Τι φοβούνται οι γαλλικές πολυεθνικές στην Ελλάδα

του Δημήτρη Μαρκόπουλου

Η γνωστή γαλλική έκφραση «cherchez la femme», που σημαίνει «αναζητήστε τη γυναίκα», ταιριάζει γάντι στην περίπτωση που οι κάλπες στη Γαλλία βγάλουν αποτέλεσμα γένους θηλυκού, αν δηλαδή επικρατήσει η μοναδική υποψήφια για την προεδρία της χώρας ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν, κάτι που προκαλεί τουλάχιστον τρόμο στα επιτελεία των μεγάλων γαλλικών πολυεθνικών που εδρεύουν στην Ελλάδα.

Ωστόσο,

ακόμα και αν δεν προκύψει αυτό το αποτέλεσμα, η αντισυστημικότητα του Ζαν-Λικ Μελανσόν από τη μία πλευρά και η ρευστή πολιτική κατάσταση που υπάρχει από την άλλη δημιουργούν κραδασμούς όχι μόνο για τις γαλλικών συμφερόντων εταιρείες, αλλά και για τους Ελληνες συνεργάτες, εργαζομένους κ.λπ. που εξαρτώνται από αυτές. Και πώς να μην είναι έτσι, όταν οι άμεσες γαλλικές επενδύσεις είναι οι δεύτερες μεγαλύτερες στην πατρίδα μας, με συνολική παρουσία κεφαλαίων της τάξης των 8,4 δισ. ευρώ, ακριβώς πίσω από τις γερμανικές που κατέχουν την πρώτη θέση με 12,4 δισ.

Φόβοι για μεγαλύτερες πληγές

Εξάλλου σημαντικές γαλλικές πολυεθνικές που έχουν αντιπροσωπείες στην Ελλάδα παλεύουν εδώ και χρόνια με την εγχώρια κρίση και την πτώση των εισοδημάτων σε μια σειρά από κλάδους που επλήγησαν, όπως η Lafarge και η Schneider λόγω της καθίζησης της οικοδομής, αλλά και οι αυτοκινητοβιομηχανίες Peugeot, Renault και Citroen, οι οποίες, από τις πολύ υψηλές πωλήσεις τους στα χρόνια του 2000, πλέον σημειώνουν κάθετη πτώση.

Ακόμα και επιχειρήσεις που συνέδεσαν την παρουσία τους με μεγάλα έργα, όπως οι Vinci, Thales, Alstom, Total, EDF, Suez και άλλες, σε μια περίοδο ισχνή για τις υποδομές, μετρούν πληγές. Πληγές, όμως, που μπορεί να γίνουν ακόμα μεγαλύτερες αν προκύψει ένα ριζοσπαστικό εκλογικό αποτέλεσμα σήμερα το βράδυ, το οποίο θα αναδείξει κάποιου τύπου ακραία δεξιά ή αριστερή πολιτική δύναμη.

Ηδη τα επιτελεία των μεγάλων αυτών διεθνών ομίλων λαμβάνουν καθημερινά ενημέρωση για τις πολιτικές εξελίξεις στη μητέρα-πατρίδα τους, ενώ πυκνές είναι και οι επαφές τους με τη γαλλική πρεσβεία στην Αθήνα. Είναι γεγονός ότι η εγχώρια κρίση σε συνδυασμό με μια εισαγόμενη από τη Γαλλία θα δυσκόλευε έτι περαιτέρω τις προσπάθειές τους.

Και όσο κι αν η Ελλάδα είναι σε πτώση, η σημασία που οι γαλλικές μητρικές επιχειρήσεις αποδίδουν στη χώρα μας είναι δεδομένη. Εάν, λοιπόν, για τη Βρετανία ζωτικός οικονομικός χώρος είναι οι βόρειες θάλασσες και οι χώρες της Σκανδιναβίας, για τη Γαλλία η Ελλάδα, η ανατολική Μεσόγειος, η Αίγυπτος, ο Λίβανος, η Συρία και το Μαγκρέμπ θεωρούνται υψίστης σημασίας. Ολο αυτό το οικονομικό οικοδόμημα, λοιπόν, υπάρχουν φόβοι ότι μπορεί να κλυδωνιστεί και να οδηγήσει σε κατάρρευση μεγάλες επενδυτικές προσπάθειες ετών.

Ηδη τα γαλλικά κεφάλαια, παρά τη δεδομένα μεγάλη παρουσία τους, χάνουν την τελευταία τετραετία έδαφος έναντι του μεγάλου ανταγωνιστή τους, των γερμανικών. Η μείωση αυτή είχε ξεκινήσει από την περίοδο 2008-2013 και ιδιαίτερα το 2010 και το 2013, με επιχειρήσεις να αποχωρούν, όπως η FNAC ή η Danone, αν και τότε ήρθε στην πατρίδα μας η Leroy Merlin, ενώ η Bic συνέχισε με ένταση τις επενδύσεις.

Στην Ελλάδα δραστηριοποιούνται σήμερα περίπου 120 θυγατρικές γαλλικών ομίλων και επιχειρήσεων ή κοινοπραξίες με αντίστοιχες ελληνικές. Υπολογίζεται ότι οι εν λόγω εταιρείες έχουν προβεί σε απευθείας προσλήψεις 40.000 υπαλλήλων. Μια αποσταθεροποίηση, όμως, της γαλλικής οικονομίας θα σημάνει ταυτόχρονα προβλήματα και για τη χώρα μας.

Ας μην ξεχνάμε ότι σε ολόκληρους κλάδους όπως αυτός των ασφαλειών, με τις AXA, Groupama κ.λπ., τα γαλλικά κεφάλαια κατέχουν σημαντικά μερίδια και πιθανά προβλήματα στην πατρίδα τους ή κάποιου τύπου σύγκρουση με την Ε.Ε.

θα επιφέρουν ανυπολόγιστες ζημιές. Και στη βιομηχανία της μόδας, όμως, σχήματα όπως η L'Oréal, η Hermès, η Seb, η Dior έχουν σημαίνοντα ρόλο, όπως και στη φαρμακοβιομηχανία που αποτελεί κρίσιμο κλάδο για την Ελλάδα υπάρχουν σημαντικοί εκπρόσωποι, π.χ. η Sanofi, η Aventis, η Pierre Fabre, η Biomerieux κ.ά.

Στην ποτοποιία επίσης η Pernod Ricard και ο όμιλος Cointreau που κατέχει την ιδιοκτησία του σήματος ΜΕΤΑΧΑ έχουν βάση τη Γαλλία, όπως και οι τουριστικές Accor και Club Med. Κάθε αναταραχή, λοιπόν, στο Παρίσι και την κεντρική του πολιτική σκηνή θα πλήξει εκτός των παραπάνω σχημάτων και τις αφίξεις Γάλλων τουριστών. Θα πρέπει, τέλος, να σημειώσουμε ότι οι ετήσιες συνολικές κεφαλαιακές ροές προς την ελληνική οικονομία κυμαίνονται μεταξύ 2 και 3 δισ. ευρώ κατά την τελευταία δεκαετία.