Στράφι πήγε το ξενύχτι με τον κ. Τσίπρα!

Είμαι ένας απ' αυτούς που κάθισαν και ξενύχτησαν παρακολουθώντας τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και...εν δυνάμει μελλοντικό πρωθυπουργό, μήπως και καταλάβω αν σε αυτόν και το κόμμα του, βρίσκεται η λύση στα σημερινά αδιέξοδα μας. Φευ όμως, όχι, πειστικές λύσεις και προτάσεις δεν άκουσα αλλά τουναντίον ενισχύθηκαν οι φόβοι μου πως είμαστε ολωσδιόλου χαμένοι.

Κι αυτό γιατί όταν ακούς τον κ. Τσίπρα με περισσή ευκολία (έως παρεξηγήσεως)

να λέει πως την επομένη της νίκης του, θα επαναπροσλάβει στο δημόσιο όλους όσους έχουν απομακρυνθεί από τις μνημονιακές κυβερνήσεις, ε τότε καταλαβαίνεις εύκολα πως τσάμπα καίει η λάμπα. Άραγε κανείς δεν του έχει πει ακόμα, πως αν φθάσαμε εδώ που φθάσαμε, είναι για το δημοσιονομικό μας πρόβλημα και το κράτος τέρας που φτιάξαμε και ανεχθήκαμε όλοι μαζί;
Όταν ακούς πως από τα πρώτα πράγματα που θα περάσει στη Βουλή θα είναι ένας νόμος επαναφοράς των μισθών και των επιδομάτων ανεργίας στα προ του μνημονίου επίπεδα, τότε καταλαβαίνει και ο τελευταίος σκεπτόμενος και στοιχειωδώς ενημερωμένος πολίτης, ότι μάλλον ζούμε σε διαφορετική χώρα απ' αυτή που θέλει να κυβερνήσει ο κ. Τσίπρας.

Όταν δεν ακούς ούτε μια ιδέα από θα βρεθεί έστω και μέρος του κόστους της γενικευμένης υποσχεσιολογίας, δεν αργείς να καταλάβεις ότι τελικά δεν διαφέρει από τους άλλους πολίτικους που μας έφεραν σ' αυτό το χάλι με τις λαϊκίστικες πολιτικές τους και την πολύχρονη πελατειακή ρουσφετολογία τους.

Δεν διακρίνω καν διαφορά από τον Γ. Παπανδρέου που έβλεπε να υπάρχουν λεφτά μέσα από τη σύλληψη της φοροδιαφυγής ή ακόμα τον πατέρα του με το παροιμιώδες Τσοβόλα δώστα όλα. Η μάλλον υπάρχει διαφορά. Όταν ο Α. Παπανδρέου παρότρυνε τον Τσοβόλα, το δημόσιο χρέος ήταν κάτω από 75% του ΑΕΠ και όταν ο Γ. Παπανδρέου μοίραζε την έκτακτη εισφορά σε επίδομα αλληλεγγύης, το χρέος ήταν 120% του ΑΕΠ. Ενώ τώρα παρ' όλα όσα έχουμε υποστεί το χρέος βρίσκεται στο 175% του ΑΕΠ και το πλεόνασμα που θα έχουμε στα χαρτιά είναι με ταχυδακτυλουργικό τρικ.

Μίλησε ακόμα για μερική σεισάχθεια γιατί έτσι θα εξυγιανθούν οι τράπεζες και θα πάρουν ανάσα τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις. Αυτό ομολογώ όση καλή διάθεση κι αν έδειξα παρ' ότι σε προσωπικό επίπεδο πολύ θα με βόλευε, δεν μπόρεσα να το κατανοήσω και προφανώς δεν τόχουν κατανοήσει και οι τράπεζες που προσπαθούν με χιλιάδες άλλους τρόπους να εξυγιανθούν και απαλλαγμένες από τα κόκκινα δάνεια να περάσουν στην κερδοφορία.

Μήπως να κάνουν μια βόλτα εκεί στο think tank της Κουμουνδούρου να ρωτήσουν και να μάθουν πως γίνεται η δουλειά;

Αυτά θα μου πείτε είναι λεπτομέρειες. Το θέμα είναι η καταγγελία του μνημονίου και η επαναδιαπράγματευση του χρέους τα οποία θα πάρουν σάρκα και οστά από το βράδυ της νίκης του ΣΥΡΙΖΑ κατά δήλωση του προέδρου του.

Δυστυχώς όμως για μένα αλλά και για όσους περίμεναν να φωτιστούν και πάλι δεν άκουσα μια σαφή θέση και ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα. Και το κυριότερο δε, είναι πως στην ερώτηση πως αν δεν δεχθούν τους όρους μας οι δανειστές, τι γίνεται τότε και αν υπάρχει plan B, ο κ. Τσίπρας μας είπε πώς τότε θα δώσουν τη μάχη για την αξιοπρέπεια των Ελλήνων!

Μετά ταύτα έχει κανείς την αμφιβολία ότι βρισκόμαστε μεταξύ Σκύλλας και Χάρυβδης; Από τη μια η μνημονιακή κυβέρνηση που μας πεθαίνει μέρα τη μέρα και από την άλλη η θεωρητικά επόμενη κυβέρνηση, να μας υπόσχεται ένα γρήγορο αλλά...αξιοπρεπή θάνατο.

Blogger Βασίλης Στεφανακίδης