Παράσταση για τρεις και ασάφειες για όλους, βλέπει ο Διεθνής Τύπος

Μια διαπραγμάτευση που αφορούσε μόνο τρία πρόσωπα, οι υπόλοιποι ήταν θεατές. Τις περισσότερες ώρες ο Γερούν Ντάισελμπλουμ, ο Πολ Τόμσεν και ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, κλεισμένοι σε μία μικρή αίθουσα προσπαθούσαν να βρουν έναν κοινό τόπο που θα απέτρεπε μία «ρήξη» μεταξύ των δανειστών της χώρας μας. Και στο τέλος, όπως μαρτυρά ο διεθνής Τύπος ...κέρδισε ο Γερμανός!

Για σχεδόν τέσσερις ώρες χθες το βράδυ, οι υπουργοί Οικονομικών

περίμεναν για να ενημερωθεί η κ. Λαγκάρντ, που βρίσκονταν στο Καζακστάν, για το προσχέδιο συμβιβασμού, που θα άνοιγε τον πολιτικό δρόμο για να μη χρεοκοπήσει η Ελλάδα, τουλάχιστον για λίγους ακόμα μήνες.

Τελικά το ΔΝΤ άφησε στην άκρη τη σκληρή γραμμή για «άνευ όρων» και «άμεση» ελάφρυνση του χρέους, υποσχέθηκε να εξετάσει μέχρι το τέλος της χρονιάς ξανά την πρόταση των Ευρωπαίων αφήνοντας ανοικτή την πόρτα για όλα τα ενδεχόμενα. Ακόμα και για μη συμμετοχή του στο πρόγραμμα.

Κάπως έτσι, όπως σημειώνουν οι FT, φθάσαμε σε ένα «μπερδεμένο και παρατεταμένο τέλος σε μια μπερδεμένη και παρατεταμένη διαπραγμάτευση, που αποκλιμάκωσε την αναμέτρηση μεταξύ των διεθνών πιστωτών της Ελλάδας, όμως άφησε ανοικτά ορισμένα από τα πιο αμφιλεγόμενα ζητήματα ως προς το πώς θα πρέπει να μειωθεί το χρέος της χώρας».

Και μαζί με αυτό ήρθε και η παραδοχή ανώτατου αξιωματούχου της Ευρωζώνης που ούτε λίγο ούτε πολύ δήλωσε πως «αν μοιάζει σαν να κλωτσάμε το τενεκεδάκι παρακάτω, είναι διότι αυτό κάνουμε».

Όπως σημειώνει ο διεθνής Τύπος οι ασάφειες είναι πολλές απ' τη χθεσινή συμφωνία.

Τέθηκε στόχος, όπως ζητούσε το ΔΝΤ, οι μικτές χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδας να μην ξεπερνούν το 15% του ΑΕΠ μέχρι το 2030 και περιεγράφησαν μέτρα για την επίτευξη αυτού του στόχου, μεταξύ των οποίων η επιμήκυνση των δανείων και μια πιθανή αγορά των δανείων του ΔΝΤ το 2018. Όμως δεν συμφωνήθηκαν νούμερα ως προς το τι ελάφρυνση θα φέρουν τα μέτρα.

Και ενώ το ΔΝΤ εγκατέλειψε τις πιο φιλόδοξες απαιτήσεις του για την ελάφρυνση του χρέους -περιλαμβανομένης της ανάγκης οι απαιτήσεις αυτές να είναι αυτόματες, όταν η Ελλάδα βγει από το πρόγραμμα το 2018-, υπήρξε μια μεγάλη προειδοποίηση: για να συμμετέχει οικονομικά στο πρόγραμμα πριν το τέλος του έτους, το ΔΝΤ θα πρέπει να εγκρίνει μια νέα ανάλυση βιωσιμότητας του χρέους της Ελλάδας, που θα πληροί τα κανονικά κριτήρια δανεισμού του Ταμείου.

Και για τη Γερμανία όμως, η συμφωνία αποτέλεσε μια ανταλλαγή. Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε διατήρησε τις δύο βασικές «κόκκινες γραμμές» του, δηλαδή να μην υπάρξει κούρεμα και να μην υπάρξει ψηφοφορία στην Bundestag πριν τις ομοσπονδιακές εκλογές του 2018. Όμως, για να διασφαλίσει την πολιτική συμμετοχή του ΔΝΤ, έκανε μια υποχώρηση: μια ανεπιφύλακτη δέσμευση να τηρήσει μια ανάλυση βιωσιμότητας χρέους από την οποία δύσκολα θα μπορέσει να υποχωρήσει. Παράλληλα, έγινε πιο ήπιο το φρασεολόγιο σε ό,τι αφορά στην απαίτηση η Ελλάδα να τηρεί πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ τουλάχιστον για τα επόμενα 10 χρόνια, καθώς τώρα ο στόχος αυτός θα επανεξεταστεί το 2018.

Για αυτούς τους αλληλοσυνδεόμενους πολιτικούς λόγους, οι διαπραγματευτές κρίνουν πως η συμφωνία είναι πιο φιλόδοξη από αυτό που υποδηλώνει η έλλειψη συγκεκριμένων στοιχείων.

Το σημαντικό είναι πως η συμφωνία χαρτογραφεί μια πορεία προς έναν πιθανό δραστικό περιορισμό της εμπλοκής του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα το 2018. Αν και όπως όλα τα μέτρα, μια εξαγορά του χρέους του ΔΝΤ υπόκειται σε μελλοντικές πολιτικές αποφάσεις, ωστόσο η επιλογή ουσιαστικά στηρίζεται με το σχέδιο αυτό.