Τέμπη: εντός, εκτός και πάλι …επί τ’ αυτά

Η πρόταση της Νέας Δημοκρατίας για την πλημμεληματική κατηγορία της παράβασης καθήκοντος πέρασε με 154 ψήφους (154 είναι και οι βουλευτές της)- δηλαδή με δύο λιγότερες ψήφους, από όσες αναμενόταν, αφού είχαν δηλώσει ότι θα την στηρίξουν επίσης δύο από τους ανεξάρτητους βουλευτές. Οι άλλες δύο προτάσεις, του ΠΑΣΟΚ και της ετερόκλητης συμμαχίας, πήραν τις αναμενόμενες ψήφους και απορρίφθηκαν, ενώ απείχαν από τη ψηφοφορία ΣΥΡΙΖΑ (26 βουλευτές), Νέα Αριστερά (11) και ΚΚΕ (21). Αυτά ως προς τους αριθμούς, τις 14 κάλπες και τα πάνω από 4.000 ψηφοδέλτια που χρησιμοποιήθηκαν στην τελευταία πράξη της διαδικασίας..Μιας κοινοβουλευτικής διαδικασίας που εξελίχθηκε σε κλίμα ακραίας πόλωσης – επίσης αναμενόταν- και που δεν πρόσθεσε επιπλέον πηγές ενημέρωσης για την ουσία του θέματος, της τραγωδίας στα Τέμπη με τα 57 θύματα. Κανείς δεν άκουσε, με αφορμή τη συζήτηση και την αντιπαράθεση απόψεων, από τους ομιλητές, τι συγκεκριμένα προτείνουν να γίνει την «επόμενη μέρα» για να αποτραπεί μια νέα τραγωδία, για να λειτουργήσουν με ασφάλεια οι ελληνικοί σιδηρόδρομοι. Οι καλόπιστοι μπορούν να προσδοκούν ότι θα γίνει σε «ουδέτερο» χρόνο και αφού η υπόθεση πάρει τη δικαστική οδό. Οι πιο απαιτητικοί, μπορούν με την άνεσή τους να απογοητευτούν για άλλη μια φορά από τον τρόπο με τον οποίο παρακάμπτεται η ουσία τςη υπόθεσης.Η Νέα Δημοκρατία προσήλθε στη συνεδρίαση της Ολομέλειας με την απόφαση του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη να παρέμβει για πρώτη φορά σε μια τέτοια διαδικασία. Ο ίδιος δήλωσε ότι το σκέφτηκε αρκετά- είχε δεχθεί δύο διαφορετικές εισηγήσεις από τους συνεργάτες του. Η μία ήθελε να μην εμφανιστεί στην αίθουσα της Ολομέλειας, ενδεχομένως για να μην «ταυτιστεί» με τον Κώστα Καραμανλή και να μην μπει στο κάδρο με τις 14 κάλπες. Η άλλη, την οποία και υιοθέτησε, ήθελε την ισχυρή παρέμβασή του απέναντι στην ακραία κατηγορία περί εσχάτης προδοσίας από τη συμμαχία των τεσσάρων. Έτσι, ανοίγοντας στην πραγματικότητα τη συζήτηση, ο κ. Μητσοτάκης εξήγησε ότι προσήλθε για να τιμήσει τα θύματα των Τεμπών και όχι για να νομιμοποιήσει την «πρωτοφανή», όπως και εκείνος την χαρακτήρισε, κατηγορία περί εσχάτης προδοσίας. Μίλησε για «τεμπορυχία», παραφράζοντας την τυμβωρυχία και θέλοντας με αυτήν τη λέξη να επιτεθεί στην αντιπολίτευση με την κατηγορία της εργαλειοποίησης ακόμη και με χυδαίο τρόπο της τραγωδίας για πολιτικά οφέλη. Έδειξε κυρίως προς τα έδρανα της Ζωής Κωνσταντοπούλου, του Κυριάκου Βελόπουλου, του Δημήτρη Νατσιού και των ανεξάρτητων του Στέφανου Κασσελάκη, που συνυπέγραψαν την πρόταση συγγενών των θυμάτων της τραγωδίας. Τους κατηγόρησε για «συνεταιρισμό τοξικότητας» και για «γελοία και άκρως επικίνδυνη σύμπραξη με στόχο την ανατροπή του πολιτεύματος». Επιχείρησε δηλαδή με το «καλημέρα» από το βήμα της Ολομέλειας να επιτεθεί με σφοδρότητα στην ετερόκλητη συμμαχία. Απευθύνθηκε με προσεκτικό λόγο στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ που κατέθεσε μια πρόταση με βάση τη δικογραφία, ενώ επιτέθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ (για εργαλειοποίηση) και θύμισε πόσο διαφορετική ήταν η στάση της Νέας Δημοκρατίας (της τότε αξιωματικής αντιπολίτευσης) το 2018 στην υπόθεση του Ματιού.Είναι προφανές ότι ο κ. Μητσοτάκης δεν μπορούσε παρά να παραστεί στην Ολομέλεια. Ήταν μια αυτονόητη πράξη, την οποία «επέβαλε» καταρχάς η «εσχάτη προδοσία», η κατηγορία της ετερόκλητης συμμαχίας. Αν δεν προσερχόταν στη βουλή έτσι κι αλλιώς θα μπορούσε να κατηγορηθεί ότι «κρύβεται» από την κορυφαία διαδικασία και κάθε άλλο παρά θα ενίσχυε την επιχειρηματολογία της παράταξής του. Άλλωστε, όπως έλεγαν χθες έμπειρα και ψύχραιμα κοινοβουλευτικά στελέχη, ο κ Μητσοτάκης θέλει να κλείσει αυτός ο κύκλος της συζήτησης, αποφεύγοντας κάθε λάθος κίνηση σε αυτήν την συγκυρία. Μπορεί να τον κατηγόρησε η αντιπολίτευση (όπως το ΠΑΣΟΚ) ότι ήρθε στη βουλή για να παραστήσει το θύμα αλλά κανείς δεν μπορεί να του χρεώσει ότι «κρύφτηκε» για να αποφύγει τις επιθέσεις της αντιπολίτευσης στη βουλή και την εικόνα που θα εισέπρατταν από αυτές οι πολίτες που είχαν αποφασίσει να παρακολουθήσουν την εξέλιξη της διαδικασίας.Η κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ από την πλευρά της κινήθηκε στη βάση της επιχειρηματολογίας που συμπεριέλαβε στην πρότασή της για τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής, βάζοντας στο κάδρο δύο υπουργούς (τους κ.κ. Καραμανλή και Σπίρτζη) και έξι υφυπουργούς. Κινήθηκε εξαρχής στα όρια του κόμματος, δεν αναζήτησε συμμαχίες, όπως έκανε με την πρόταση μομφής, όταν και κατηγορήθηκε από την κυβερνητική παράταξη ότι κατάντησε «ουρά της κυρίας Κωνσταντοπούλου». Τελικά η πρόταση του ΠΑΣΟΚ με μια κίνηση που δεν ανέμεναν από την κυρία Κωνσταντοπούλου, υπερψηφίστηκε από τους βουλευτές της Πλεύσης Ελευθερίας- χωρίς ωστόσο το ΠΑΣΟΚ να …ανταποδίδει την κίνηση διολισθαίνοντας στα περί εσχάτης προδοσίας και τα συναφή.Ο ΣΥΡΙΖΑ μετά το ναυάγιο των διαβουλεύσεων με τη Νέα Αριστερά δεν κατάφερε να καταθέσει τη δική του πρόταση στη βουλή- ως εκ τούτου «αφοπλίστηκε» και απείχε από τη ψηφοφορία για να αποφύγει τη …διάχυση των ψήφων του σε δύο διαφορετικές κάλπες. Η δε κυρία Κωνσταντοπούλου, που είδε τα ποσοστά του κόμματός της να ανεβαίνουν με μεγάλη ταχύτητα με φόντο την τραγωδία των Τεμπών, άκουσε στο τέλος της συνεδρίασης από τον υπουργό Δικαιοσύνης, Γιώργο Φλωρίδη για τον «βιαστή με την τυρόπιτα». «Ακούσαμε την κυρία Κωνσταντοπούλου να μας λέει: "Τι χρώμα έχει η δικαιοσύνη, τι γεύση, πώς μυρίζει;". Ας το δούμε λοιπόν. Ακούστε κάποια ονόματα...», άρχισε να λέει ο κ. Φλωρίδης ανασύροντας την υπόθεση από το καλοκαίρι του 2005, στην περιοχή γύρω από την Ακρόπολη. Ένας άνδρας, τότε, προσέγγιζε τουρίστριες, κυρίως αλλοδαπές, προσφέροντας τους δωρεάν ξενάγηση στην Αθήνα. Μετά την εμπιστοσύνη που κέρδιζε, τους προσέφερε τυρόπιτα που περιείχε υπνωτικό χάπι. Όταν τα θύματα έχαναν τις αισθήσεις τους, τα μετέφερε σε ξενοδοχεία και τα βίαζε. Τη νομική υπεράσπισή του ανέλαβε, όπως θύμισε ο υπουργός, η κυρία Κωνσταντοπούλου. Ο κ. Φλωρίδης είπε επίσης, όταν άκουσε η ίδια να φωνάζει από τα έδρανα «ψέματα», ότι η δίκη υπήρξε εξαιρετικά χρονοβόρα, με συνεχείς αναβολές και ενστάσεις από την πλευρά της υπεράσπισης κι ότι στο πλευρό των γυναικών στάθηκαν γυναικείες οργανώσεις.Στις σφοδρές αντιπαραθέσεις που προηγήθηκαν στην αίθουσα της Ολομέλειας ακούστηκαν και άλλα πολλά, όχι ιδιαίτερα διαφωτιστικά για έναν απλό πολίτη που επιθυμεί να μάθει κάτι παραπάνω για τα αίτια και τους υπεύθυνους της τραγωδίας. Είναι ενδιαφέρουσες οι διπλές αναγνώσεις για την εξαγωγή συνολικών συμπερασμάτων των διαδρομών των πολιτικών- κανείς δεν μπορεί  να διαφωνήσει, ειδικά όταν αντικρίζουν πολιτικούς να σηκώνουν με ευκολία κάθε φορά το δάχτυλο εναντίον των αντιπάλων τους.Όσον αφορά στην υπόθεση της συγκεκριμένης προανακριτικής και μόνο, ο κάθε πολίτης θα αρχίσει να νιώθει μεγαλύτερη ασφάλεια για εκείνον και τα παιδιά του, αν αντιληφθεί στο τέλος της ημέρας ότι αποδίδεται δικαιοσύνη κι ότι μετά από τις πολύμηνες και σφοδρότατες αντιπαραθέσεις με την υιοθέτηση ακραίων κατηγοριών, η συζήτηση δεν έμεινε, εντός, εκτός και πάλι επί τα αυτά.