Το 55% των κτιρίων του κέντρου της Αθήνας ανήκει σε πάνω από 10 ιδιοκτήτες!

Το 60% των κτηρίων του κέντρου της Αθήνας είναι κατασκευασμένα πριν από το 1960, ενώ το το 55% των κτηρίων ανήκουν σε πάνω από 10 ιδιοκτήτες, με αποτέλεσμα ειδικά στα μεγάλα κτήρια το φαινόμενο της συνιδιοκτησίας να φτάνει σε ακραίες καταστάσεις. Για παράδειγμα, υπάρχουν κτήρια επιφανείας 4.000 τ.μ. που έχουν περισσότερους από 400 συνιδιοκτήτες.

Οι συνέπειες είναι ότι το 30% των γραφείων στο κέντρο παραμένουν κενά, ότι παλαιά κτήρια δεν ανακαινίζονται και ότι η ποιότητα του κτηριακού δυναμικού χειροτερεύει

διαρκώς. Κάτοικοι και επιχειρήσεις εγκαταλείπουν το κέντρο της πόλης.

Κατά τις δύο τελευταίες δεκαετίες, το 20% του μόνιμου πληθυσμού έχει αποχωρήσει από το κέντρο της Αθήνας και, σε συνδυασμό με τη συρρίκνωση των οικονομικών δραστηριοτήτων κατά την τελευταία οκταετία, η κοινωνική και οικονομική ζωή, καθώς και η εικόνα της πόλης έχουν υποβαθμιστεί.

Ο Νίκος Τριανταφυλλόπουλος, Επ. Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, σε νέο άρθρο του στο dianeosis.org καταγράφει αναλυτικά το πρόβλημα και προτείνει δράσεις για την αντιμετώπισή του και την αναβάθμιση του κέντρου της Αθήνας.

Αλλά ποια είναι η κατάσταση του κτηριακού αποθέματος του κέντρου της Αθήνας σήμερα;

Επιπλέον των ενδεικτικών στοιχείων για τα προβλήματα παλαιότητας και συνιδιοκτησίας των κτηρίων που αναφέρονται παραπάνω, σημειώνονται ακόμα τα ακόλουθα:

-Πάνω από το 85% χρήζουν παρεμβάσεων αποκατάστασης, εκσυγχρονισμού και βελτίωσης της λειτουργικότητας και της ενεργειακής τους απόδοσης

-Το μέσο κόστος αποκατάστασης και εκσυγχρονισμού του 70% περίπου των κτηρίων του κέντρου της Αθήνας υπολογίστηκε σε πάνω από 400 €/τ.μ.

-Πάνω από το 30% του συνόλου των χώρων γραφείων παραμένουν κενά.

Πώς μπορεί να βελτιωθεί η κατάσταση;

Υπάρχει μια εκτενής δέσμη μέτρων και παρεμβάσεων που μπορούν να υλοποιηθούν σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα.

1. Δημιουργία θεσμικού πλαισίου που θα καθιστά δυνατές παρεμβάσεις για τον εκσυγχρονισμό και την επανάχρηση κτηρίων με καθεστώς πολυ-ιδιοκτησίας.

2. Αναθεώρηση του πολεοδομικού σχεδίου της πόλης και ενεργοποίηση του ρυθμιστικού σχεδίου που παραμένει ανενεργό από το 2014.

3. Στοχευμένες πολεοδομικές παρεμβάσεις.
4. Υλοποίηση έργων αναβάθμισης του δημόσιου χώρου.

5. Σχέδιο αστικής αναγέννησης για την προσέλκυση του δημιουργικού πληθυσμού και για επιχειρήσεις.

6. Χρηματοδότηση σχημάτων ΣΔΙΤ από ευρωπαϊκά κεφάλαια και άλλες πηγές, και ενεργοποίηση του ιδιωτικού τομέα για τον εκσυγχρονισμό και την επανάχρηση κτηρίων. Έχει εκτιμηθεί διεθνώς ότι για κάθε €1 που δαπανά το κράτος για δράσεις αστικής αναγέννησης μεσο-μακροπρόθεσμα εισπράττει έως και €6.