Όταν ο Μισέλ γκρέμισε τον μικρόκοσμο μου!

Συνέπεσε και την ώρα που τύπωνα τα τέλη κυκλοφορίας που πρέπει να πληρώσω για ένα παλιό πλην μεγάλου κυβισμού αυτοκίνητο που μου έμεινε αμανάτι εδώ και 15 χρόνια, να σκάσει και η είδηση βόμβα με τον απατεωνίσκο του κοινού ποινικού δικαίου τον και πρώην πολιτικό.
Μοιραία, από εκεί που έβριζα τον Στουρνάρα γιατί με υποχρεώνει συν τοις άλλοις να πληρώνω ετησίως

σε τέλη κυκλοφορίας όσο και η εμπορική (τρόπος του λέγειν) αξία του αυτοκινήτου μου, έστρεψα την οργή καταπάνω μου.
Πόσο βλάκας και κορόιδο είμαι, να συμμορφώνομαι χωρίς δεύτερη σκέψη στους νόμους, όσο παράλογοι κι αν είναι αυτοί.
Μουρμούριζα ακόμα διάφορα αναθέματα σε όλους αυτούς από το σχολείο ως την οικογένεια μου, που πέρασαν στο DNA μου την νομιμοφροσύνη και το σεβασμό στους θεσμούς της πολιτείας.
Και τι κατάφερα μετά από 30 χρόνια ευπείθειας, συνέπειας και νομιμότητας;
Να πληρώνω όλους τους παράλογους φόρους που μου επιβάλλουν και να στερώ από την οικογένεια μου ακόμα και τα στοιχειώδη, με μόνη ικανοποίηση το ...καθαρό κούτελο!
Και ορίστε, μέσα σε μια στιγμή, έρχεται ένας, όχι τυχαίος και οποιοσδήποτε, ένας Λιάπης με το όνομα, με βαριά πολιτική κληρονομιά στους ώμους, που υπηρέτησε την πατρίδα από τις πλέον ανώτατες και επίζηλες θέσεις, να μου γκρεμίσει όλο τον μικρόκοσμο που είχα δημιουργήσει μια ζωή.
Έρχεται να αποδείξει με τον πλέον εύγλωττο τρόπο ότι εγώ και οι όμοιοι μου, δεν είναι καθόλου τυχαίο που είμαστε αυτοί που είμαστε( άξιοι της μοίρας μας και της κακομοιριάς μας).
Και να φανταστεί κανείς ότι γέλασα την πρώτη φορά που άκουσα τη ρήση “Δούλεψε να φας και κλέψε για νάχεις...”
Να όμως που ήρθε αυτό το αναπάντεχο γεγονός και ο Μέγας Μισέλ μου άνοιξε τα μάτια. Δεν έχει σημασία πόσα κλέβεις. Σημασία έχει κάθε στιγμή να βρίσκεις τρόπους να κλέβεις. Λίγα - πολλά δεν έχει σημασία. Άλλωστε στο τέλος γίνεται ο λογαριασμός . Χώρια που ο καλός ο κλέφτης για να μην χάνει τη φόρμα του, πρέπει κάθε στιγμή να βρίσκεται σε ετοιμότητα. Βρίσκεσαι σε καλό πόστο κάνεις μεγάλο κόλπο, χάνεις το πόστο, εξασκείσαι με ό,τι υπάρχει πρόσφορο. Τέλη κυκλοφορίας, ασφαλιστική κάλυψη, ΕΚΑΣ και κάθε τι που θα γεννήσει το ένστικτο του καλού κλέφτη.
Μόνο που αυτή η αποκάλυψη ήρθε λίγο αργά για μένα και τους ομοίους μου. Στα πενήντα τόσα μου , να κυκλοφορήσω με πλαστές πινακίδες, θα τρέμουν τα πόδια και θα στουκάρω στην πρώτη κολόνα που θα βρεθεί μπροστά μου,
Γιατί κακά τα ψέμματα, αν δε τόχεις, καλύτερα στο ρόλο του μακάκα παρά του κλεφτοκοτά!

Blogger Βασίλης Στεφανακίδης