Το «μπλε συννεφάκι» στην Αθήνα

Όλοι όσοι κατάφεραν να έρθουν σε επαφή, να γνωρίσουν και να αγαπήσουν την καινούργια δουλειά της Κυβέλης Καστοριάδη και του Ορέστη Καλαμπαλίκη μέσα από το νέο album τους, με τίτλο «Songs for a blue cloud» έχουν ακόμη μια ευκαιρία για ένα live. Μάλιστα, το μουσικό δίδυμο ολοκληρώνει τον κύκλο της καλοκαιρινής περιοδείας με δύο μουσικές παραστάσεις τη Τετάρτη και τη Πέμπτη 6 και 7 Σεπτεμβρίου στις 9.30 το βράδυ στη μουσική σκηνή Ρότα Art Coffee

Στις παραστάσεις τους η Κυβέλη Καστοριάδη και ο Ορέστης Καλαμπαλίκης επιλέγουν να ξανοιχθούν σε ένα ταξίδι στο χρόνο με σταθμούς - ορόσημα γνωστά τραγούδια όπως των Μάνου Χατζιδάκι, Γιάννη Αγγελάκα, Leonard Cohen, Bob Dylan, Kurt Weill, Serge Gainsbourg, Boris Vian κ.α.

Οι δύο τους στο πλαίσιο της καλοκαιρινής περιοδείας τους έπαιξαν στην πολύ ατμοσφαιρική αυλή του Μουσείου Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών στην Πλάκα (Θόλου 5) την Τρίτη 18 Ιουλίου με επόμενους σταθμούς της περιοδείας την Πάτρα (Παρασκευή 21/7), το 60ο Φεστιβάλ Φιλίππων στην Καβάλα (Τρίτη 1/8) και την αυλή του Λαογραφικού Μουσείου Αίγινας (17/8).

Σχετικά με το νέο album στο site της εταιρείας Μικρή Αρκτος διαβάζομε μια δήλωση της Κυβέλης Καστοριάδη και μια του Ορέστη Καλαμπαλίκη.

Κυβέλη Καστοριάδη: «Καθώς κοιτάζαμε με τον Ορέστη τον απελπιστικά γκρι και βροχερό ουρανό του Παρισιού, μέσα στον οποίο άνοιγε ξαφνικά ένα μπλε παράθυρο, εμπνευστήκαμε το όνομα του άλμπουμ. Ένα συννεφάκι λίγο blue, με βαριά καρδιά, είναι κάτι όμορφο που αξίζει να του αφιερώσεις αυτά τα τραγούδια ελπίζοντας ότι θα του ξαναδώσουν την απαλή του λευκότητα. Κι όμως, δεν έχω πολλές ψευδαισθήσεις. Όπως το σύννεφο, έτσι και αυτά τα τραγούδια ταλαντεύονται ανάμεσα στη βροχή και στο χαμόγελο, ανάμεσα στη διάψευση και στην ανάγκη να πεισθείς ότι όλα τελικά θα πάνε καλά, αν και γνωρίζουν ότι το παιχνίδι ήδη έχει πιθανώς χαθεί. Δεν πρόκειται όμως εδώ για μηδενιστική απελπισία. Τραγουδούν αυτά τα τραγούδια, μάλλον την ελπίδα που γραπώνεται από μικρά τίποτα, φαινομενικά μηδαμινά: ένα κοριτσάκι που ρωτάει, ο άνεμος που ανακατεύει τα μαλλιά, ένα βλέμμα, ένα δάκρυ στην άκρη του ματόκλαδου που αρνείται να κυλήσει, ένα ρεφραίν που κολλάει επίμονα. Λοιπόν, εσύ, το σύννεφο, τι κι αν είσαι γκρι, λευκό, μπλε ή μαύρο, shine on!».

Ορέστης Καλαμπαλίκης: «Πιστεύω πως το σημαντικότερο στοιχείο σε ένα τραγούδι (ή τουλάχιστον σε αυτά που παρουσιάζονται σε αυτήν εδώ τη δουλειά) είναι ο λόγος. Οι διασκευές λοιπόν αυτές έγιναν με βασικό σκοπό να αναδειχθεί η ουσία του κάθε τραγουδιού, όπως την αντιλαμβανόμαστε η Κυβέλη και εγώ. Μια διαδικασία επίπονη αλλά και βαθιά ευχάριστη, δημιουργική: έχοντας πρώτα συμφωνήσει μέσα από συζητήσεις και δοκιμές για την κατεύθυνση που θα έπαιρνε το κάθε έργο, αποπειράθηκα από μεριάς μου να δημιουργήσω ένα μουσικό πλαίσιο το οποίο να υποστηρίζει τη φωνή και ταυτόχρονα να αναδεικνύει τις μοναδικές ποιότητες της κιθάρας, προσπαθώντας –κινούμενος μέσα στους περιορισμούς του οργάνου– να κρύψω τις αδυναμίες της».

πηγή: protothema.gr