Ό,τι και να κάνει...

Ο Αλέξης ανεβαίνει στη Θεσσαλονίκη με την ψευδαίσθηση, αλλά αυτή τη φορά χωρίς τις «αυταπάτες» του ότι μπορεί να επαναλάβει την εγκληματική επιπολαιότητα που διέπραξε στη ΔΕΘ τον Σεπτέμβριο 2014 στον καλπασμό του για την εξουσία. Την ώρα που γράφονται αυτές οι λέξεις δεν γνωρίζω το ακριβές περιεχόμενο των λέξεων που θα χρησιμοποιήσει και τα, δήθεν, «λαϊκά» μέτρα με τα οποία θα επιχειρήσει να συγκρατήσει όλους όσοι τον πίστεψαν

Πάντως… Ο,τι και να κάνει…

Ο,τι και να υποσχεθεί προς οποιαδήποτε κοινωνική κατηγορία, προς οποιουσδήποτε μόνιμους επιδοματούχους, όποιες προσδοκίες άμεσων ή έμμεσων ωφελημάτων και αν καταφέρει να καλλιεργήσει, δεν θα μπορέσει να αποτρέψει τη βέβαιη πτώση του. Ο κύριος όγκος των υποστηρικτών του στις δύο προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις προήλθε από τον χώρο του πάλαι ποτέ κραταιού ΠΑΣΟΚ. Αυτή η κατηγορία των εκλογέων δύσκολα μπορεί να συγχωρήσει τα συνεχή ψεύδη του με αφετηρία τη ΔΕΘ του 2014, τον τυχοδιωκτισμό που επέδειξε με συμπρωταγωνιστή τον Γιάνη Βαρουφάκη, τον ευτελιστικό συμβιβασμό του με τους ξένους δανειστές, με τον οποίο διέσωσε τους ξένους δανειστές αλλά κατέστρεψε την Ελλάδα, και τις αλλεπάλληλες αξιολογήσεις με τις οποίες μας επέβαλε τα επόμενα ουσιαστικά μνημόνια - πέρα από το τρίτο. Ολα δικά του. Μαζί με το χρέος και την πρόσθετη ζημιά άνω των 100 δισ. που μας φόρτωσε αχρείαστα.

Ο,τι και να κάνει…

Ο,τι και να υποσχεθεί προς οποιονδήποτε δύσκολα βγαίνει από τη μνήμη και τη συνείδησή μας η διαρκής περιφρόνηση και απαξίωση των θεσμών. Οι συνεχείς παρεμβάσεις του στη Δικαιοσύνη. Ειδικά διαμέσου συγκεκριμένων προσώπων. Η συγκεκριμένη αναφορά σ’ αυτούς παρέλκει αυτή τη στιγμή. Και είμαστε όλοι γνώστες των υπόγειων διαδρομών που επιχείρησε να κατασκευάσει στα ανώτατα δικαστήρια της χώρας. Τώρα πια γνωρίζουμε όλες τις ουσιώδεις λεπτομέρειες της σκανδαλώδους υπόθεσης απελευθέρωσης του Αρη Φλώρου και των πλαστογράφων συνεργατών του. Ο ηθικός και φυσικός αυτουργός έχει όνομα. Αυτό του πρώτου υπουργού Δικαιοσύνης του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος κατάργησε τις δικαστικές αποφάσεις και έβγαλε με το «έτσι θέλω» κατάδικους με βαρύ μητρώο και επικίνδυνους για την κοινωνία. Χωρίς ούτε μία εγγύηση έναντι της σφοδρής πιθανότητας να συνεχίσουν τη βαριά εγκληματική τους δράση. Και φυσικά ακολουθούν όλοι όσοι συναποτελούν το «σύστημα ΣΥΡΙΖΑ» στον χώρο της Υγείας. Και είμαστε καθημερινοί μάρτυρες των φιλοδοξιών του να «στραγγαλίσει» την ελευθερία του Τύπου και των ηλεκτρονικών Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Ακόμα και με «φυτευτούς φίλους - άφιλους».

Ο,τι και να κάνει...

Μπορεί να επικαλεστεί τον Ντόναλντ Τραμπ. Τον Αμερικανό πρέσβη στην Αθήνα με γενικότερη εποπτεία σε πολύ μεγαλύτερη περιοχή. Την Ανγκελα Μέρκελ που βιάζεται να ολοκληρώσει τη διάλυση της πρώην Γιουγκοσλαβίας, μια βαθιά επιθυμία της μεγάλης πλειοψηφίας του πολιτικού προσωπικού της πάλαι ποτέ Δυτικής Γερμανίας. Ακόμα και αν επικαλεστεί τον ενθουσιασμό του ΝΑΤΟ για τη διευκόλυνση εγκατάστασης και επέκτασης στρατιωτικών βάσεων στα Σκόπια, που εξυπηρετούν κυρίως τις ΗΠΑ, όχι τα άλλα κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ, μέσα από την πλατφόρμα που προσφέρουμε με τη Συμφωνία των Πρεσπών. Η μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας αναγνωρίζει ότι με αυτή τα δώσαμε όλα στους Σκοπιανούς. Γι’ αυτό και πανηγυρίζουν.

Και όσο περνάει ο καιρός, η αρχική τεχνητή αυτοσυγκράτησή τους εξαλείφεται από τα πρόσωπα και από τον λόγο τους. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι οι απώλειές του θα περιοριστούν στη Βόρεια Ελλάδα. Βέβαια, δεν λαμβάνουν υπόψη τους μια παλιά ρήση του Γέρου της Δημοκρατίας: «Οποιος κερδίζει εκλογικά τη Μακεδονία κερδίζει την Ελλάδα»! Και οπωσδήποτε πολύ λίγοι από το πρώην ΠΑΣΟΚ θα γοητευτούν ή θα επαναλάβουν τη στήριξή τους εξαιτίας του ολοφάνερου ενδοτισμού του σε όλα τα μεγάλα εθνικά θέματα.

Ο,τι και να κάνει...

Δεν μπορούμε να βρούμε μια στιγμή συναισθηματικού σπασμού του. Κάποιο δάκρυ για τους 100 νεκρούς στο Μάτι. Ούτε από τον ίδιο, ούτε από τους συνεργάτες του. Εστω μια κίνηση ουσιώδους αβρότητας απέναντι στα θύματα και στις οικογένειές τους. Αντιθέτως, μάλιστα, τους ενοχοποίησε! Με τον πιο χυδαίο τρόπο. Αυτό δύσκολα ξεπερνιέται. Και δεν αφορά μόνο τους κατοίκους της Αττικής. «Ο ηγέτης θέλει χαρακτήρα, κουράγιο και συμπόνια. Ο Αλέξης Τσίπρας απέτυχε και στα τρία». Το έγραψαν άλλοι. Και πιο ειδικοί. Ούτε αυτό ανατρέπεται. Οσα επιδόματα και επικοινωνιακά κόλπα και αν χρησιμοποιήσει.

Ο,τι και να κάνει…

Στην περιγραφή της οικονομικής κατάστασης της χώρας - και των ανθρώπων της και του λαού μας. Τα πραγματικά νούμερα της οικονομίας κινούνται κάτω από τις προβλέψεις του ίδιου και των δανειστών μας. Προσπαθεί να εκμεταλλευτεί στοιχεία στα οποία ο ίδιος ποτέ δεν συνέβαλε. Οπως εκείνα που αφορούν τον τουρισμό. Οι επενδύσεις όμως που δημιουργούν μόνιμες θέσεις εργασίας δεν έρχονται από το εξωτερικό, ούτε στο εσωτερικό γεννιούνται αντίστοιχες πρωτοβουλίες. Παρέδωσε στα ξένα κερδοσκοπικά funds τις ελληνικές τράπεζες αγνοώντας τους κινδύνους από τον αφελληνισμό τους. Δεν είναι τίποτα παραπάνω από εισπρακτικοί μηχανισμοί που προσπαθούν να εφαρμόσουν μεταφορικά την αρχή του αρχαϊκού Ρωμαϊκού Δικαίου - της είσπραξης με μερίδιο του σώματος του οφειλέτη. Αληθινά, σε βάρος του σώματος του ελληνικού λαού.

Ο,τι και να κάνει...

Μπορεί ο Αλέξης να ανακοινώσει κάποια μέτρα. Από αυτά που ο ίδιος έχει μόλις πρόσφατα εθελοδουλικά ψηφίσει. Τα περισσότερα θα αφορούν το μέλλον. Και η εφαρμογή τους θα βαρύνει τις επόμενες κυβερνήσεις. Κάποια θα ανήκουν σε εκείνα για τα οποία το Συμβούλιο της Επικρατείας έχει ήδη διασκεφτεί και έχει ήδη κηρύξει αντισυνταγματικά. Ο Αλέξης έχει φτάσει μέχρι το υπόγειο του Συμβουλίου της Επικρατείας. Ποτέ δεν θα ανέβει με σεβασμό τα σκαλοπάτια που οδηγούν στα γοητευτικά ακροατήρια και στις ιερές αίθουσες διασκέψεών του.