησαν οι τράπεζες στον ESM αλλά και το κούρεμα του δημοσίου χρέους που βρίσκεται στα χέρια των κυβερνήσεων της ευρωζώνης (το λεγόμενο Official Sector Involvement - OSI) για να καταστεί το χρέος της χώρας μας βιώσιμο.

“Δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς” είναι το σκεπτικό “πρέπει να ελαφρύνουν το χρέος για να αρχίσει να χρηματοδοτείται η Ελλάδα από τις αγορές με νέα ομόλογα και να σταματήσουν οι Ευρωπαίοι να φτιάχνουν καινούρια πακέτα χρηματοδότησης. Δεν το αντέχουν πολιτικά”.

Τώρα, όμως, το παζλ δυσκολεύει:

Η απόφαση για τη “διάσωση εκ των έσω” (bail in) των τραπεζών, δηλαδή το κούρεμα, προβλέπει ότι: αν μια τράπεζα χρειάζεται εξυγίανση με κεφάλαια, πρώτα θα εξασφαλίζεται το 8% των αναγκών από “κούρεμα” ομολόγων και καταθέσεων άνω των 100.000 ευρώ και μετά θα συζητείται η πιθανή χρήση κρατικών κονδυλίων ή κεφαλαίων από τον ESM. Τι θα γίνει, επομένως, εάν και όταν γίνει η απευθείας ανακεφαλαιοποίηση από τον ESM; Θα ζητήσουν bail in για το 8%;

Ασφαλώς, όλα αυτά βρίσκονται ακόμα στο προκαταρκτικό στάδιο και τα συγκεκριμένα μέτρα θα ισχύσουν από το 2018.

Όμως η πολιτική είναι ξεκάθαρη και οι Γερμανοί είναι κάθετοι: Οποιοσδήποτε χρειαστεί ενίσχυση στο εξής θα υφίσταται “bail in”, τουτέστιν κούρεμα. Και μετά βλέπουμε.

Όσο για το νέο κούρεμα του ελληνικού δημοσίου χρέους, το OSI, από την γερμανική πλευρά άρχισαν ήδη οι δηλώσεις ότι δεν πρόκειται να γίνει τίποτα παραπάνω από μια επιμήκυνση και μείωση επιτοκίου. Προφανής στόχος τους: Θέλουν να έχουν την Ελλάδα εξαρτημένη, “δεμένη” με χρέη ώστε να επιβάλλουν τις όποιες πολιτικές επιθυμούν.

Blogger Γιώργος Χ. Παπαγεωργίου