Τα περίφημα γάντια μιας χρήσης Champion είναι ελληνικά;

του Δημήτρη Μαρκόπουλου

Από νωρίς το πρωί βρέθηκε στο «πόδι». Η τελευταία ημέρα στη Σμύρνη, την ιδιαίτερη πατρίδα του, δεν άφηνε περιθώρια ούτε για ένα χαμένο λεπτό. Αφού έκλεισε στο μπαούλο τα λιγοστά του ρούχα, τα φυλακτά της μάνας του και μερικά βιβλία, έτρεξε επάνω στο λόφο. Στο ένα χέρι είχε το τρίποδο. Στο άλλο, με ευλάβεια κρατούσε την πρωτόγονη φωτογραφική του μηχανή.

Ήταν φθινόπωρο του 1920. Σε 24 ώρες ο Σόλων Βρισιμτζής θα έφευγε για να σπουδάσει στη Δρέσδη της Γερμανίας. Βάσει των υπολογισμών του θα έπρεπε να επιστρέψει στη γενέθλια ιωνική γη σε τέσσερα χρόνια. Αυτό όμως

που δεν γνώριζε ο δημιουργός της βιομηχανίας Champion A.E. ήταν πως το συγκεκριμένο πρωινό έβλεπε για τελευταία φορά την πολυαγαπημένη του πόλη. Ό,τι θα του έμενε δεν ήταν άλλο από την ξεθωριασμένη φωτογραφία που εκείνο το χάραμα τράβηξε.

Ο ξεριζωμός του ελληνικού στοιχείου που ακολούθησε δύο χρόνια μετά με την επέλαση των δυνάμεων του Κεμάλ Ατατούρκ, δεν έδωσε την ευκαιρία στον επιχειρηματία να ξαναεπισκεφθεί τα πάτρια εδάφη μέχρι και τον θάνατο του το 1979.

Παιδί της Μικρασιατικής καταστροφής υπήρξε λοιπόν η βιομηχανία παραγωγής ειδών κι εργαλείων καθαρισμού, σακουλών απορριμμάτων και σκευών συντήρησης τροφίμων, Champion της οποίας διευθύνων σύμβουλος είναι σήμερα ο Κωνσταντίνος Βρισιμτζής, γιος του ιδιοκτήτη. Μια εταιρεία που με τις διεθνώς αναγνωρισμένες ευρεσιτεχνίες της κατόρθωσε να δημιουργήσει παγκόσμια σχολή ως προς την παραγωγή γαντιών οικιακής κι επαγγελματικής χρήσης.

Η εταιρεία ουσιαστικά ιδρύθηκε το 1927 από τον Σόλωνα Βρισιμτζή, χημικό μηχανικό, απόφοιτο του Πολυτεχνείου της Δρέσδης. Ο τελευταίος, γεννημένος στη Σμύρνη επέδειξε από νεαρή ηλικία επιχειρηματικό πνεύμα, όταν ξεκίνησε την εταιρεία του στην Αθήνα, όπου βρέθηκε η οικογένεια μετά την καταστροφή της Σμύρνης, μαζί με τον νεώτερο αδελφό του Κίμωνα κατασκευάζοντας παραφαρμακευτικά προϊόντα.

Τα δύο αδέλφια κυριολεκτικά ξεκίνησαν από το μηδέν, καθώς η ευκατάστατη οικογένειά τους δεν πρόλαβε να περισώσει τίποτα. Ο πατέρας τους στη Μικρά Ασία διατηρούσε μεγάλη εμπορική και παραγωγική επιχείρηση με τρόφιμα. Ως προύχοντας της πόλης, διατηρούσε εξαιρετικές σχέσεις και με τον μετέπειτα σφαγιασθέντα από τις τουρκικές δυνάμεις Αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο, ο οποίος πριν αναχωρήσει ο Σόλων Βρισιμτζής για τις σπουδές του στη Δρέσδη του δώρισε την Αγία Γραφή.

Η καταστροφή της Σμύρνης βρήκε τον Σόλωνα Βρισιμτζή στη Δρέσδη να σπουδάζει. Η οικογένειά του σώθηκε την τελευταία στιγμή, καθώς μια ημέρα πριν τη μεγάλη σφαγή είχαν φροντίσει να απομακρυνθούν από την πόλη. Θεωρώντας όμως πως μετά το κακό και πάλι θα επέστρεφαν στις οικίες τους, δεν περιέσωσαν τίποτα με αποτέλεσμα να μείνουν στο δρόμο. Κάπως έτσι, τα τέλη του 1922 τους βρίσκουν να ζουν ως πρόσφυγες και πένητες στα Κάτω Πατήσια.

Σύντομα οι Σόλων και Κίμων Βρισιμτζής αναλαμβάνουν στους ώμους τους τα βάρη όλης της οικογένειας. Πνεύματα ανήσυχα και οι δύο, αν κι αρέσκονταν στους χαμηλούς τόνους πειραματίζονται. Μάλιστα ο Σόλωνας Βρισιμτζής άρχισε να πειραματίζεται με τα ελαστικά, σε τεχνολογίες που τότε δεν υπήρχαν διεθνώς. Κάπως έτσι, στη δεκαετία του '30, η εταιρεία μεγάλωσε και άρχισε να δραστηριοποιείται σε προϊόντα ελαστικού παραγόμενα με την μέθοδο της εμβαπτίσεως, όπως παιδικές πιπίλες, προφυλακτικά, σταγονόμετρα, μπαλόνια και παιχνίδια. Σύντομα το οικογενειακό εργοστάσιο μεταφέρεται από την Αθήνα στο Μοσχάτο, σε ιδιόκτητες εγκαταστάσεις.

Το 1940, ο Σόλων Βρισιμτζής εφηύρε και κατοχύρωσε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας την ιδέα της παραγωγής πλαστικού υλικού από άμυλο, μια ιδέα που είναι σήμερα ιδιαίτερα επίκαιρη (βιοδιασπώμενα και κομποστοποιήσιμα πλαστικά), καθώς αφορά προϊόντα φιλικά προς το περιβάλλον. Όμως η κήρυξη του πολέμου στην Ελλάδα έβαλε τέλος στα σχέδια του οραματιστή επιχειρηματία. Το διεθνές δίπλωμα ευρεσιτεχνίας είχε ημερομηνία 28/10/1940. Η κήρυξη του πολέμου διέκοψε λοιπόν μια επιτυχημένη δραστηριότητα.

Τα πρώτα ελαστικά γάντια

Η αναπτυσσόμενη οικονομία της Ελλάδας μετά τον πόλεμο δημιούργησε νέες ανάγκες για εξειδικευμένα προϊόντα. Μετά τον πόλεμο λοιπόν, η εταιρεία παρήγαγε τα πρώτα προστατευτικά ελαστικά γάντια το 1952 για επαγγελματική και οικιακή χρήση ενώ το 1959 παρήχθησαν χειρουργικά (αποστειρωμένα) γάντια.

Στη δεκαετία του '50 άρχισε και η παραγωγή προφυλακτικών τα οποία κατέκτησαν την ελληνική αγορά λόγω της ευρηματικής, κατοχυρωμένης συσκευασίας τους σε σχήμα «χρυσής λίρας». Η εταιρεία συνέχισε να διευρύνεται και να προετοιμάζεται για την είσοδο σε μια νέα, πιο καταναλωτική εποχή. Το 1960 κατοχυρώνεται και αρχίζει να χρησιμοποιείται στα γάντια η εμπορική ονομασία Champion.

Οι καινοτομίες είναι συνεχείς και η βιομηχανία παράγει τα γάντια με χνούδι για την προστασία της επιδερμίδας των γυναικών. Τα γάντια της εταιρείας μάλιστα είναι τόσο ανθεκτικά που αν και δημιουργούν σημαντική οικονομία στους καταναλωτές, καταντούν ασύμφορα για την Champion.

Στα τέλη του '60 ο Κωνσταντίνος Σόλωνος Βρισιμτζής, Ηλεκτρολόγος Μηχανικός πλέον μετά το πέρας των σπουδών του στις Η.Π.Α. εντάσσεται στο δυναμικό της εταιρείας και πραγματοποιεί δραστικές αλλαγές στην διαδικασία παραγωγής. Αυτή την περίοδο σχεδιάστηκαν καινούργιες, πλήρως αυτοματοποιημένες γραμμές παραγωγής οι οποίες και κατασκευάστηκαν εσωτερικά με την βοήθεια των τεχνιτών της εταιρείας.

Τότε ήταν που η εταιρεία επικέντρωσε τη δραστηριότητά της αποκλειστικά στην παραγωγή ελαστικών γαντιών και ο όγκος της παραγωγής αυξάνεται σημαντικά. Τα γάντια Champion είναι πλέον ένα επώνυμο και αναγνωρίσιμο προϊόν στην ελληνική αγορά. Παρά ταύτα το 1979 ο δημιουργός της εταιρείας Σόλων Βρισιμτζής αποβιώνει. Ο αδελφός του Κίμωνας θα ακολουθήσει το 1994. Κάπως έτσι κλείνει ένα ιστορικό κεφάλαιο της γνωστής βιομηχανίας.

Σαν να μην έφθαναν τα παραπάνω, ήδη από τη δεκαετία του '80 η εταιρεία περιέρχεται σε ρόλο πολύφερνης νύφης καθώς προσέλκυσε το ενδιαφέρον εξαγοράς από πολυεθνικούς ομίλους. Μάλιστα την προσπάθεια εξαγοράς από την Johnson & Johnson το 1983 ακολούθησε η τοποθέτηση της τελευταίας στην αγορά των ειδών που η Champion παρήγαγε.

Σήμερα, η Champion έχει καταλάβει ηγετική θέση στην αγορά γαντιών στην Ελλάδα. Παράλληλα πραγματοποιούνται εξαγωγές. Η ανάπτυξη και η επέκταση σε νέα προϊόντα εκτός από τα γάντια είναι οι στόχοι της εταιρείας για την δεκαετία του '90.

Η εταιρεία αρχίζει να δραστηριοποιείται σε καινούργια, πρωτοποριακά και έξυπνα προϊόντα για τη φροντίδα του σπιτιού. Για πρώτη φορά στην Ελλάδα λανσάρονται σακούλες απορριμμάτων με κορδόνι για να κλείνουν, σε ποικιλία χρωμάτων και με διάφορα αρώματα, σακούλες με ενισχυμένο πάτο για να μην στάζουν, κ.λ.π. δημιουργώντας μία τελείως νέα κατηγορία στα ράφια των σούπερ μάρκετ.

Η Champion όμως δεν έμεινε μόνο εδώ. Το 1998 η ευρεσιτεχνία για τα ελαστικά γάντια Water Stop™ που για πρώτη φορά εμποδίζουν τα νερά να εισέρχονται εντός του χεριού κατατίθεται από τον Κωνσταντίνο Βρισιμτζή αποδεικνύοντας πως η έρευνα και η τεχνολογία παίζουν πάντα κυρίαρχο ρόλο στην φιλοσοφία της εταιρείας. Η ιδέα ήλθε στον Κωνσταντίνο Βρισιμτζή μια ημέρα που καθότανε στην παραλία. Μάλιστα η προσπάθεια για να εξευρεθεί βιομηχανικά μια τέτοιου είδους λύση απασχολούσε την επιχειρηματική κοινότητα ήδη από τη δεκαετία του '30 στις ΗΠΑ. Και να που ο νυν πρόεδρος της Champion έλυσε τον ...γόρδιο δεσμό.

Τα γάντια Water Stop™ αρχίζουν να έχουν ζήτηση σε μεγάλες αγορές του εξωτερικού όπως στην Μεγάλη Βρετανία και στις Η.Π.Α Την ίδια ώρα, μία νέα, υπερσύγχρονη μονάδα 10.000 τ.μ. υλοποιείται στο Άρμα Βοιωτίας, σε μία ιδιόκτητη έκταση 55.000 τ.μ. Λίγο αργότερα και πιο συγκεκριμένα το 2006 δημιουργείται ακόμη ένα καινοτόμο προϊόν, το υψηλής ποιότητας πανί καθαρισμού Cut and Clean σε μορφή ρολού.