Τα έχουν χάσει...

Το χειρότερο πράγμα που μπορεί να συμβεί σε έναν επενδυτή είναι να επιτρέψει να μπει μπροστά του ένα σύννεφο που δεν θα τον αφήνει να βλέπει καθαρά στον ορίζοντα. Στη συνέχεια, και λόγω αυτής ακριβώς της αδυναμίας του, θα αναγκαστεί να προσπαθήσει να δει πώς θα μπορούσε να είναι η πραγματική εικόνα και πώς θα ήταν ο κόσμος αν έλειπε το σύννεφο που τον χωρίζει από τον κανονικό κόσμο. Αυτό όμως είναι βέβαιο ότι αργά ή γρήγορα θα τον οδηγήσει στο μεγάλο λάθος.

Σε αυτή την κατάσταση βρίσκεται σήμερα η κυβέρνηση Τσίπρα.

Εχει επιτρέψει στον εαυτό της να μπει στον κόσμο των παραισθήσεων και αυτή τη στιγμή φαίνεται να έχει χάσει πλήρως την επαφή της με την πραγματικότητα. Μπορεί ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας να έχει παραδεχτεί δημόσια ότι όλο το προηγούμενο διάστημα ζούσε με αυταπάτες, αλλά δεν μας πείθει ότι έχει βγει από αυτή την κατάσταση. Ούτε ότι θέλησε να βγει.

Στο παρελθόν, για παράδειγμα, πίστευε ότι διαπραγματευόταν. Αποδείχτηκε ότι αυτό δεν συνέβαινε και ότι όσοι του ασκούσαν κριτική για τη βλαπτική πολιτική του και τις αρνητικές συνέπειες των επιλογών του στα συμφέροντα της χώρας είχαν τελικά δίκιο! Ελεγε ότι έχει έτοιμες λύσεις για να μπορέσει η Ελλάδα να πορευτεί έξω από τον δρόμο των ευρωπαϊκών μνημονίων. Οχι μόνο είχε άδικο, όπως αποδείχτηκε στη συνέχεια, αλλά φιλοδώρησε με πολλά απαξιωτικά κοσμητικά επίθετα
όσους τυχόν του το επισήμαναν. Τέλος πάντων, αυτή είναι πλέον αρχαία ιστορία!

Το νέο είναι ότι οι άνθρωποι αυτοί περιμένουν πως με την πολιτική των αυξημένων φόρων που ακολουθούν και με την εχθρική συμπεριφορά που επιδεικνύουν έναντι της επιχειρηματικότητας η χώρα θα βρεθεί με έναν μαγικό τρόπο στον παράδεισο των επενδύσεων και της ανάπτυξης. Αν αυτή δεν είναι αυταπάτη, ας μας πει κάποιος πώς αλλιώς μπορούμε να την ονομάσουμε...

Η πρόσφατη συμφωνία με τους θεσμούς είχε ένα βασικό συστατικό: πολλούς και δυσβάστακτους φόρους. Αν οι πολίτες βρίσκονται ήδη σε δύσκολη θέση και αυξάνονται συνεχώς οι ανεξόφλητες υποχρεώσεις τους προς το Δημόσιο, η κατάστασή τους θα γίνει ακόμη χειρότερη στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα. Αν με αυτόν τον τρόπο σκοπεύουν να φέρουν την ανάπτυξη, τότε είναι σίγουρο ότι ζουν σε έναν κόσμο επικίνδυνων παραισθήσεων.

Το πιο πιθανό σενάριο που θα συμβεί είναι ότι η ύφεση θα εξακολουθήσει και το γεγονός αυτό θα οδηγήσει σε εφαρμογή το μέτρο του κόφτη. Μπορούμε, λοιπόν, να φανταστούμε για το επόμενο χρονικό διάστημα έναν κόσμο μεγάλων κοινωνικών εντάσεων.

Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι επιτείνεται η μετακόμιση της έδρας ελληνικών επιχειρήσεων σε χώρες με ευνοϊκότερο φορολογικό καθεστώς. Και οι ελεύθεροι επαγγελματίες, όμως, αναζητούν τρόπους να αποφύγουν τη βάναυση φορολογική τους αντιμετώπιση, η οποία θα φτάνει στο σημείο να κατάσχει υπέρ του Δημοσίου ως και το 90% των κερδών τους! Μιλάμε για τον απόλυτο παραλογισμό. Το πρόβλημα είναι ότι οι επιχειρήσεις και οι ελεύθεροι επαγγελματίες που αποχωρούν θα κοστίσουν πολύ ακριβά στα δημόσια ταμεία, καθώς θα χαθεί ένα μεγάλο μέρος των εσόδων. Πόσο; Δεν το ξέρουμε! Αυτό θα φανεί καθαρά στο πρώτο τρίμηνο του 2017. Αλλά τότε θα είναι αργά για... διορθωτικές κινήσεις. Αν θέλουμε να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς, ακόμη και μια αλλαγή κυβέρνησης δεν θα έφερνε εύκολα πίσω όλους αυτούς που έφυγαν αυτό το διάστημα. Δεν θα έχουν λόγο να το κάνουν.

Και ο πατριωτισμός; Ο πατριωτισμός ήταν αυτός που τους κράτησε μέχρι σήμερα σε αυτή την αφιλόξενη χώρα. Αλλά ποιος μπορεί να τους εγγυηθεί ότι στο μέλλον δεν θα παίζουν την περιουσία τους κορόνα - γράμματα για να σιτίζονται από τα δημόσια ταμεία σύμβουλοι όπως ο κ. Καρανίκας;
Δεν ξέρουμε πού τη βρίσκουν την αισιοδοξία τα κυβερνητικά στελέχη. Τα όσα συμβαίνουν στην αγορά δεν μας το δείχνουν. Το αντίθετο μάλιστα! Φαίνεται ότι τα δύσκολα δεν τα έχουμε ακόμη περάσει και ότι αυτά είναι ακόμη μπροστά μας.